In deze eerste aflevering van 2023 van Verslaafd aan Gemak kijk ik naar de ontwikkeling van natuurliefhebber naar natuurgids. 

Bij het starten van deze podcast heb ik het de ondertitel ‘De reis van papperige pappa naar fit natuurmens’ meegegeven. Hoe ik daartoe ben ik gekomen weet ik allang niet meer, maar toch zit er veel in. Het is en blijft een goede spontane ingeving. En geeft een duidelijk doel voor deze reis.

De papperige pappa zal iedereen herkennen. De net niet fitte vader met een gezellig bierbuikje. Kijk op vakantie een beetje om je heen en ze zijn er in drommen. Of kijk naar de vriendelijke goedzakken in de reclame. Daartegenover Het fitte natuurmens. De sterke vader die probleemloos met zijn kinderen op avontuur gaat in de natuur. Vooral dat laatste onderdeel kwam deze zomer weer sterk naar voren. Misschien wel sterker dan ooit.

Weer terug van vakantie met wat nieuwe inzichten. Verder op weg naar fit natuurmens. Verder weg van de vele beeldschermen die ons leven domineren. 

Het roer moet om is makkelijk gezegd. Maar waar begin je? Ik besloot eens te beginnen met een duidelijke verslaving: de mobiele telefoon. 

Het is een even voorspelbaar als machtig cliché. Het besef dat het toch echt anders moet. Het roer moet om. Het moet anders. Maar hoe maak je die aanpassing?

Is er een groter voorbeeld van de verslaving aan gemak dan instant bevrediging? De - ik wil het nu en je zorgt maar dat het er komt - mentaliteit. Ik wil nu per direct chips. Ik wil nu per direct ontspannen. Ik wil nu die film kijken. Nu. Direct. Gehaast. Gestresst. Opgefokt. Regel het. Fix die shit. In plaats van te jagen op dieren, zoals onze voorouders, jagen we op instant bevrediging.

In deze aflevering kijk ik naar een van mijn richtlijnen. Waar mogelijk, maak het zelf. Het heeft me de afgelopen tijd veel goeds opgeleverd om zelf dingen te maken. Het geeft een gevoel van onafhankelijkheid. En tegelijkertijd legt het de vinger op de zere plek van consumentisme. Eindeloze afhankelijkheid. 

Waarom is bushcraft voor mij de weg uit mijn verslaving aan gemak? Dat is een vraag die ik afgelopen week stelde aan mezelf. Eigenlijk gaat het ver terug in mijn ontwikkeling. Ik volg al mijn hele leven mensen als Ray Mears, Bear Grylls, Les Stroud en Ed Stafford. Ik consumeer programma’s als Alone, Survivorman, Dual Survival, Naked and Afraid.

Ze hebben altijd een grote aantrekkingskracht gehad. Het zijn de mensen en programmas waardoor ik kennis maak met bushcraft voordat ik daar zelf ook maar echt iets mee doe. In deze tijden van YouTube staan nieuwe helden op. Mensen die hun kennis willen delen. Tel daar nog de vele boeken over dit onderwerp bij op en je kunt een heel leven blijven leren.

Grappig hoe goed taal de vinger op een zere plek kan leggen. Buitenleven. Binnenzitten. In onze taal ligt al de basis van ons probleem. Binnen doe je niet. Je zit. Buiten leef je. Buiten beweeg je. Het werd weer eens overduidelijk tijdens onze vakantie, vorige week. Buiten is het leven. 

Daag jij jezelf nog een beetje uit? Daag ik mezelf nog een beetje uit? Wanneer heb ik voor het laatst een uitdaging opgepakt en ben ik er voor gegaan? Of is de status quo wel best. En zijn al die uitdagingen maar tijdelijke oplossingen voor een dieper probleem? In deze aflevering van de podcast moet ik concluderen dat ik al een tijdje geen uitdaging meer heb opgepakt. Tijd om daar verandering in te brengen?

In deze aflevering van Verslaafd aan Gemak bekijk ik de ontwikkeling van de flitsbezorging. Zijn we daadwerkelijk zo verslaafd geraakt aan gemak dat we een zak chips binnen 10 minuten bij ons thuis willen laten bezorgen? Is dat de wereld waarin we willen leven? Of wordt het tijd voor een tegenbeweging? Doe mij maar ongemak. Doe mij maar frictie. Maar doe mij alsjeblieft geen zak chips binnen 10 minuten in mijn huis. 

Als ik iets heb geleerd van het vorige jaar dan is het dat ik een belangrijk punt over het hoofd heb gezien. Namelijk. De invloed van de seizoenen. De routine die werkt voor de lente en de zomer is niet dezelfde routine die werkt voor de herfst en de winter. Dat is een leermoment. Een punt om mijn routine op aan te passen. 06.00 in de ochtend is echt fijner als de zon al aan de horizon is verschenen.

Ik merk dat vanaf november mijn energie substantieel afneemt. Een drukke tijd op werk, donkerte en kou. Het zorgt dat aan het einde van het jaar mijn ochtendroutine voor het eerst dat jaar in de soep loopt. Steeds vaker geef ik de wekker een tik en draai me om. Het hele jaar gaat het goed. Heerlijk zelfs om zo vroeg al in de buitenlucht te zijn. Maar die vlieger gaat in de donkere dagen niet op.

Het einde van het eerste jaar Verslaafd aan Gemak. Tijd voor een terugblik. Wat lukte wel? Wat ging er niet? Tot volgend jaar. En seizoen 2. 

Zo aan het einde van het eerste jaar van de podcast Verslaafd aan Gemak wordt langzaam duidelijk waar deze reis eigenlijk echt over gaat. Het draait om de vraag: welke vader wil ik zijn voor mijn kinderen? 

Alles begint bij jou. Alles begint bij jezelf. Hoe jij bent, daar reageren je kinderen op. Het is dus aan jou te kiezen wat je ze voorlegt. Deze week had ik een moment waarin dat even binnenkwam.

Zo tijdens het jaar ontdekte ik een nieuwe vorm om aan mijn beweging te komen. Een met minder kansen op blessures, maar wel met een goede verbranding van calorieën. Rucking. Ook wel bekend als ruck marching. Van het woord rucksack. Of in gewoon Nederlands: wandelen met weerstand. In deze aflevering van Verslaafd aan Gemak neem ik je mee langs zeven redenen waarom rucking beter is dan hardlopen. Zoals zelf ervaren. 

Is slecht weer een reden om niet naar buiten te gaan? Of ga je de uitdaging aan om juist met slecht weer te zorgen dat je buiten kunt zijn? In deze aflevering van Verslaafd aan Gemak, de laatste van de 10 bouwstenen. Ga gewoon naar buiten met slecht weer, maar zorg wel voor een goede voorbereiding. 

Ben je iemand die nog steeds nieuwsgierig is? Die het vergaren van kennis als belangrijk ziet? En die dit graag doorgeeft? Of is het allemaal wel goed en zoek je geen mentale uitdagingen meer op? Ik denk dat het beter is om altijd te blijven leren. En om je kennis te delen. Laat zien dat je interesse hebt in meer dan je mobiele telefoon en je werk. Deel het met je kinderen. Een actieve levenshouding betekent ook het actief najagen van kennis.