Η βιβλική αφήγηση μας λέει ότι η δουλειά σχεδιάστηκε ως ένα όμορφο δώρο, παραμορφώθηκε από την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό, και τώρα τη βιώνουμε ως μια περίπλοκη μίξη χαράς και πόνου. Αυτή η ιστορία δεν είναι απλώς μια θεωρητική εξήγηση. Μας δίνει ένα πλαίσιο για να ερμηνεύσουμε τη ζωή μας και, το σημαντικότερο, μας καλεί σε έναν καλύτερο δρόμο.Ο σκοπός της εργασίας μας δεν μπορεί να είναι διαφορετικός από τον σκοπό ολόκληρης της ζωής μας. Και αυτός ο σκοπός συνοψίζεται στις δύο μεγάλες εντολές: «Θα αγαπάς τον Κύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου» και «Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου».Πώς γίνεται αυτό στην πράξη; Ο Λούθηρος χρησιμοποίησε μια πανέμορφη μεταφορά: όταν εργαζόμαστε, γινόμαστε «η μάσκα του Θεού». Ο Θεός, σαν να φοράει τη δική μας μάσκα, δρα μέσα από εμάς για να φροντίσει τον κόσμο.• Ο φούρναρης γίνεται η μάσκα του Θεού, μέσα από τον οποίο Εκείνος παρέχει ψωμί στην κοινότητα.• Ο προγραμματιστής γίνεται η μάσκα του Θεού, μέσα από τον οποίο Εκείνος δημιουργεί τάξη και λειτουργικότητα σε έναν ψηφιακό κόσμο.• Ο δάσκαλος γίνεται η μάσκα του Θεού, μέσα από τον οποίο Εκείνος μορφώνει και φροντίζει τα παιδιά.Κάθε εργασία, από την πιο απλή ως την πιο σύνθετη, γίνεται μια ιερή κλήση — μια ευκαιρία να αγαπήσουμε τον Θεό υπηρετώντας τους ανθρώπους γύρω μας. Η αναγνώριση αυτής της αλήθειας μάς απελευθερώνει από την ειδωλολατρία της επιτυχίας και την απόγνωση της ματαιότητας, και μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε την εργασία μας με σοφία, ανθεκτικότητα και έναν βαθύ, ανανεωμένο σκοπό.
Αν θες να δεις την ομιλία πάτα εδώ
Ο Πρώτος Ψαλμός δεν είναι απλώς ένα ποίημα· είναι μια πρόσκληση. Μας καλεί να σταθούμε σε ένα σταυροδρόμι και να κάνουμε μια θεμελιώδη επιλογή που θα καθορίσει ολόκληρη την ύπαρξή μας και την αιωνιότητά μας. Η επιλογή δεν είναι ανάμεσα σε διαφορετικές θρησκευτικές πρακτικές, αλλά ανάμεσα στην υπακοή στον λόγο του Θεού και στην απόρριψή του. Το μήνυμά του παραμένει το ίδιο ισχυρό και επίκαιρο, συμπυκνωμένο στην αιώνια αλήθεια:«Μακάριοι μάλλον οι ακούοντες τον λόγο του Θεού και φυλάττοντες αυτόν»
Αν θέλεις να δεις ολόκληρη την ομιλία Πάτα εδώ
Η αφήγηση της Μεταμόρφωσης αποτελεί μια από τις κορυφαίες αποκαλύψεις του Ευαγγελίου. Μας δείχνει τις δύο όψεις του Ιησού Χριστού σε τέλεια αρμονία: την ουράνια δόξα του ως μοναδικός Υιός του Θεού και την επίγεια αποστολή του να πάθει και να πεθάνει ως Υιός του Ανθρώπου για τη σωτηρία μας. Αυτή η ιστορία γεμίζει την καρδιά με ελπίδα, γιατί μας υπενθυμίζει ότι ο δρόμος προς την αληθινή δόξα περνά μέσα από το πάθος και την ταπείνωση. Ταυτόχρονα, μας διαβεβαιώνει ότι ο Ιησούς, ο Βασιλιάς που είδαν οι μαθητές να λάμπει στο βουνό, είναι ο ίδιος που θα επιστρέψει ξανά ένδοξος για να εγκαθιδρύσει οριστικά τη βασιλεία του.
