Şehir Defteri’nin ikinci konuğu, Musebirds'de birlikte yol yürümekten çok mutlu olduğum, hâliyle tavrıyla, işiyle gücüyle ilham verici arkadaşım Efruze Esra Alptekin.
"Aktif felsefe nasıl yapılır" sorusunun peşinden giderken, kendisini "daha iyi nasıl yaşarız" durağında bulan; oyunuyla, sözüyle, hikayesiyle yıllardır sahaların gönüllü nöbetçilerinden olan Efruze Esra, oyun sahasını, etiketleri sarsan, herkesi eşitleyen bir yer olarak tanımlıyor. Tüm yeryüzünü bir saha olarak kavrayınca, içinde bir şeye köklenme çabası ve her yeri evi bellemek, kendiliğinden geliyor. "Karşılaşmayı severim"in tesadüflere hakkını veren hâli bile, "ama buluşmayı daha çok severim" farkındalığından nasibini alıyor. Alternatif bir sivil toplum ve yeryüzü denemesine tekabül eden OÇA'da açıklığın sınırlarının, güvercin tedirginliğiyle sürekli ve yeniden belirlenişini dinlemek, sanki bizi iyileştiren bir şeye dönüşüyor. "Ama (aramıza katılanlar) anlasın, olur mu; biz buraya çok özendik" zarafetini, hepimiz için dilerken; buluşmamızı doğumgününe denk getirdiğimiz canımız Ursula, bize bulutların arasından göz kırpıyor.
Sevgili Efruze Esra'ya, gerçekçiliğin tozu arasında filizlenen çiçek misali apaydınlık sohbeti için çok teşekkür ederim. ✨
Yıllardır kitaplarıyla, sözleriyle, konuşmalarıyla yolumuza ışık tutan, değerli Ursula Le Guin'in anısına saygıyla 🌿
Şehir Defteri’nin ilk konuğu, İstanbul Güncesi’yle tanıdığımız muhterem dostum Yahya Sarıhasanoğlu. Bizi, onun sessiz ama katman katman derinleşen İstanbul’unda gezdirirken; bazen Âşiyan yamaçlarında bir rüzgârın peşine düşüyor, bazen bir kulisin önünde Paco de Lucia’nın gitarının son tınılarını bekliyoruz. Arif’le Yahya arasındaki o nazik hudutta seyreden sohbetimiz, iki menzil arasında, tıpkı eski bir şehrin sokakları gibi, kendi yolunu buluyor.
Mekânlar, zamanlar ve hâtırât üzerine edebildiğimiz kelâm ve dahi edemediğimiz sükût ile bu söyleşiden hem neş’e, hem hüzün, hem de heyecân duydum. Ümit ederim ki siz dahi zevkle dinleyip, muhterem konuğumuzun kendine mahsus ufkundan istifâde edersiniz.
Sevgili Yahya’ya, içtenliği ve letafetiyle zenginleşen sohbeti için gönülden teşekkür ederim. ✨
Geçtiğimiz hafta yitirdiğimiz, ardından ağaçlarla, nehirlerle birlikte yas tuttuğumuz kıymetli Hakan Tosun’un hâtırasına saygıyla 🌿
Şehir Defteri bu ilk bölümünde, bizi 2006 yılındaki kareli defterime götürüyor. YTÜ Yıldız kampüsünün Mimarlık Fakültesi sıralarında aldığım Kentsel Sosyoloji dersinin notlarından, seneler geçse de hala üzerine düşünmeye devam ettiğim bir konuyu, “kırık cam teorisi”ni konuşarak, defterimizi aralıyoruz. Bu kayıtta orman yangınları, Haydarpaşa Garı ve deprem sonrası Antakya’yı, kırık camın arkasından, beraberce görmeye, anlamaya çalışacağız. “Bir kırık cam”ın aslında neleri çağırdığını ve dahası örttüğünü görmek bizi şaşırtacak, belki umudumuzu sarsacak, ama yine de enseyi karartmayacağız.
Geçen hafta kaybettiğimiz, yaptıkları ve geride bıraktığı sözleriyle ilham vermeye, ışık olmaya devam edecek olan Jane Goodall’ın anısına saygıyla 🌿
“Gelmiş geçmiş en iyi günlerdi, gelmiş geçmiş en kötü günlerdi; hem bilgelik çağıydı hem ahmaklık; hem inancın devriydi hem şüpheciliğin; hem aydınlık hem karanlık bir mevsimdi; umudun baharı, umutsuzluğun kışıydı; hem her şeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu; hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da tam aksi istikamete.”
