Η Ιστορία δεν είναι ξερά ονόματα, ημερομηνίες και γεγονότα. Είναι στιγμές που έμειναν χαραγμένες στο συλλογικό υποσυνείδητο και αποφάσεις που καθόρισαν τη μοίρα ολόκληρων λαών. Είναι πρόσωπα που λατρέψαμε, πρόσωπα που μισήσαμε και άλλα που αγνοούμε παντελώς. Αυτά τα πρόσωπα έγιναν δρόμοι, πλατείες, αγάλματα και εικόνες στα σχολικά βιβλία. Τελειώνοντας το σχολείο νομίζαμε ότι ξεμπερδέψαμε μαζί τους. Μα εκείνα είναι πάντα ανάμεσά μας, τα συναντάμε γύρω μας παντού κι ας μη μπορούμε να το αναγνωρίσουμε. Είναι το αποτύπωμά τους αυτό από το οποίο δε μπορούμε να ξεφύγουμε.
All content for Κάθε γωνία μια ιστορία, με την Ελένη Λετώνη is the property of pod.gr and is served directly from their servers
with no modification, redirects, or rehosting. The podcast is not affiliated with or endorsed by Podjoint in any way.
Η Ιστορία δεν είναι ξερά ονόματα, ημερομηνίες και γεγονότα. Είναι στιγμές που έμειναν χαραγμένες στο συλλογικό υποσυνείδητο και αποφάσεις που καθόρισαν τη μοίρα ολόκληρων λαών. Είναι πρόσωπα που λατρέψαμε, πρόσωπα που μισήσαμε και άλλα που αγνοούμε παντελώς. Αυτά τα πρόσωπα έγιναν δρόμοι, πλατείες, αγάλματα και εικόνες στα σχολικά βιβλία. Τελειώνοντας το σχολείο νομίζαμε ότι ξεμπερδέψαμε μαζί τους. Μα εκείνα είναι πάντα ανάμεσά μας, τα συναντάμε γύρω μας παντού κι ας μη μπορούμε να το αναγνωρίσουμε. Είναι το αποτύπωμά τους αυτό από το οποίο δε μπορούμε να ξεφύγουμε.
Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο αποτελεί σύμβολο, για πολλούς λόγους και με πολλούς τρόπους. Σύμβολο του αντιδικτατορικού αγώνα εναντίον της Χούντας των Συνταγματαρχών αλλά και σύμβολο της σπουδαιότητας του έργου των εθνικών ευεργετών για την πρόοδο της χώρας. Το κτιριακό συγκρότημα της οδού Πατησίων αποτελεί έξοχο δείγμα νεοκλασικισμού. Η Ιστορία όμως του Πολυτεχνείου ξεκινά πολύ πριν την οικοδόμηση του εμβληματικού του κτιρίου, όσο ακόμα στο ίδιο οικόπεδο βρισκόταν…ξενοδοχείο για τους Βαυαρούς και τους ξένους επισκέπτες.
Κάθε γωνία μια ιστορία, με την Ελένη Λετώνη
Η Ιστορία δεν είναι ξερά ονόματα, ημερομηνίες και γεγονότα. Είναι στιγμές που έμειναν χαραγμένες στο συλλογικό υποσυνείδητο και αποφάσεις που καθόρισαν τη μοίρα ολόκληρων λαών. Είναι πρόσωπα που λατρέψαμε, πρόσωπα που μισήσαμε και άλλα που αγνοούμε παντελώς. Αυτά τα πρόσωπα έγιναν δρόμοι, πλατείες, αγάλματα και εικόνες στα σχολικά βιβλία. Τελειώνοντας το σχολείο νομίζαμε ότι ξεμπερδέψαμε μαζί τους. Μα εκείνα είναι πάντα ανάμεσά μας, τα συναντάμε γύρω μας παντού κι ας μη μπορούμε να το αναγνωρίσουμε. Είναι το αποτύπωμά τους αυτό από το οποίο δε μπορούμε να ξεφύγουμε.