Αν θέλεις να δεις ολόκληρη την ομιλία Πάτα εδώ
Κάθε πιστός, σε κάποια στιγμή της πορείας του, έρχεται αντιμέτωπος με το θεμελιώδες ερώτημα: "Πώς μπορώ να εφαρμόσω τον Λόγο του Θεού στις καθημερινές μου σχέσεις;". Είναι μια ειλικρινής αναζήτηση για καθοδήγηση. Ωστόσο, είναι κρίσιμο να κατανοήσουμε από την αρχή ότι η Αγία Γραφή δεν είναι ένα "εγχειρίδιο απαντήσεων για τη ζωή" ή κάτι σαν το "βιβλίο των μικρών εξερευνητών", με έτοιμες λύσεις για κάθε πρόβλημα. Αντίθετα, η Γραφή λειτουργεί ως ένα θεϊκό πλαίσιο. Μέσα σε αυτό, και με τη διαρκή καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε σύμφωνα με τη σοφία του Θεού.Η Αγία Γραφή δεν μας δίνει έναν κατάλογο κανόνων, αλλά μας καλεί σε μια σχέση. Μέσα από τη μελέτη του Λόγου, τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος και την αλληλοστήριξη της εκκλησιαστικής κοινότητας, ο Θεός μας μεταμορφώνει. Δεν είμαστε τέλειοι και συχνά θα απογοητεύουμε ο ένας τον άλλον. Ωστόσο, προχωράμε μαζί, μαθαίνοντας να εξαρτόμαστε από τη χάρη Του, γνωρίζοντας όλο και περισσότερο την καρδιά Του και συμμετέχοντας στα υπέροχα και αιώνια σχέδιά Του.
Αν θέλεις να δεις ολόκληρη την ομιλία Πάτα εδώ
Όταν ο λόγος του Θεού αναφέρεται στα χρήματα και τα αγαθά, ο σκοπός του δεν είναι να μας διδάξει πώς να γίνουμε πλουσιότεροι. Αντίθετα, οι Γραφές χρησιμοποιούν το θέμα των οικονομικών επειδή αποτελεί έναν από τους πιο προφανείς και πρακτικούς τομείς όπου η πίστη και η ηθική μας δοκιμάζονται. Εκεί αποδεικνύεται αν υπάρχει ουσία πίσω από τα λόγια μας. Η διαχείριση της περιουσίας μας αποκαλύπτει το περιεχόμενο της καρδιάς μας, θέτοντας ένα θεμελιώδες ερώτημα που καλούμαστε όλοι να απαντήσουμε: «Πού είναι ο θησαυρός σου;».Η διαδρομή που μας δείχνει ο λόγος του Θεού ξεκινά από την αναγνώριση του αληθινού μας θησαυρού—του ίδιου του Θεού. Συνεχίζει με την υιοθέτηση της νοοτροπίας του πιστού διαχειριστή, που ζει με αυτάρκεια και σέβεται τις θείες προτεραιότητες. Και κορυφώνεται στην πράξη της γενναιοδωρίας.Ο Θεός θα μπορούσε απλώς να πάρει τα χρήματα από όσους έχουν περίσσευμα και να τα δώσει σε όσους έχουν έλλειψη. Δεν το κάνει, γιατί μέσα από τη ροή της γενναιοδωρίας, συμβαίνει κάτι θαυμαστό: οι πιστοί που δίνουν το κάνουν με αγάπη και χαρά, αυτοί που λαμβάνουν το κάνουν με ευχαριστία, και όλη η διαδικασία καταλήγει σε δοξολογία προς τον Θεό.Τελικά, η γενναιοδωρία δεν είναι απλώς ένα καθήκον. Είναι η χαρούμενη και ελεύθερη έκφραση μιας καρδιάς που, έχοντας βρει τον θησαυρό της στον Θεό, μετατρέπει κάθε πράξη διαχείρισης σε δοξολογία.Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Ο ομιλητής ξεκινά αναφερόμενος στην έναρξη μιας νέας ακαδημαϊκής χρονιάς και στις διάφορες διακονίες και δράσεις της εκκλησίας, τονίζοντας ότι η αποστολή της εκκλησίας συνοψίζεται στην Μεγάλη Εντολή του Ιησού: να αγαπάμε τον Θεό και τον πλησίον. Στη συνέχεια, εξετάζει την αφήγηση του προφήτη Ιωνά, αναλύοντας την ανυπακοή και τα αρνητικά χαρακτηριστικά του (σκληρόκαρδος, βολεμένος, αδιάφορος, υποκριτής) ως παράδειγμα του πώς μπορεί κανείς να αποτυγχάνει στην αποστολή του. Ωστόσο, ο κεντρικός στόχος είναι να δείξει ότι η αποστολή της αγάπης είναι εφικτή μέσω της κατανόησης της αστείρευτης αγάπης του Θεού για τους υπηρέτες Του και για τα έθνη, καθώς και της κατανόησης της σημαντικότητας της αποστολής του Χριστιανού να ζει όχι για τον εαυτό του, αλλά για τον Θεό και τους γύρω του. Τελικά, η λύση και το πρότυπο για την υπακοή και την αγάπη βρίσκεται στο παράδειγμα του Ιησού Χριστού.
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Η ομιλία αυτή εστιάζει στην Επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τον Τίτο, αναλύοντας τα πρώτα εδάφια του πρώτου κεφαλαίου. Ο ομιλητής παρουσιάζει το ιστορικό και κοινωνικό περιβάλλον της Κρήτης του 1ου αιώνα μ.Χ., χρησιμοποιώντας ένα απόσπασμα του Επιμενίδη για να περιγράψει τους κατοίκους ως «ψεύτες, κακά θηρία, οκνηρούς αδηφάγους», τονίζοντας ότι αυτή η περιγραφή είναι επίκαιρη και για τη σύγχρονη Αθήνα. Το κεντρικό θέμα της ανάλυσης είναι η αμοιβαία εξάρτηση μεταξύ "αλήθειας" και "ευσέβειας", όπου η αλήθεια του Ευαγγελίου (η χάρη και η σωτηρία) αποτελεί το κίνητρο για την ευσεβή ζωή (τη διαφορετική συμπεριφορά). Τονίζεται ότι η χάρη του Θεού είναι ο καλύτερος δάσκαλος που οδηγεί σε μια ζωή αλλαγμένη, ενώ η διαρκής υπενθύμιση της αλήθειας μέσω του κηρύγματος και της μελέτης του Λόγου είναι απαραίτητη για τη διαμόρφωση αυτής της ευσέβειας. Τελικός στόχος του κηρύγματος του Ευαγγελίου είναι η αλλαγή της κοινωνίας μέσω της αλλαγής της ζωής των πιστών.
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Σήμερα ανοίγουμε το Βιβλίο των Αριθμών (Κεφάλαιο 21, εδάφια 4-9), όπου ο λαός του Ισραήλ επαναστατεί ενάντια στον Θεό και τον Μωυσή στην έρημο, με αποτέλεσμα να σταλούν φλογερά φίδια που δαγκώνουν τους ανθρώπους. Ο Θεός, μέσω του Μωυσή, παρέχει μια αναπάντεχη λύση σωτηρίας: όποιος δαγκωθεί και κοιτάξει ένα χάλκινο φίδι υψωμένο σε ένα ξύλο, θα ζήσει. Αυτή η ιστορία συνδέεται με τη σταύρωση του Ιησού Χριστού, όπως αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη (Κεφάλαιο 3, εδάφια 14-16). Ο Ιησούς, ο Υιός του Ανθρώπου, υψώθηκε στον σταυρό, όπως το φίδι στην έρημο, προσφέροντας αιώνια ζωή σε όποιον πιστεύει σε Αυτόν.