Besbelli suların sakinleşmesini beklemek, nafile. Beklerken boş durmamak ise, hayata dair. Sanki uzun yıllara, başka coğrafyalara yayılan bir doğum sancısının ardından, Tuğçe Tezer’le Şehir Defteri’nin ilk bölümü bugün doğuyor: Her şeyin başladığı yerden bugüne kadar geçen günlerin hikayesini anlatan “Merhaba Dünya!” bölümünü keyifle dinlemeniz dileğiyle. Her daim ilham veren, Charles Dickens’a saygıyla.
Zamanında bir hayal kurdum; ismi Yürünebilir Tarih oldu. Salt Araştırma bu hayale inandı, destek oldu. 2021’de Antakya Yürünebilir Tarih Rehberi artık hazırdı, her ay gidecek, hep beraber Antakya’yı adımlayacaktık. Seneler geçti, ama hayalim kalbimdeki yerini hep korudu. Metnin devamı, Temmuz 2024'te yaptığımız ilk Yürünebilir Tarih turunun davet metninden:
"Zaman farklı ilerledi, Antakya bu sırada epey yoruldu. Ama hala, hep güzel, en güzel. Biz de onu her koşulda sevdiğimize göre, usul usul ve kol kola yürüyeceğiz güzel sokaklarını, yürüdükçe iyileşecek, iyileşeceğiz beraber ❤️🩹
Gelsenize, beraber yürüyelim, Habib-i Neccar’ın güzelliğini seyredelim ve Orta Kahve’de süvari kahvemizle sohbet edelim. Vaktiniz varsa gelin arkadaşlar 🌿"
Bu programda Yürünebilir Tarih'in nerden çıktığını, benim için önceden ve şimdi ne anlama geldiğini, Antakya'da yürümenin bana ne hissettirdiğini, bu vesileyle "hatırlamak, paylaşmak, hafızada sabitlemek ihtimalleri"ni arkadaşım Arif'le konuşuyoruz. Eşsiz yoldaşlığı için çok teşekkür ederim, her zaman minnettarım.
Adalet Peşinde Aileleri Platformu'nun 5-6 Nisan 2025 tarihinde Antakya'da düzenlediği Deprem Yargılamaları Rehberi (DEPAR) Çalıştayı'nda bir araya geldiğimiz sevgili Yiğit Göktuğ Torun ve Avukat Seher Eriş ile, Harbiye Şelaleleri'nin serinliğinde karşılıklı oturup biraz sohbet ettik.
4 Nisan'da Hatay Adliyesi'nde gerçekleşen Cemil Çapar Apartmanı deprem davası duruşması ve Antakya, bugünü ve geleceğine dair sohbetimiz yayında!
Yiğit Göktuğ Torun ve Seher Eriş'e bu güzel sohbet için, Yahya Sarıhasanoğlu'na kayıt ve düzenleme için çok teşekkürler!
İyi ki varsın Antakya.
Yalnız Değilsin, İyileşeceksin.
Antakya Atlası & Günaydın Antakya
🐈 Antakya'da depremin 14. ayında, Dört Ayaklı Şehir'in kurucularından sevgili arkadaşımız Mine Yıldırım'la Günaydın Antakya'da buluşmuş; Antakya'yı, depremi ve hayatı, hayvanlar üzerinden konuşmuştuk. “Müşterek kırılganlıklarla birbirimize bağlıyız” demişti Mine Yıldırım. Bize sarsan sohbette, yıkılan yapıların altında, kentlerin en güzel ama aynı zamanda en kırılgan yüzü olan canlıları, hayvanları birçok açıdan konu etmiştik. Deprem öncesi hazırlık sürecinin kritik önemini, ‘sivil toplum’ alanının aksayan taraflarını, ‘deprem bölgesinde hayvanları iyileştirmenin insanları da iyileştiren etkilerini’, dayanışmanın yeri doldurulamaz önemini konuştuğumuz sohbetten, içimizi ısıtan ortak bir hayalle ayrılmıştık.
O sırada henüz ismi olmayan hayal gerçekleşti ve duyunca hepimize iyi gelen bir ismi var artık: Dört Ayaklı Şehir Radyosu! Bundan bir ay önce Musebirds yapımıyla yayınlanmaya başlayan Dört Ayaklı Şehir Radyosu'nda, her biri bu alanda mücadele yürüten arkadaşlarımızla hayvan mücadelesine farklı bakış açıları ve konularla bakma imkanı, artık bizimle: 🔗 Spotify - Dört Ayaklı Şehir Radyosu
Dört Ayaklı Şehir Radyosu'na hem "Hoşgeldiniz!" hem de "İyi ki varsınız!" demek, hepimize iyi gelecek bu güzel yolculuğunu kutlamak için, sevgili Mine Yıldırım'la birlikte yaptığımız Günaydın Antakya podcast'ini bugün tekrar yayınlıyoruz.
