▨ نام شعر: آواز کرک

▨ شاعر: مهدی اخوان ثالث

▨ با صدای: مهدی اخوان ثالث

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ــــــــــــــــــ

بَده … بَد بَد

چه امیدی؟… چه ایمانی؟…

کَرَک جان خوب می‌خوانی

من این آواز پاکت را در این غمگین‌خراب‌آباد

چو بوی بال‌های سوخته‌ات پرواز خواهم داد

گَرَت دستی دهد با خویش، در دنجی فراهم باش

بخوان آواز تلخت را

ولیکن دل به غم مسپار

کَرَک جان! بنده‌ی دم باش

بَده … بَد بَد

ره هر پیک و پیغام و خبر بسته‌ست

نه تنها بال و پر، بالِ نظر بسته‌ست

قفس تنگ است و در، بسته‌ست

کَرَک جان! راست گفتی، خوب خواندی، نازِ آوازت

من این آوازِ تلخت را

بَده … بَد بَد …

دروغین بود هم لبخند و هم سوگند

دروغین است هر سوگند و هر لبخند!

و حتی دلنشین‌آوازِ جفتِ تشنه‌ی پیوند

من این غمگین‌سرودت را

هم آوازِ پرستوهای آهِ خویشتن، پرواز خواهم داد

به شهر آواز خواهم داد

بَده … بَد بَد … چه پیوندی؟ چه پیمانی؟

کَرَک جان! خوب می‌خوانی

خوشا با خود نشستن، نرم‌نرمک اشکی افشاندن

خوشا پیمانه‌ای دور از حریفانِ گران‌جانی

▨

مهدی اخوان ثالث

متخلص به م. امید

از دفتر شعر زمستان

منتشر شده به سال ۱۳۳۵

ــــــــــ

پی‌نوشت: شعر در نسخه‌ی چاپ شده، با نسخه‌ی این خوانش، کم وبیش تفاوت‌هایی دارد