«Ένα θέμα είναι αυτό που με κινητοποιεί για να επιλέξω το υλικό που θα σκηνοθετήσω. Το παράδειγμα της Μισαλλοδοξίας του Γκρίφιθ είναι ενδιαφέρον. Τότε έψαχνα πάνω στο θέμα του εμφυλίου. Χωρίς όμως να ξέρω: θα μιλήσουμε για τον ελληνικό εμφύλιο, για τον εμφύλιο γενικώς ως φαινόμενο, για τον εμφύλιο ιστορικά και πολιτικά ή για τον εμφύλιο ως τάση ανθρώπινη; Και τότε ήταν ο Αργύρης ο Ξάφης που μου είπε «δες αυτήν την ταινία του Γκρίφιθ» μέσα σε έναν ωκεανό υλικού που είχαμε ανοίξει. Και μόλις είδα την ταινία είπα: «ναι αυτό θα κάνουμε»! Ιώ Βουλγαράκη Σε αυτό το podcast, η Σοφία Ευτυχιάδου συνομιλεί με τη σκηνοθέτρια Ιώ Βουλγαράκη για όσα έχουν καθορίσει την ίδια ως άνθρωπο και καλλιτέχνη: τα πρώτα της θεατρικά ερεθίσματα ως παιδί, ο Προμηθέας δεσμώτης που είδε στην Επίδαυρο μόλις 7 ετών και «κλείδωσε» την απόφασή της να ασχοληθεί με το θέατρο από τόσο μικρή ηλικία, η απογοήτευσή της από μαθητεία της στο Εθνικό που για λίγο κλόνισε και την αγάπη της για το θέατρο, οι σπουδές στο GITIS στη Μόσχα και ο εκ νέου έρωτας με τη θεατρική τέχνη, η ομάδα ΠΥΡ που ίδρυσαν με τον Αργύρη Ξάφη και τη Δέσποινα Κούρτη, η συν-διδασκαλία στο Ωδείο Αθηνών με τον σύντροφό της ηθοποιό Δημήτρη Γεωργιάδη, κάτι που είχαν ονειρευτεί από τον καιρό των σπουδών τους στο GITIS, δοκιμάζοντας το μοντέλο κάποιων Ρώσων δασκάλων τους. Η συζήτηση ακτινογραφεί το έργο της δημιουργού: τι την κινητοποιεί για να επιλέξει ένα αφηγηματικό υλικό ή ένα έργο για να το σκηνοθετήσει, ποια θέματα διατρέχουν σαν νήμα τις δουλειές της, πώς δουλεύει με τους ηθοποιούς της, ποιο είναι ένα θεατρικό της όνειρο στο σήμερα.   

«Πάντα κατέγραφα τις σκέψεις μου, από μικρός. Ίσως να φταίει ότι δεν έχω και πολύ καλή μνήμη. Και ακριβώς επειδή καταγράφω ερεθίσματα, συνειδητοποιώ ότι κάποιες φορές το μυαλό μου σκαλώνει σε συγκεκριμένα πράγματα κι εκεί καταλαβαίνω ότι ήρθε η γέννηση μιας νέας ιδέας. Έτσι ξεκίνησαν όλα τα έργα μου. Από πολύ μικρά κίτρινα post it που πήραν χώρο». Γιάννης Καλαβριανός Σε αυτό το podcast, η δραματολόγος και κριτικός θεάτρου Σοφία Ευτυχιάδου συνομιλεί με τον συγγραφέα, ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιάννη Καλαβριανό για όσα έχουν καθορίσει τον ίδιο ως άνθρωπο και καλλιτέχνη: η ιατρική και το θέατρο ή πώς τον «έκλεψε» το θέατρο από την ιατρική, οι θεατρικές σπουδές στη Θεσσαλονίκη -το Εργαστήρι της Πειραματικής Σκηνής της «Τέχνης» και το Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ-, η συνεργασία με τον Βασίλη Παπαβασιλείου, η κάθοδος στην Αθήνα και η επεισοδιακή πρώτη παράσταση στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, η ίδρυση της ομάδας Sforaris, η πρώτη φορά στο Φεστιβαλ Αθηνών και την Επίδαυρο, η ματιά του για την προσέγγιση των κλασικών κειμένων σήμερα. Η συζήτηση αποκαλύπτει και ...μυστικά για τον συγγραφέα Καλαβριανό: από που αντλεί έμπνευση, πώς γεννήθηκαν οι ιδέες για το Γιοι και κόρες, τη Γρανάδα, το Αβελάρδος και Ελοΐζα, τι πιστεύει για τη νεοελληνική δραματουργία, ποιους Έλληνες συγγραφείς ξεχωρίζει και αγαπά.      