#YalnızDeğilsinİyileşeceksin
#DörtAyaklıŞehirRadyosu
#GünaydınAntakya
#Antakya
Bugün Antakya Atlası’nda konuğumuz, deprem bölgesinde rezerv alan başta olmak üzere planlama alanına dair konulardaki çalışmalarıyla bildiğimiz Ceyhan Çılgın. MSGSÜ Şehir ve Bölge Planlama Bölümü mezunu bir şehir plancısı olan Çılğın, 10 yılı aşkın süredir kentsel dönüşüm, çevre mücadeleleri ve afet riski azaltımı üzerine dayanışma faaliyetlerinde bulunurken, geride bıraktığımız iki yılda çalışmalarını deprem bölgesi üzerinde yoğunlaştırıyor. Antakya'da deprem sonrası planlama, yapılaşma, 6306 sayılı yasa ve rezerv alan üzerine ...
Haklı ile haksızı ayırabilmeye adalet, haksızlık yapmaya zulüm deniyor. Görünen o ki, adaletin olmadığı bütün boşluklardan mutlaka zulüm sızıyor. Biri ne kadar beyazsa, öbürü öyle siyah. Zulmün bütün yolları, kapatılmayı bekliyor. Biz ne kadar çok olsak, o kadar iyi. Biz ne kadar çok olursak, zulmün yolları o kadar kapalı. 6 Şubat depremlerinin ardından açılan kayıp davalarında, Adalet Peşinde Aileleri, hepimizin güvenli ve sağlıklı geleceği için, geçmişteki suçların cezalandırılması için uğraşıyor. Yeter ki onları yalnız, zulmün yollarını açık bırakmayalım.
Bugün 31 Ocak 2024 Cuma, saat 13:00’te, ailesini 6 Şubat’ta Hatay Fuat Koku Sitesi’nde kaybetmiş olan arkadaşlarımızın
bugün Adliye’de ve hiçbir zaman hayatta yalnız ve desteksiz kalmaması umudu ve inancıyla,
Hiç şüphesiz iyi ki varsın.
Günaydın Antakya ♥️
🎧 Podcast kaydını, Günaydın Antakya ve Antakya Atlası Spotify hesaplarından dinleyebilirsiniz.
Önlenmesi mümkün olduğu için, "iş kazası değil, cinayet".
Kayıpların önlenmesi mümkün olduğu için, "doğa olayı değil, afet".
Kendisi ve kayıplarının önlenmesi mümkün olduğu için, "yangın değil, facia".
Bu üç olayın benzerliği, herhangi birinin içinde kendimizi ya da bir yakınımızı bulmamızın "an meselesi" olması ve bu olasılığın çok yüksek olması, zemini giderek kayganlaştırıyor ve yaşadığımız bu şey, "hayat"a giderek daha az benziyor.
“Siz sanıyorsunuz ki, hep başkalarının yakınları ölecek.” yazısının pürüzsüz gerçekliğinin karşısındayız. Fakat, kendimiz için istediğimiz umutlu geleceği, başkaları için de istiyoruz.
Biraz düşününce, biz de başkasıyız aslında.
“Ucuz hayatlar coğrafyası”nda doğmuş olsak bile, umudumuzu kaybetmiyoruz.
Hiç şüphesiz iyi ki varsın.
Günaydın Antakya ♥️
🎧 Podcast kaydını, Günaydın Antakya ve Antakya Atlası Spotify hesaplarından dinleyebilirsiniz.
Dünyada her gün bir sürü şey oluyor. İnsanlar doğuyor, bir gün daha yaşlanıyor, hastalanıyor, ölüyor. Her yerde sayısız çoklukta hareket, yer değiştirme, bir süreklilik içinde, takip edilmesi imkânsız bir bütünü oluşturuyor. Bu kocaman bütünün bir yerinde, Antakya duruyor. Fakat orada olup bitenleri takip etmenin güçlüğü, başka sebeplerden kaynaklanıyor. Bu bazen toz duman, bazen erişim zorlukları, bazen de uzaklık oluyor. Yine bütün bu zorluğun altında, üstü biraz tozlanmış da olsa, bir pırıltı gözümüze çarpıyor. Yaklaşıp usulca siliyoruz, temizliyoruz üzerini. Görüntüsüyle karşı karşıya kaldığımız şey, pırıltısıyla bütün zorluk perdesini aralıyor. Pırıltının sahibine, "umut" diyoruz. Umut en çok Antakya'ya yakışıyor ☀️
Umut konusundaki teorik arka plan, Dağlı ve Aypek Arslan, 2020 ile Varan, 2023 kaynaklarından derlenmiştir.