Ανάγνωσμα: Αριθμοί 21: 4-9, Ιωάννης 3: 14-16
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Σε αυτή την ομιλία αναλύουμε την αρχική ερώτηση του Μιχαία σχετικά με το πώς μπορεί κανείς να πλησιάσει τον Ύψιστο Θεό, απορρίπτοντας τις θυσίες ως ανεπαρκείς και προβάλλοντας την ανάγκη για λύτρωση και όχι απλή βελτίωση. Εξετάζουμε την έννοια της θυσίας του πρωτότοκου στην Παλαιά Διαθήκη, συνδέοντάς την με την ιστορία του Αβραάμ και του Ισαάκ, καθώς και με τη θυσία του Χριστού στον Γολγοθά. Τέλος, ο ομιλητής εξηγεί ότι η σωτηρία έρχεται μέσω της χάριτος του Θεού, οδηγώντας τους πιστούς να πράττουν το δίκαιο, να αγαπούν με έλεος και να περπατούν ταπεινά με τον Θεό, επιτρέποντας την πνευματική αλλαγή στη ζωή τους.
*Ανάγνωσμα:* _Μιχαίας 6: 6-8_
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Η έλλειψη σοφών ηγετών στον κόσμο σήμερα δεν είναι καινούργια, αλλά υπήρχε και στην αρχαιότητα, όπως στην ιστορία του Ισραήλ. Διαβάζουμε την ιστορία του βασιλιά Σολομώντα από το Βιβλίο των Βασιλέων, ο οποίος έκανε την επιλογή της σοφίας έναντι του πλούτου και της δόξας, και την εφαρμογή αυτής της σοφίας στην επίλυση καθημερινών προβλημάτων, όπως η διάσημη περίπτωση των δύο γυναικών. Παρόλο που ο Σολομώντας ήταν σοφός, είχε κι εκείνος αδυναμίες ως άνθρωπος. Ο πραγματικός και τέλειος σοφός Βασιλιάς είναι ο Ιησούς Χριστός, στον οποίο ο λαός του Θεού πρέπει να εμπιστευτεί την καθοδήγησή του. Είναι σημαντικό να αντιλαμβανόμαστε τη σημασία της ταπεινοφροσύνης, της διάκρισης μεταξύ καλού και κακού, και της προτεραιότητας του άλλου ως χαρακτηριστικά της σοφίας.
*Ανάγνωσμα:* _Α' Βασιλέων 3: 4-28_
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Σήμερα βλέπουμε την ιστορία του Νεεμάν από το βιβλίο των Βασιλέων, εστιάζοντας στη σωματική και πνευματική του θεραπεία. Αρχικά, ο Νεεμάν, ένας ισχυρός στρατηγός με λέπρα, προσπαθεί να επιλύσει το πρόβλημά του μέσω κοσμικών μεθόδων και πλούτου, απευθυνόμενος σε βασιλείς. Ωστόσο, η θεραπεία του έρχεται μέσω της υπακοής σε μια ταπεινή εντολή του προφήτη Ελισσαιέ, διδάσκοντάς του ότι ο Θεός δεν εξαγοράζεται ούτε υπακούει στις ανθρώπινες επιθυμίες. Τελειώνοντας καταλήγουμε σε τρία μαθήματα: ο Θεός είναι Κύριος, τα πιο σημαντικά πράγματα είναι δώρα της χάριτός Του και η προσέγγιση στον Θεό γίνεται με ταπείνωση, παραλληλίζοντας αυτά τα μαθήματα με τη θυσία του Ιησού Χριστού.
Ανάγνωσμα: Β' Βασιλέων 5: 1-19
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Σε αυτή την ομιλία εμβαθύνουμε στο κεντρικό μήνυμα του Ιωάννη 15:1-11, όπου ο Ιησούς περιγράφει τον εαυτό του ως την αληθινή άμπελο και τους πιστούς ως τα κλήματα. Η ομιλία τονίζει την ανάγκη για συνεχή εξάρτηση από τον Χριστό για να παραχθεί καρπός, υπογραμμίζοντας ότι χωρίς αυτόν, οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα ουσιαστικό. Επισημαίνεται η διαφορά μεταξύ μηχανικής και οργανικής ανάπτυξης, τονίζοντας ότι η πνευματική ανάπτυξη είναι μια οργανική διαδικασία που πηγάζει από τη ζωή του Θεού μέσα μας, όχι από επιφανειακές προσπάθειες. Δίνεται έμφαση στη σημασία της παραμονής στον λόγο του Θεού και στην αγάπη του, εξηγώντας ότι αυτή η διαρκής ένωση φέρνει αληθινή χαρά και καθιστά δυνατή την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού. Τέλος, αναδεικνύεται η ταπεινωτική αλήθεια ότι χωρίς τον Χριστό είμαστε άχρηστοι, αλλά και η εξυψωτική υπόσχεση ότι μέσω της ένωσης μαζί του, μπορούμε να φέρουμε άφθονο και διαρκή καρπό.
