راهی سفر بلندی هستیم و کوله‌هایمان از «خشم» انباشته. در اپیزود چهل و دوم انسانک قصدم آن بود که سنگینی خشمم را بر دوش شما نیندازم و بجای آن، خرده‌فهمی که دارم را با شما تقسیم کنم. بنا به وعده همیشگی، این‌بار نیز مبتنی بر «تجربه زیسته» از روزهای مشابه چند دقیقه‌ای صحبت کرده‌ام و البته روی اصلی سخنم با دوستانی است که از من جوان‌ترند و در این ایام بارها و بارها به شیوه‌های مختلف پیام داده‌اند که چه باید کرد.
با توجه به دشواری دسترسی به اینترنت، در این اپیزود از موسیقی استفاده نشده و تمام سعی در خلاصه‌گویی و کاستن از حجم محتوا به کار گرفته شده است. برای همه شما سلامتی و آگاهی روزافزون آرزو دارم