Je brein doet de hele dag voorspellingen. Over wat er gaat gebeuren, wat iemand van je vindt, of iets lukt of mislukt. En het gekke is: het ziet vooral wat het al kent.
Zolang je brein gelijk krijgt, blijft alles bij het oude. Maar op het moment dat je iets ervaart dat níet klopt met die voorspelling, ontstaat ruimte.
Ruimte voor verandering.
Dáár komt hypnose in beeld. Want in hypnose leert je brein iets nieuws geloven — niet door te denken, maar door te voelen. Alsof je systeem zegt: Hé, dit voelt veilig… ik mag het anders doen.
In deze aflevering hoor je hoe oude ervaringen — van een spreekbeurt uit je jeugd tot spanning op het podium — nog altijd doorwerken in je lijf. En hoe hypnose helpt om die voorspelling te herschrijven.
Een aflevering voor wie merkt dat praten soms niet genoeg is.
En wil begrijpen hoe je brein leert voelen wat het nog nooit heeft durven geloven.
Jarenlang dacht ik dat 'helen' betekende dat er iets stuk was dat gemaakt moest worden. Tot ik ontdekte dat het juist gaat om jezelf volledig voelen, mét alles wat je hebt meegemaakt.
In deze gouwe ouwe deel ik hoe ik een ervaring uit mijn jeugd jarenlang heb weggestopt. Ik vertelde er niet over, zelfs niet aan mijn partner. Pas veel later durfde ik het te delen, en ontdekte ik dat schaamte niet nodig was.
Helen betekende voor mij dat ik dat stuk van mezelf niet langer ontkende, maar het onderdeel liet zijn van wie ik ben. Daardoor voel ik me completer, rustiger, meer verbonden met mezelf.
Ik vertel hoe ik daarmee aan de slag ging – via hypnotherapie, regressies en andere reizen – en waarom ik nu kan zeggen: ik hoef niet gefixt te worden. Ik ben niet stuk.
JEZELF TEGENKOMEN: GEEN STRAF, MAAR EEN ONTMOETING
Soms voelt het alsof je jezelf tegenkomt op de lastigste momenten. Te laat, te moe, te streng voor jezelf. Vaak plakken we daar meteen een negatieve lading op. Maar wat als het precies dáár begint – de verandering?
In deze gouwe ouwe neem ik je mee terug naar een van mijn eerdere solo’s. Het is een opname waarin ik zelf hoor hoe ik toen nog zoekende was, en tegelijk merk dat juist díe zoektocht me verder heeft gebracht. Want jezelf tegenkomen betekent niet dat je faalt. Het betekent dat je de kans krijgt om jezelf écht te ontmoeten.
Met compassie. Met zelfliefde.
En dát is de basis van elke verandering
Ik ben met vakantie en daarom hoor je deze week een gouwe ouwe. Een aflevering die voor mij bijzonder is en waarvan ik weet dat hij nog steeds net zo relevant is als toen ik hem opnam.
Waarom juist dit pareltje?
Omdat het draait om een inzicht dat nooit zijn waarde verliest: achter ieder gedrag zit een positieve intentie.
Hoe onhandig, pijnlijk of zelfs destructief dat gedrag soms ook lijkt, er ligt altijd een fundamentele behoefte onder.
Tijdens een etentje met een vriendin werd ik daar weer aan herinnerd. Zij vroeg me: “Wat levert het jou eigenlijk op, elke week die podcast maken?” Het bracht me bij mijn drijfveren – groei, verbinding, betekenis. En ik realiseerde me: dat geldt niet alleen voor mij. Ook jouw gedrag – en dat van de mensen om je heen – wordt altijd gedreven door een verborgen intentie.
Want kijk eens eerlijk naar jezelf. Waarom perfectioneer je eindeloos? Waarom zeg je ja tegen dingen waar je geen zin in hebt? Waarom zoek je afleiding of grijp je naar een glas wijn na een lange dag? Achter al dat gedrag zit iets wat gehoord wil worden.
Dat inzicht deel ik in deze aflevering, met voorbeelden uit mijn eigen leven en een uitnodiging om ook naar jezelf te kijken. Want zodra je ziet dat er altijd een positieve intentie achter gedrag schuilgaat, verandert je perspectief – op jezelf én op anderen.
Misschien hoor je deze aflevering voor het eerst. Misschien herken je hem en ontdek je juist nu iets nieuws.
Hoe dan ook: luister niet alleen met je oren, maar vooral met je hart.
Van rechtszaal naar ademcirkel. Van altijd meer-beter-hoger, naar durven loslaten. Het leven van Sonia Jager leest als een tweeluik: jarenlang advocaat, gedreven door status en zekerheid. Tot het moment dat haar lichaam en leven zeiden: zo niet meer.