Hiç şüphesiz iyi ki varsın.
Günaydın Antakya ♥️
🎧 Podcast kaydını, Günaydın Antakya ve Antakya Atlası Spotify hesaplarından dinleyebilirsiniz.
Antakya'yı seviyoruz, bundan her gün biraz daha emin oluyoruz. Antakya'nın onca güzelliği içinde belki de en güzeli, kültürel çeşitliliği ve “çok bayramlılığı” olabilir. İşte şimdi kaldığımız yerden devam ediyoruz: En başta bütün Arap Alevilerin ve yanıbaşında olan hepimizin Ras-el Seni günü kutlu olsun! "Birlik ve beraberliğimizin eksik olmadığı, sevgiyle kucaklaştığımız nice yeni yıllara" 🌿
14 Ocak Ras-el Seni gününe dair içeriğe referans olan metinleri için Şule Can'a ve Geri Döneceğiz topluluğuna teşekkürler!
Hiç şüphesiz iyi ki varsın.
Günaydın Antakya ♥️
🎧 Podcast kaydını, Günaydın Antakya ve Antakya Atlası Spotify hesaplarından dinleyebilirsiniz.
Sahnede kemanının bir teli koptuğunda, senfonik bir eseri sadece üç telle çalmanın imkansız olduğu gerçeğini bilmeyi reddeden ve cesaret kıran bu "eksik" gerçekliği, onu dinleyenlerin hayatı boyunca dinlediği en güzel konsere dönüştüren Itzak Perlman'dan öğreneceğimiz çok şey var. Diyor ki Perlman: “Bilirsiniz bazen sanatçının misyonudur, elinde kalan aletlerle ne kadar daha müzik yapabileceğini keşfetmek…”
Bizi bu umut ve cesaret veren hikayeden haberdar eden, eylemi ve deneyimiyle bu umudun bir parçası olan sevgili Ayhan Çelik'e teşekkürler 🌿
Hiç şüphesiz iyi ki varsın.
Günaydın Antakya ♥️
🎧 Podcast kaydını, Günaydın Antakya ve Antakya Atlası Spotify hesaplarından dinleyebilirsiniz.
Günler haftalara, haftalar aylara, aylar biriktikçe yıllara dönüşüyor. Akıp giden zaman birçok şeyi yanında götürse de, getirisi dostluklar, hatırlanmaya değer anlar ve birlikte kurulan güzel gelecek hayali oluyor. Eski güzel günlerin tekrar yaşanacağına duyulan umut, ancak istikrarlı hayallerde filizleniyor.
2024 Antakya’ya beklediğini vermemiş gibi görünse de, Antakyalıların direnci her zamankinden güçlü, kahkahaları her zamankinden neşeli ve dostlukları dünyada başka hiçkimseyle dost olunamazmış gibi umutlu. Hâl böyleyken, enseyi hiç karartmıyoruz ve 2025 yılına, bu sene ondan Antakya için beklediklerimizi söyleyerek, 2024’ü uğurluyoruz 🌿
Hiç şüphesiz iyi ki varsın.
İyi seneler 🎄
Günaydın Antakya ♥️
🎧 Podcast kaydını, Günaydın Antakya ve Antakya Atlası Spotify hesaplarından dinleyebilirsiniz.
Antakya’nın onca güzelliği içinde belki de en güzeli, kültürel çeşitliliği ve “çok bayramlılığı” olabilir. Bu güzel günde, bütün Antakyalı Hristiyan arkadaşlarımıza Mutlu Noeller! diyerek, Tanrı tarafından bahşedilen ve o sevinci hiç kimsenin alma yetkisi olmayan hakiki göksel sevincin her birine huzur, bereket, umut vermesini dileriz. Dimyan Yakupoğlu'na ve Nehna'ya teşekkürlerimizle 🌿
Hiç şüphesiz iyi ki varsın.
Günaydın Antakya ♥️
🎧 Podcast kaydını, Günaydın Antakya ve Antakya Atlası Spotify hesaplarından dinleyebilirsiniz.
Antakya'da deprem sonrası enkaz kaldırma süreciyle büyüyen toz bulutları, yerini taş ocakları ve beton santrallerinin tozuna, dumanına bıraktı. İlk günden itibaren Antakya'nın iyileşmesi süreci için çaba sarfeden Mimar Ayhan Çelik, beton santrali konusundaki kafa karışıklıklarını, bir bakıma kafamızda bu konuya dair toz bulutlarını, teknik bilgisi ve deneyimiyle dağıtıyor ve diyor ki; eğer "bir beton santrali etrafını toza boğuyorsa o santral kalitesiz beton üretiyordur". Doğru söze ne denir?