«Το θεατρικό μου όνειρο; Οι μεγάλες επιθυμίες που συναντιούνται με τις επιθυμίες των αλλονών —κυρίως στην πρόβα γίνεται αυτό— και κάνουν τη ζωή μιούζικαλ. Η τέχνη υπάρχει για να διαχυθεί κάποτε χειραφετημένη μέσα στη ζωή με έναν τρόπο επαναστατικό, όπως το θέλαν τα μανιφέστα του σουρρεαλισμού. Να γίνει η ζωή τέχνη, αυτό θέλω, τίποτε λιγότερο. Το θέατρο να καταργηθεί σαν θέατρο και να υπάρξει σαν ζωή». Ακύλλας Καραζήσης Σε αυτό το podcast, η Σοφία Ευτυχιάδου συνομιλεί με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ακύλλα Καραζήση για όσα έχουν καθορίσει τον ίδιο ως άνθρωπο και καλλιτέχνη. Από τη Θεσσαλονίκη του 1960, όπου μεγάλωσε, έως τη Γερμανία του 1970 και την Αθήνα του 1990, τόποι στον χρόνο λειτουργούν ως άξονες για να ξεδιπλωθεί η ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία αυτού του αιρετικού αυτοδίδακτου δημιουργού: η καθοριστική μορφή του ζωγράφου πατέρα του, ο ...δυϊσμός στην οικογένειά του, η Χαϊδελβέργη του 1970, τα ψυχότροπα, οι συναντήσεις του με καλλιέχνες όπως ο Σταύρος Ντουφεξής, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, ο Γιάννης Χουβαρδάς και πάνω από όλα η μεγάλη του αγάπη-ανάγκη για τη λογοτεχνία. Και, βεβαίως, δεν θα μπορούσε να λείπει η οπτική του για τι θεωρεί προς εξερεύνηση στο θέατρο σήμερα. Μια εξομολογητική συζήτηση που αποκαλύπτει εν τέλει και την τρίτη ιδιότητα του Ακύλλα Καραζήση που δεν είναι άλλη από αυτήν του διανοούμενου.    

Σε αυτό το επεισόδιο, η κριτικός θεάτρου Σοφία Ευτυχιάδου συνομιλεί με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Καραντζά, έναν από τους πιο ταλαντούχους δημιουργούς της ελληνικής (και όχι μόνο) θεατρικής σκηνής. Από τη γοητεία που του άσκησε το θέατρο στα χρόνια της εφηβείας του και τη σχολή του "Εμπρός", όπου φοίτησε, τους δασκάλους του, τον Τάσο Μπαντή, την Άννα Μακράκη, την Ανέζα Παπαδοπούλου μέχρι την κατάκτηση των μεγάλων σκηνών, του Εθνικού, της Επιδαύρου, της Αβινιόν, τις συνεργασίες με σημαντικούς καλλιτέχνες του θεάτρου, η συζήτηση εστιάζει σε αυτές τις συναντήσεις που έχουν καθορίζει τον Δημήτρη Καραντζά ως καλλιτέχνη. Και, βεβαίως, δεν θα μπορούσε να λείπει και η αναφορά στο θέατρο "Προσκήνιο", το νέο μεγάλο βήμα στη διαδρομή του, αυτήν την επιστροφή σε ό,τι τον είχε συγκινήσει στο θέατρο καθώς ανακάλυπτε τις εστίες του ελεύθερου επιχορηγούμενου θεάτρου ως έφηβος.  