Ze vertelt hoe controle lang haar houvast was – en hoe juist diezelfde controle haar stilletjes uitputte. Burn-out, een fertiliteitstraject dat jaren van haar leven opslokte, een depressie. Momenten waarop je denkt: en nu?
Hoe Sonia het keerpunt vond?
Niet in nóg een analyse of nog harder werken, maar in iets wat ze nooit had verwacht: ademen. Verbonden ademhaling bracht haar bij een diepere laag. Zachter worden. Liefde voelen. Voor zichzelf en daarmee ook voor anderen.
In dit gesprek deelt Sonia openhartig wat haar gevormd heeft en hoe ze de sprong maakte van zekerheid naar overgave. Hoe je als mens – en dus ook als leider – soms alles wél volgens het boekje kunt doen en toch merkt dat je leegloopt.
Luister naar haar verhaal als je zelf voelt dat je ook krampachtig probeert vast te houden. Misschien ontdek je, net als Sonia, dat de sleutel niet in nóg meer controle ligt, maar juist in durven loslaten.
Je kunt alles over Sonia vinden op haar website Growing Grounds en haar volgen op Instagram en LinkedIn
Er is iets geks met ons brein. Het slaat moeiteloos ellende op, maar laat geluk vaak gewoon wegglippen.
Toch zijn het juist die kleine, bijna onbenullige momenten die je dag kleur geven.
Ik heb er een ritueel van gemaakt. Elke ochtend herinner ik mezelf eraan dat er iets bijzonders kan gebeuren. En één keer per week schrijf ik zo’n moment op een geel briefje en stop het in een glazen pot. Inmiddels ligt er al een stapel in — en telkens als ik er eentje teruglees, verbaas ik me hoe snel ik dit soort dingen anders vergeten zou zijn.
In deze aflevering vertel ik waarom dat zo is. Wat er in je brein gebeurt als je wél stil blijft staan bij bijzondere momenten. En hoe een simpel geeltje je geheugen, je aandacht én je energie kan kantelen.
Wil je ontdekken wat dit ritueel voor jou en je werk kan doen? Luister mee. Misschien ga je na vandaag zelf ook een pot vullen.
Soms lees je iets zó vaak dat het onbewust je leven inkleurt. In de stacaravan van mijn moeder hing jarenlang een zelfgeschilderde plank. Daarop stond: “Als de liefde aanmeert, moet je de boot niet afhouden.” Lief bedoeld, maar ons brein slaat vooral dat laatste stuk op: de boot afhouden. En dat is precies wat mijn moeder vaak deed – de liefde een beetje buiten de deur houden.
Toen ik de caravan overnam, heb ik de zin veranderd. Nu staat er: “Als de liefde aanmeert, mag je op de loopbrug stappen.” Een kleine aanpassing, maar het voelt totaal anders. Het is een uitnodiging. Je ziet het voor je: jezelf die de loopbrug opgaat, richting verbinding.
En dat is de kracht van taal. Want ons brein kan maar moeizaam omgaan met het woord “niet”. Onderzoekers van de New York University lieten in 2024 zien dat een ontkenning je brein vertraagt en vertroebelt. Eerst activeer je het beeld dat je juist probeert te vermijden, pas daarna komt de correctie. Zeg je “deze koffie is niet heet”, dan zie je eerst dampende koffie. Wat overblijft is iets vaags: lauw? koud? ergens ertussenin.
Zo werkt het ook met de woorden die we dagelijks gebruiken. Zeg je “niet rennen”, dan zie je rennen. Zeg je “niet in paniek raken”, dan voel je paniek al opkomen. Terwijl een positieve formulering – “rustig lopen”, “blijf rustig ademen” – direct een helder beeld en een handeling geeft.
In deze podcast ontdek je hoe taal je brein stuurt, waarom we zo vaak in “niet” praten en wat er gebeurt als je dat omdraait. Met voorbeelden uit het dagelijks leven én een oefening waarmee je meteen kunt ervaren wat de loopbrug-versie van jouw woorden is.
Een meisje van acht. Een stiefvader die zijn handen niet thuishoudt. En een geheim dat decennialang haar lijf en leven beheerst.
Mascha van Reenen noemt het - gelijk aan haar boektitel - de VERLOREN SECONDE. Het moment dat ze uit haar lijf schoot om niet te voelen wat er gebeurde. Een overlevingsmechanisme dat haar jarenlang beschermde, maar tegelijk elke relatie, elke keuze en elke dag beïnvloedde.
Wat niet gezien werd, bepaalde toch alles...
Dit gesprek gaat over seksueel misbruik, schaamte, zwijgen en dissociatie. Maar ook over moed, woorden geven aan wat nooit verteld werd en het keerpunt toen ze het eindelijk deelde met haar dochters.
Patronen die niet benoemd worden, werken altijd door — in jezelf, je relaties, maar ook je werk. Wat je niet uitspreekt, sluipt toch je keuzes binnen, bepaalt je grenzen, je manier van samenwerken.
