Τίτλος πρωτότυπου: H. P. Lovecraft "The Quest of Iranon" (1921)

Το «The Quest of Iranon» είναι ένα φανταστικό διήγημα του Αμερικανού συγγραφέα H. P. Lovecraft. Γράφτηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1921 και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο τεύχος Ιουλίου/Αυγούστου 1935 του περιοδικού Galleon. Αργότερα ανατυπώθηκε στο Weird Tales το 1939.

Είναι μια ιστορία που αποκλίνει από τον παραδοσιακό κοσμικό τρόμο του συγγραφέα και εξερευνά έναν πιο μελαγχολικό και αιθέριο κόσμο. Ερευνά τα θέματα της αφήγησης, τον συμβολισμό και τη θέση της στο έργο του Lovecraft, προσφέροντας μια σε βάθος αξιολόγηση τόσο για τους μελετητές του Lovecraft όσο και για τους περιστασιακούς αναγνώστες.

Το «The Quest of Iranon» αφηγείται την ιστορία ενός χρυσόμαλλου, αιώνιου βάρδου που αναζητά την πόλη της γέννησής του, την Αίρα, μια πόλη απερίγραπτης ομορφιάς και ευτυχίας. Η αόριστη και εφήμερη φύση αυτής της πόλης θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως σύμβολο του ανέφικτου ιδεαλισμού, της λαχτάρας για ένα ανεπανόρθωτο παρελθόν ή της ψευδαίσθησης της τελειότητας που συχνά κυνηγούν οι άνθρωποι. Το κυρίαρχο θέμα της αφήγησης, τα όνειρα έναντι της πραγματικότητας, συντονίζεται έντονα με άλλες ιστορίες του Λάβκραφτ που ανήκουν στον κύκλο των ονείρων.

Ένα από τα κύρια σημεία κριτικής της ιστορίας είναι η σημαντική απόκλισή της από το συνηθισμένο στυλ του Λάβκραφτ. Οι αναγνώστες που περιμένουν τέρατα με πλοκάμια να παραμονεύουν στον άβυσσο μπορεί να απογοητευτούν από αυτό το συγκινητικό και στοχαστικό έργο. Η ιστορία εμβαθύνει σε μια διαφορετική μορφή τρόμου: αυτόν της συνειδητοποίησης και της απογοήτευσης που προέρχεται από τα όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν.

Παρά την απόκλισή του από το παραδοσιακό στυλ του Λάβκραφτ, το «The Quest of Iranon» επιδεικνύει αριστοτεχνική χρήση της γλώσσας, χρησιμοποιώντας ποιητική πρόζα για να αποδώσει την αιθέρια ποιότητα της αφήγησης. Ωστόσο, ορισμένοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι αυτή η εξαιρετικά περίτεχνη γλώσσα συσκοτίζει το μήνυμα της ιστορίας, καθιστώντας την δύσκολη στην ανάγνωση για όσους δεν είναι συνηθισμένοι σε τόσο πλούσια έκφραση.

Παρ' όλα αυτά, η ιστορία προσφέρει μια ενδιαφέρουσα μελέτη της ενασχόλησης του Λάβκραφτ με υπαρξιακά θέματα. Η αναζήτηση του Ιράνον μπορεί να θεωρηθεί ως μια μεταφορά για την ανθρώπινη ζωή — μια ατέρμονη αναζήτηση χαμένων ονείρων και περασμένης δόξας. Η ιστορία αντανακλά την αίσθηση νοσταλγίας του Λάβκραφτ και την επιθυμία του για ένα αισθητικοποιημένο παρελθόν, κάτι που οι μελετητές έχουν επισημάνει ως επαναλαμβανόμενο θέμα στα έργα του.

Αν και η ιστορία μοιάζει με τις ιστορίες του Dreamlands, ξεχωρίζει στο έργο του Λάβκραφτ λόγω της ατμόσφαιρας και του στυλ της. Αυτή η ιστορία βυθίζεται στο συγκινητικά όμορφο αντί να επικεντρώνεται στο τρομακτικά τερατώδες, διευρύνοντας έτσι τις διαστάσεις του τρόμου του Λάβκραφτ.

Συμπερασματικά, το «The Quest of Iranon» μπορεί να είναι ένα έργο που διχάζει τους λάτρεις του Λάβκραφτ. Ενώ ορισμένοι μπορεί να το θεωρήσουν μια μη εμπνευσμένη παρέκκλιση από τον συνηθισμένο κοσμικό τρόμο του Λάβκραφτ, άλλοι μπορεί να το εκτιμήσουν ως μια λεπτή εξερεύνηση του υπαρξιακού τρόμου και της ψευδαίσθησης των ονείρων. Η απόκλισή του από τα συμβατικά θέματα του Λάβκραφτ καταδεικνύει την ευελιξία του ως συγγραφέα και εμπλουτίζει την κατανόησή μας για το συνολικό του έργο.

Σε ένα σημείο, ο Ιράνον λέει ότι «έζησε για πολύ καιρό στην Ολάθοε, στη γη του Λόμαρ», μια αναφορά στο σκηνικό του διηγήματος του Λάβκραφτ «Πολάρης». Αυτό υποδηλώνει ότι «Η Αναζήτηση του Ιρανόν» διαδραματίζεται στον ίδιο κόσμο και την ίδια εποχή με το «Πολάρις», δηλαδή σε μια προϊστορική Γη περίπου το 24.000 π.Χ. Ο Ιρανόν δήλωσε επίσης «Εγώ... έχω ατενίσει το έλος όπου κάποτε βρισκόταν το Σάρναθ», μια αναφορά στο «Η Καταστροφή που έπληξε το Σάρναθ».

Το έργο υπάρχει ελευθέρα διαθέσιμο εδώ:

https://gutenberg.org/ebooks/73182

Μετάφραση και ανάγνωση Γρηγόριος Καλογιάννης

Η ηχογράφηση δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Επιτρέπεται η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση και ενσωμάτωση, με αναφορά στην πηγή και τους δημιουργούς.