Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα; Υπάρχει τρόπος να σωθεί ό,τι ακόμη σώζεται;
Στο τέταρτο και τελευταίο επεισόδιο της σειράς «Η Άσφαλτος Δεν Συγχωρεί», ο Στέφανος Νικολαΐδης και ο Ιαβέρης κοιτάζουν μπροστά:

Συζητούν για την πρόληψη, την εκπαίδευση, τις δράσεις που μπορούν ναεφαρμοστούν τώρα – και να σώσουν ζωές αύριο.

Μια συζήτηση με βλέμμα στο μέλλον, χωρίς ωραιοποιήσεις. Γιατί ο χρόνοςτελειώνει.
Και η επιλογή είναι δική μας.

Πέντε δευτερόλεπτα. Τόσο διαρκεί ένα μήνυμα στο κινητό. Μια ματιά στον καθρέφτη. Μια λάθος σκέψη.
Και αρκεί για να χαθεί μια ζωή — ή και περισσότερες.

Στο τρίτο επεισόδιο της σειράς «Η Άσφαλτος Δεν Συγχωρεί», ο Στέφανος Νικολαΐδης και ο Ιαβέρης μιλούν για τον χρόνο. Τον χρόνο που δεν συγχωρεί λάθη. Τον χρόνο που δεν επαναλαμβάνεται. Μια ωμή υπενθύμιση ότι ο δρόμος δεν αφήνει περιθώρια για "δεύτερες ευκαιρίες". Αυτό το επεισόδιο είναι μια παύση. Για να σκεφτείς — πριν πατήσεις γκάζι.

Γιατί οδηγούμε όπως οδηγούμε; Τι ρόλο παίζει η κουλτούρα, το “εγώ”, ο φόβος ή ο θυμός στην καθημερινή μας συμπεριφορά στον δρόμο;

Στο δεύτερο επεισόδιο της σειράς «Η Άσφαλτος Δεν Συγχωρεί», ο Στέφανος Νικολαΐδης και ο Ιαβέρης αναλύουν σε βάθος την ψυχολογία του Έλληνα οδηγού:

Από την έλλειψη σεβασμού μέχρι την αίσθηση "ατιμωρησίας", από την αδιαφορία για τον άλλον μέχρι την ανάγκη να νιώθουμε ισχυροί πίσω από το τιμόνι.

Μια συζήτηση που αποκαλύπτει ότι τα πιο επικίνδυνα όπλα στους δρόμους μας δεν είναι τα οχήματα — αλλά τα μυαλά που τα οδηγούν.

Στο πρώτο επεισόδιο της σειράς «Η Άσφαλτος Δεν Συγχωρεί», ο Στέφανος Νικολαΐδης και ο Ιαβέρης ξεκινούν μια σκληρή αλλά απαραίτητη συζήτηση για τα τροχαία δυστυχήματα στην Ελλάδα.

Γιατί χάνουμε τόσες ζωές στους δρόμους; Ποια είναι τα πραγματικά αίτια πίσω από τις στατιστικές; Και γιατί εξακολουθούμε να τα αντιμετωπίζουμε ως "ατυχία" και όχι ως κοινωνικό έγκλημα;

Μια εισαγωγική κουβέντα για το μέγεθος της τραγωδίας, την εθνική αδιαφορία και το πόσο δύσκολο –αλλά αναγκαίο– είναι να κοιτάξουμε κατάματα την ευθύνη.