گنجینه جواهرات ملی ایران یکی از ارزشمندترین و گران‌بهاترین مجموعه‌های جواهرات در جهان به‌شمار می‌رود. آثار موجود در این خزانه طی قرن‌ها، از دوران نادرشاه افشار تا پایان دوره پهلوی، گردآوری شده‌اند و از نظر هنری، تاریخی و ارزش مادی، جایگاهی منحصربه‌فرد دارند. در سال ۱۳۳۹، این گنجینه به‌عنوان پشتوانه اسکناس به بانک مرکزی ایران واگذار شد و از آن زمان تاکنون تحت نظارت این نهاد نگهداری می‌شود.
پیشینه گنجینه جواهرات ملی ایران به دوران رضاشاه پهلوی بازمی‌گردد. بر پایه اسناد تاریخی به دنبال صدور فرمان رضاشاه، گروهی متشکل از کارشناسان ایرانی و فرانسوی، فهرستی دقیق از جواهرات سلطنتی ایران تهیه کردند. سپس در آبان ۱۳۱۶ خورشیدی، پس از تصویب قانون ملی شدن جواهرات سلطنتی در مجلس شورای ملی، ۳۳ صندوق بزرگ شامل صدها کیلوگرم طلا و جواهر تاریخی، به‌ همراه ۲۲ صندلی طلاکوب، از کاخ گلستان به خزانه بانک ملی ایران منتقل شد.
موزه جواهرات در قالب ۳۷ گنجه یا ویترین دسته‌بندی شده است. پیش‌کلاه کیانی، کمربند زرین، بشقاب مرصع، الماس نورالعین، تخت طاووس، تاج شهبانو، تخت نادری، سپر نادری، کلاه عباس میرزا، تاج کیانی، جقه نادری، تاج پهلوی، الماس دریای نور، کره جواهرنشان و صندوق جواهرات برخی از جواهرات بی‌نظیر و شاخص گنجینه جواهرات ملی ایران‌اند.