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Σήμερα εξετάζουμε την έννοια της ανάπαυσης, ή "Σαββάτου", από βιβλική προοπτική, αρχικά εστιάζοντας στις νομοθετημένες ημέρες ανάπαυσης του αρχαίου Ισραήλ, όπως το εβδομαδιαίο Σάββατο, η Ημέρα του Εξιλασμού, και η Γιορτή της Σκηνοπηγίας. Αυτές οι ημέρες δεν ήταν απλώς παύσεις από την εργασία, αλλά είχαν πνευματικούς σκοπούς: ταπείνωση, ευγνωμοσύνη και εμπιστοσύνη στον Θεό. Ενώ οι Χριστιανοί είναι ελεύθεροι από την κυριολεκτική τήρηση αυτών των τελετουργικών, η ουσία της ανάπαυσης - η αναγνώριση της κυριότητας του Θεού και η εμπιστοσύνη σε Αυτόν - παραμένει επίκαιρη. Ο Ιησούς Χριστός προσφέρει την απόλυτη ανάπαυση, καθώς μέσω Αυτού βρίσκουμε ελευθερία από την αμαρτία και την αυτονομία.
Ανάγνωσμα: Έξοδος 20, Λευιτικό 23 & 25
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Σήμερα, βασισμένοι στο βιβλίο της Αποκάλυψης, επικεντρωνόμαστε στην επιστολή προς την εκκλησία της Περγάμου και το μήνυμα του Ιησού Χριστού προς αυτή την εκκλησία, η οποία βρισκόταν σε ένα ιδιαίτερα ειδωλολατρικό και πολιτικά αφοσιωμένο περιβάλλον. Ο Κύριος ενθαρρύνει τους πιστούς να παραμείνουν αφοσιωμένοι, αναγνωρίζοντας τις πιέσεις και τους διωγμούς που αντιμετώπιζαν. Παράλληλα, προειδοποιεί ενάντια στον σταδιακό συμβιβασμό με την κοσμική κουλτούρα, χρησιμοποιώντας παραδείγματα όπως η διδασκαλία του Βαλαάμ και οι Νικολαΐτες. Επίσης υπόσχεται αιώνια ζωή και νέα ταυτότητα σε όσους νικούν τους πειρασμούς και παραμένοντας πιστοί.
Ανάγνωσμα: Αποκάλυψη 2:12-17
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Το κήρυγμα, βασισμένο κυρίως στη Β' Κορινθίους 12: 1-10, εστιάζει στον κίνδυνο της υπερηφάνειας που προέρχεται από τη γνώση, την επιτυχία και την εστίαση στην εξωτερική εικόνα, αντιπαραβάλλοντάς την με την αξία της εσωτερικής ζωής και της εξάρτησης από τη χάρη του Θεού.Tο «αγκάθι» του Παύλου το χρησιμοποιεί ο Θεός ως ένα μέσο με το οποίο εκδηλώνει την πλήρη δύναμή του εν μέσω της ανθρώπινης αδυναμίας. Η πραγματική δύναμη και η ευλογία προέρχονται από την εξάρτηση από τον Θεό και όχι από τα επιτεύγματα ή τις εξωτερικές εμφανίσεις, τονίζοντας ότι η εσωτερική σχέση με τον Χριστό είναι υπέρτατης σημασίας.