Hiç şüphesiz iyi ki varsın.
Günaydın Antakya ♥️
🎧 Podcast kaydını, Günaydın Antakya ve Antakya Atlası Spotify hesaplarından dinleyebilirsiniz.
Antakya’da ya da Antakya’yla dayanışmanın türlü hâllerini denedik, deniyoruz. Dayanışma bir araya gelmekle başlıyor ve ortak mekanlar bir araya gelmek için büyük bir imkan sağlıyor. Dün tarihi Antakya kent merkezinde açılan Antakya STGM Ofisi ve yarın (21 Aralık Cumartesi) Antakya-Çekmece’de açılacak olan Çekmece Topluluk Merkezi, Antakya’daki dayanışma faaliyetleri için önemli yerler olacak.
Nehna bu seneki Yeni Yıl Kermesi’ni Postane’yle beraber, Antakya’nın güzel yemekleri ve depremzede öğrencilere bura sağlamak için düzenliyor. Yarın gün boyunca İstanbul-Postane’de olacaklar.
Adalet Peşinde Aileleri Platformu ise uzun süredir yaptığı gibi, depremlerdeki can kayıplarının hesabını hepimizin yaşam hakkı için sormaya devam ediyor. Aileler şüphesiz, desteğimizi bekliyor.
Konu Antakya olunca, buluşmak için bahaneler, yerler, zamanlar tükenmiyor 🌿
Hiç şüphesiz iyi ki varsın.
Günaydın Antakya ♥️
🎧 Podcast kaydını, Günaydın Antakya ve Antakya Atlası Spotify hesaplarından dinleyebilirsiniz.
Gözümüzü bir an ayırmaya gelmiyor. Hemen bir taş ocağı açılıyor dağın tepesinde ve bir beton santralinin tozu dumanı yükseliyor parkın girişinde, ya da konteynerlerin, yaşam alanlarının ortasında. Antakya’da olup bitenden haberdar olabilmek için gerçekten gözümüzü bir an bile ayırmamak gerekiyor. Oraya gitme imkanı olmayanlar için yerel gazeteler, bir de belgeseller gözümüz, kulağımız oluyor. Aksi takdirde orada gerçekte ne olduğunu hiç kimse bilmiyor. Bu sebeple ısrarla, İmre Azem’in söylediği gibi; ‘bunları anlamamız ve anlatmamız’ gerekiyor.
Hiç şüphesiz iyi ki varsın.
Günaydın Antakya ♥️
"Birlikte kurduğumuz düşler gerçektir". Bazı sözler var, sonuna kadar peşinden gitmeye değer. İşte Yoko Ono’nun bu sözü, onlardan. Bugün seninle yeni bir yolculuğa çıkıyoruz. İnanıyorum ki yolun sonu aydınlık. “İstikrarlı hayal hakikattir” diyor ya bir şarkı, tam da söylediği gibi yapacağız. Birlikte bu hayali kuracağız, hiç yorulmadan. Adımlarımızı kararlılıkla, istikrarla atacağız, sonra bir gün gelecek; eski güzel günlerimize varacağız.
Hiç şüphesiz iyi ki varsın.
Günaydın Antakya ♥️
Bugün varolan hayatı yok eden bir işleyişle karşı karşıyayız ve her gün yeni yaralar açılıyor, açılan yaralar büyüyor. Yaraların iyileşmesi zaman istiyor. Derdimiz dayanışmaysa eğer, birbirimizin yaralarına bakmaya cesaret etmeli, onları görmeye çalışmalıyız. Artık bunu dile getirmek, dayanışmanın dilini yeniden kurmak zorundayız. Farklılıkların bir araya gelişinden aynılığı, tekdüzeliği değil; eşitliği üretmeliyiz.
TTB II. Antiochia Felsefe Buluşması'nın son kaydında Fuat Ercan'a kulak veriyoruz; konumuz eşitlik, dayanışma ve Antakya. Dayanışmayla eşitliğin buluştuğu en güzel suların toprağında, Asi Nehri'nin kıyısında, Antakya'da bize ses veren tüm değerli konuşmacılarımıza sonsuz teşekkürler!
İyi ki varsın Fuat Ercan.
İyi ki varsın Antakya.
Özel teşekkürlerimiz sevgili Yahya Sarıhasanoğlu, Demet Parlar, Edip Yeşil, Tunay Devrim ve Zeynep Talay Turner’a ♥️
