. فریاد . . از نسل بارانیم وز نیل می‌آییم موسی جدامان کرد بادا به‌خودآییم رقصیده در آتش بذر گلستانیم . آرامشت هستم، رو کن به آرامی کین‌جا هوایی نیست، خوابی و غرقابی بیرون بیا از خود. عطری! تراوش کن می‌ترسی از بودن، سال‌هاست در انکاری زهرابه می‌نوشی، از خوشه‌ی حسرت سال‌های در عُزلت، پنداشتی آزادی ترسیدی از آدم، می‌ترسی از حوا شهر عروسک‌ها، تن دادی بر بازی این‌جا هوایی نیست، سردابه را بشکن لبخند بی‌احساس، خواندت به بیداری؛ . ..................................... وحید قاضی‌نور ... Vahid GhaziNour ۲۵ بهمن‌ماه ۱۴۰۰ https://www.instagram.com/p/CZ90W0TKor-/?utm_medium=share_sheet