Ανάγνωσμα: Β' Κορινθίους 12:1-10
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Ο προφήτης Ζαχαρίας και το βιβλίο του στην Παλαιά Διαθήκη, προσφέρει λόγια ενθάρρυνσης σε μια εποχή ανασυγκρότησης της Ιερουσαλήμ και του Ναού μετά την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα. Το κεντρικό μήνυμα, που απευθύνεται στους ηγέτες Ζοροβάβελ και Ιησού, είναι ότι η ανακατασκευή δεν θα γίνει με ανθρώπινη δύναμη αλλά με το Πνεύμα του Κυρίου. Ιδιαίτερα μέσα από το τέταρτο όραμα του Ζαχαρία για τον επτάφωτο λυχνοστάτη και τα δύο ελαιόδεντρα, συμβολίζουν την αδιάκοπη παροχή του Θείου Πνεύματος και την παρουσία του Θεού. Ιδιαίτερη είναι η σημασία της μη περιφρόνησης των "μικρών πραγμάτων" και η ανάγκη για πνευματική ανανέωση. Η δύναμη για το έργο του Θεού προέρχεται από Αυτόν και όχι από ανθρώπινες ικανότητες.Ανάγνωσμα: Ζαχαρίας 4
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Ο Ψαλμός 51, μέσα από την ιστορία του Δαβίδ, προσφέρει μια βαθιά κατανόηση της αμαρτίας ως πρωτίστως θεολογικού προβλήματος, που επηρεάζει τη σχέση μας με τον Θεό. Η μετάνοια δεν είναι διαπραγμάτευση ή υπόσχεση, αλλά η συντριπτική αναγνώριση της ενοχής και η επίκληση του ατελείωτου ελέους του Θεού. Η πραγματική σωτηρία δεν είναι απλή συγχώρεση, αλλά η αποκατάσταση της θείας παρουσίας και η αναγέννηση μιας νέας καρδιάς, που βρίσκει την τελική και οριστική της εκπλήρωση στο πρόσωπο και το έργο του Ιησού Χριστού.
Ανάγνωσμα: Ψαλμός 51
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Όλοι μας μπορεί να έχουμε βαθύτερες ερωτήσεις που απασχολούν τον λαό του Θεού, τότε και τώρα, όπως «μα τι συμβαίνει στον κόσμο μας;», «γιατί επιτρέπει αυτά ο Θεός;» και «πού είναι ο Θεός;».Το κεφάλαιο 40 του βιβλίου του Ησαΐα, αποτελεί ένα σημείο καμπής στην αφήγηση, μεταβαίνοντας από μηνύματα κρίσης σε μηνύματα αποκατάστασης και ελπίδας. Στα πρώτα 39 κεφάλαια κυριαρχεί ένα μήνυμα κρίσης ενός Θεού θλιμμένου και οργισμένου με τον λαό του, ο οποίος απομακρύνθηκε λόγω ευημερίας, αλαζονείας, και καταπίεσης των φτωχών. Η προφητεία του Ησαΐα στο κεφάλαιο 39 προέβλεπε την εξορία του λαού από την υποσχεμένη γη, την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού από τους Βαβυλωνίους. Το κεφάλαιο 40 προσφέρει ένα παρηγορητικό, ελπιδοφόρο μήνυμα από τον Θεό προς τον εξόριστο λαό του, ο οποίος αναρωτιέται «Πού είναι ο Θεός;» και «Γιατί το επιτρέπει αυτό;».Ο Ησαΐας παρουσιάζει τον Θεό ως:*Συγχωρητικό*, που θα επιστρέψει ως βασιλιάς και εκπληρώνει τον λόγο του.Κυρίαρχο, με εξουσία και δύναμη, ενεργώντας ως καλός ποιμένας. Είναι ο Θεός της δικαιοσύνης και της υπόσχεσης που δεν εγκαταλείπει τον λαό του.*Ασύγκριτο και ΆπειροΚυρίαρχο πάνω στα Έθνη και την Ιστορία τους.Κυρίαρχο πάνω στα Ανθρώπινα Είδωλα.Αποκαλυπτόμενο Θεό.