حس هدفمندی از دل معنایی میاد که بر اساس ارزهای وجودیمون کشیدیم بیرون و زدیم به دیوار زندگیمیون

وقتی میتونیم خلاقانه با جهان سرگرم باشیم که کار معنا داری انجام میدیم

در واقع اگر معنایی نباشه خلاقیتی هم شکل نمیگیره

تغییر جهان اگر بتونیم اون رو تا انتها انجام بدیم و به پایان برسونیم ، با هر گامی در امتداد این مسیر، در ما رضایتی عمیق و پایدار ایجاد میکنه

این حس تنهای چیزیه که در لحظه آخر میتونه باعث بشه احساس پشیمانی نکنیم و با زیباترین لبخند از زندگی خداحافظی کنیم