Ο Θόδωρος Πατρικαρέας υπήρξε μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές της ελληνικής διασποράς στην Αυστραλία, ένας λογοτέχνης που μετουσίωσε σε ποίηση και πεζογραφία την προσωπική του πορεία, την αγωνία του μετανάστη, αλλά και τις μεγάλες ιστορικές και κοινωνικές τομές του 20ού αιώνα

Η ποιητική δημιουργία της Ελένης Γαβαλά αντανακλά τη ζωή μιας γυναίκας που βίωσε τη μετανάστευση, τον μόχθο της καθημερινότητας, τη μοναξιά, την απώλεια αν και υπάρχουν και αρκετές φωτεινές εκλάμψεις

Η Ελληνο-Αυστραλιανή ποίηση έχει να επιδείξει μια σειρά από ποιήματα για τον πόλεμο αντικατοπτρίζοντας συχνά τις περίπλοκες συναισθηματικές, ηθικές και πολιτικές διαστάσεις των συγκρούσεων

Η Γιώτα Κριλή ανήκει σε μια ξεχωριστή γενιά ποιητών της διασποράς, που όχι μόνο γράφουν σε δύο γλώσσες αλλά και δημιουργούν μια λογοτεχνία με οικουμενικό χαρακτήρα

Ο πατέρας, όπως αναδύεται μέσα από τη μεταναστευτική ποίηση, δεν είναι ποτέ μόνο ένας άνθρωπος. Είναι το στήριγμα και η σκιά, η φωνή που σιωπά και η παρουσία που παραμένει.

Ξεκίνησε σχετικά αργά την ενασχόλησή του με τη συγγραφή και η ποίησή του έρχεται ως προσωπική εξομολόγηση και φόρος τιμής σε όσα αγάπησε, αλλά και σε όσα έχασε

Ο Στάθης Ραυτόπουλος ήταν ένας λαϊκός ποιητής που εξέφραζε με στίχους τις αγωνίες, τις χαρές και τις μνήμες της ομογένειας

Η ποίηση του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού (κατά κόσμον Στυλιανός Χαρκιανάκης), είναι βαθιά υπαρξιακή, με θεολογικούς υπαινιγμούς, έντονη πολιτισμική και κοινωνική ευαισθησία, ενώ στα ποιήματά του απαντώνται η εμπειρία της ξενιτιάς και της διασποράς

Ο Γιάννης Κατσαράς, που έχει σχολιαστεί και ως ο ποιητής των «ανθρώπινων μικροπραγμάτων» ενσάρκωσε το πνεύμα του περιπλανώμενου ανθρώπου της διασποράς: ανάμεσα σε πατρίδες, μνήμες και γλώσσες, ανάμεσα στην πολιτική διαμαρτυρία και τον υπαρξιακό στοχασμό

Σε μια εποχή που η φωνή της ποίησης συχνά χάνεται μέσα στον θόρυβο της καθημερινότητας, η Μάρω Νικολάου έρχεται με τον λιτό, ευθύ και βαθιά συναισθηματικό της λόγο να θυμίσει πως η ποίηση παραμένει τρόπος ύπαρξης

Η μορφή της μητέρας στη μεταναστευτική εμπειρία κατέχει ένα ξεχωριστό βάρος τόσο στη συλλογική μνήμη όσο και στην ποιητική αναπαράσταση του ελληνισμού της διασποράς

Τον Σάββα Ζουμή δεν τον ενδιέφερε, όπως έλεγε, η «βαριά» ποίηση, του άρεσε η σαφήνεια, ο απλός, λαϊκός τρόπος έκφρασης και ήθελε να τον καταλαβαίνουν όλοι

Η διαδρομή του ποιητή Νίνου Νινολάκη από την Κρήτη στη Μελβούρνη, ενός πολιτικοποιημένου ποιητή της διασποράς που χαρακτηρίστηκε ως ένας «Οδυσσέας του καιρού μας»

H Ανδριάνα Καραμήτρου από τη Μελβούρνη μοιράζεται τις ιστορίες της και απαγγέλλει κάποια ποιήματά της

Η γεννημένη στην Κύπρο ποιήτρια ζει σήμερα στην Μελβούρνη και ασχολείται με την λογοτεχνία από τα νεανικά της χρόνια

Στην ποίησή της, η Αργυρούλα Ζήφου-Χωματοπούλου αναφέρεται συχνά στη μεγάλη της αγάπη, την ιδιαίτερη πατρίδα της την Ρόδο, σε αγαπημένα της πρόσωπα και στη «μεγάλη μάνα», την Ελλάδα

Η ευαισθησία στην προσέγγιση των θεμάτων της, η ζεστασιά, η ειλικρίνεια της γραφής της και το έμφυτο χιούμορ της, σε κερδίζουν στην ποίηση της Αικατερίνης Μπαλούκα

Η ποίηση για τον Βαγγέλη Μύρων υπήρξε, πάντοτε, το μέσον για να εκφράσει με πολύ λυρισμό κι ευαισθησία τις σκέψεις, τους στοχασμούς και τους προβληματισμούς μιας ευγενικής ψυχής: της ψυχής του

Το επεισόδιο αυτό είναι αφιερωμένο σε ποιήματα ομογενών που γράφτηκαν για το καλοκαίρι

Μια σημαντική δημιουργός τα ποιήματα της οποίας φανερώνουν το γνήσιο πάθος της για την γραφή με πυξίδα την μεταναστευτική ζωή