* Ο λαός παραπονιέται, λέγοντας ότι ο Κύριος αγνοεί τις συμφορές τους και δεν νοιάζεται να τους αποδώσει το δίκιο τους. Είναι λάθος να συμπεραίνουμε από το μεγαλείο του Θεού ότι είναι πολύ μεγάλος για να νοιαστεί για εμάς. Αντιθέτως, είναι πολύ μεγάλος για να αποτύχει. Ο Θεός υπόσχεται δύναμη στους κουρασμένους και στεριώνει τους αδύνατους. Δεν υπόσχεται πλούτο, ευημερία ή υγεία, αλλά δύναμη. Για να λάβουμε αυτή τη δύναμη, πρέπει να αναγνωρίσουμε την αδυναμία μας. Η ουσιαστική ανταπόκριση του λαού και του καθενός μας είναι η ελπίδα και η προσμονή στον Κύριο. Αυτό εκφράζει την εμπιστοσύνη στη δύναμη, τη σοφία και τα σχέδιά του. Η αναστάσιμη δύναμη του Χριστού είναι η υπόσχεση για τους μαθητές του και είναι διαθέσιμη σε εμάς, ανανεώνοντας τις δυνάμεις μας. Η χριστιανική ζωή είναι ένα καθημερινό περπάτημα, μια προσωπική σχέση με τον Θεό Δημιουργό, όπου ανταποκρινόμαστε διαρκώς με εμπιστοσύνη, ελπίδα και ενεργητική προσμονή.Η προσωπική σχέση με τον Θεό της Βίβλου προσφέρει αναστάσιμη δύναμη που ανανεώνει καθημερινά, Ας ανταποκρινόμαστε με προσμονή, ελπίδα και εμπιστοσύνη.Ανάγνωσμα: Ησαΐας 40:12-31
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Παραλληλίζοντας την κατάσταση της ανθρωπότητας σήμερα με αυτήν της Ιουδαίας στην εποχή του Χριστού, οι άνθρωποι μοιάζουν ως «πρόβατα χωρίς ποιμένα». Ο Ιησούς βλέποντας τα πλήθη, σπλαχνίστηκε και κάλεσε τους μαθητές Του να συνεχίσουν το έργο Του, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο και θεραπεύοντας. Η αποστολή των μαθητών είναι ίδια με αυτή του Ιησού, αλλά και οι πιστοί σήμερα καλούνται να είναι «πρεσβευτές του Χριστού», φέροντας το μήνυμά Του στον κόσμο. Υπάρχουν πολλές προκλήσεις και ίσως πιθανή απόρριψη, που μπορεί να συναντήσουν οι πιστοί, αλλα πρέπει να είναι φρόνιμοι και ακέραιοι και να αντλούν κίνητρο από την ταύτιση με τον Ιησού και τη χαρά που προσφέρει η αποστολή Του. Σκοπός των πιστών είναι να αγκαλιάσουν την ιεραποστολική τους κλήση, να εκφράζουν τον Χριστό στον κόσμο γύρω τους και να μην φοβούνται να μοιραστούν την πίστη τους.
Ανάγνωσμα: Ματθαίος 9:35 - 10:27
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.
Ο Θεός διασφαλίζει την πραγματοποίηση των σκοπών του μέσω των πιστών του, συχνά μέσω διωγμών και διασποράς, όπως συνέβη με τους πρώτους χριστιανούς που διασκορπίστηκαν από την Ιερουσαλήμ. Οι πιστοί πρέπει να είναι αδιάλλακτοι στη διακήρυξη του Ευαγγελίου, να εξαλείφουν τις προκαταλήψεις τους (όπως έκανε ο Φιλίππος που κήρυξε στους Σαμαρείτες), και να θυμούνται ότι το Ευαγγέλιο διαδίδεται μέσω της δύναμης του Αγίου Πνεύματος. Όλοι πρέπει να συμμετέχουμε ενεργά στη διάδοση του Ευαγγελίου, όχι μόνο εντός της εκκλησίας αλλά και στην κοινότητα, φέρνοντας φως και χαρά.Ανάγνωσμα: Πράξεις των Αποστόλων 8: 1-8
Αν θέλετε να δείτε το βίντεο από αυτή την ομιλία πατήστε εδώ.