Σε αυτό το επεισόδιο, η κριτικός θεάτρου Σοφία Ευτυχιάδου συνομιλεί με την ηθοποιό και σκηνοθέτιδα Μαρία Μαγκανάρη. Μια συζήτηση που εστιάζει στους πιο σημαντικούς σταθμούς μίας από τις πιο ερεθιστικές δημιουργούς της ελληνικής σκηνής: πώς το θέατρο την ...έκλεψε από το σινεμά, πώς συναντήθηκε με τον Γιάννη Λεοντάρη και τη Μαρία Κεχαγιόγλου, η παράσταση που την ταρακούνησε, η σχολή Βεάκη, η ομάδα Κανιγκούντα, η ομάδα Προτσές. Η κουβέντα αποκαλύπτει και πιο αθέατες περιοχές, όπως την επίδραση της μητρότητας στη δουλειά της δημιουργού, όπως και του νησιού της, της Νάξου.

H δραματολόγος και κριτικός θεάτρου Σοφία Ευτυχιάδου συνομιλεί με την ηθοποιό και σκηνοθέτιδα Ελένη Ευθυμίου για όσα την έχουν διαμορφώσει ως δημιουργό. Μέσα από τη λόγια της νεαρής σκηνοθέτιδος "φωτίζονται" οι δάσκαλοι που την έχουν καθορίσει: από τον Βίκτωρα Αρδίττη, τον Μιχαήλ Μαρμαρινό και τον Λευτέρη Βογιατζή μέχρι τη δασκάλα της στο κλασικό τραγούδι Rossitsa Troeva. Η συνομιλία εστιάζει σε σημαντικούς σταθμούς στην πορεία της δημιουργού, όπως στη συνάντησή της με την ομάδα καλλιτεχνών με και χωρίς αναπηρία Εν δυνάμει και την Ελένη Δημοπούλου μέχρι τις συνεργασίες της με πολύ σημαντικούς οργανισμούς όπως το Εθνικό Θέατρο, η Στέγη, το Φεστιβάλ Αθηνών. "Από που αντλεί την έμπνευσή της, πώς φλερτάρει με την αρχαία τραγωδία και ποιο είναι το μέγιστο στοίχημα σε κάθε παράσταση;", ορισμένα από τα ερωτήματα στα οποία επικεντρώνεται η συζήτηση ανάμεσα σε δύο συνομιλήτριες που, επιπλέον, τις ενώνουν και ορισμένα χιλιόμετρα δημιουργικής συνεργασίας. Η εκπομπή κλείνει με μια έκπληξη για την ...οικοδέσποινα της εκπομπής.

Η δραματολόγος και κριτικός θεάτρου Σοφία Ευτυχιάδου συνομιλεί με την σκηνοθέτιδα και καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Κατερίνα Ευαγγελάτου. Η εκπομπή ιχνηλατεί την πορεία της δημιουργού εστιάζοντας σε σημαντικούς σταθμούς που την καθόρισαν: η οικογενειακή της παράδοση, οι σπουδές της στο Εθνικό θέατρο, στο Λονδίνο και στο GITIS στη Μόσχα, η σχέση της με τον Λευτέρη Βογιατζή, η αγάπη της για την ποίηση στο θέατρο, για την ανακάλυψη νέων έργων, η καρμική της σχέση με την Επίδαυρο. Η συνομιλία εστιάζει σε παραστάσεις-σταθμούς στη διαδρομή της σκηνοθέτιδος, αλλά και στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ως Καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Μια ζεστή, εξομολογητική συζήτηση που φωτίζει αθέατες περιοχές της ζωής και του έργου μιας σημαντικότατης δημιουργού.