Zolang je stil blijft, betaalt iedereen in je omgeving mee.
Dus luister naar Mascha. Niet alleen om wat haar is overkomen, maar omdat haar verhaal laat zien hoe er beweging ontstaat, zodra je woorden geeft aan wat onzichtbaar bleef.
Wil je haar autobiografie als eerste lezen: VERLOREN SECONDE is nu met korting te pre-orderen. Doen!
Een land in rouw. Een meisje van zeventien dat niet thuiskomt. En direct daarna significant meer meldingen bij het Centrum Seksueel Geweld.
Oude wonden worden wakker...
Vooral bij vrouwen. Maar ook bij mannen. Samen gaat het om ongeveer 10 miljoen Nederlanders die ooit te maken hebben gehad met seksueel grensoverschrijdend gedrag — van opmerkingen tot structureel misbruik.
Dat is geen incident. Dat is het decor waarin we elke dag werken, leven, leidinggeven.
En wat maakt dit zichtbaar?
Hoe het onzichtbare alles aanstuurt. Bessel van der Kolk laat zien dat onverwerkt trauma in je lijf blijft wonen. Ap Dijksterhuis wijst erop dat 95% van ons gedrag onbewust is. Dus terwijl je hoofd zegt 'doorgaan', heeft je lichaam vaak al lang een andere koers bepaald.
Je ziet het in relaties. Je voelt het in teams. Spanning die niemand benoemt, maar die wel energie kost, vertrouwen sloopt en prestaties drukt.
Volgende week hoor je Mascha van Reenen, auteur van Verloren seconde.
Ze beschrijft hoe seksueel misbruik in haar jeugd zich tot op celniveau vastzette, En ze leert de lezer hoe dit kan loskomen als je het onder ogen ziet.
Dus stel, dat jij 1 van die 10.000.000 bent: Wat blijft bij jou onuitgesproken, maar stuurt wél alles aan?
En luister volgende week vooral de aflevering met Mascha.
En wil je haar verhaal lezen: haar boek Verloren seconde is nu met korting te pre-orderen. Een boek dat laat zien wat er gebeurt als je stopt met zwijgen.
Het was zeven minuten over elf ’s avonds.
Ik had de hele dag deze podcast willen opnemen.
In plaats daarvan pakte ik die dag 59 keer mijn telefoon op.
Schermtijd: 3 uur en 31 minuten.
En dat terwijl mijn notificaties al sinds 2021 uitstaan.
En ik mezelf maximaal een uur per dag gun op LinkedIn en Insta.
Herkenbaar? Dat je zegt dat je druk bent, maar als je eerlijk bent vooral druk bent met… je telefoon?
Elke keer dat je je scherm checkt, gebeurt er iets in je brein. Je dopamine-systeem draait op volle toeren. En dat kost je meer dan je denkt. Geen seconden. Maar minuten, soms zelfs uren.
En ondertussen verlies je niet alleen je focus. Je verliest ook verbinding. Want wat zeg je eigenlijk tegen een ander als je je telefoon erbij pakt, of hem gewoon zichtbaar op tafel legt?
In deze aflevering neem ik je mee in de dopamine-loop. Hoe hij ongemerkt je tijd, je aandacht en je relaties kost. En wat je kunt doen om je brein weer terug te claimen.
Luister mee. Want focus is kostbaar. En verbinding nog veel meer.
In deze aflevering schuif ik aan bij Arash Parsan – bekend als Mr. Meditation.
Een man die zijn weg vond van diepe onzekerheid en depressie naar innerlijke rust, helderheid en het begeleiden van anderen.
Arash vertelt openhartig over zijn migratie als kind uit Iran, de angst en slapeloze nachten die dat met zich meebracht en de puberteit waarin faalangst en bevriezen de toon zetten. Hij deelt hoe antidepressiva hem jarenlang in een sluier hielden – en hoe meditatie, diepe persoonlijke ontwikkeling en moedige keuzes (zoals stoppen met zijn rechtenstudie) keerpunten werden.
Wat deze aflevering bijzonder maakt, is de nuchtere manier waarop Arash grote thema’s terugbrengt naar iets tastbaars:
Waarom gewaarzijn meer doet dan ‘veranderen’.
Hoe angst een leraar kan worden.
Wat het betekent om oude conditioneringen los te laten en vanuit je hart te gaan geven.
Praktische metaforen, zoals de rivier van gedachten en het bewust markeren van momenten in je dag.
Een gesprek vol herkenning en inspiratie voor iedereen die worstelt met prestatiedruk, de lat altijd hoog legt, of voelt dat er “meer” in het leven is dan voldoen aan de verwachtingen van anderen.
Meer over Arash vind je op:
Website: www.arashparsan.com
Instagram: @mr.meditation
We willen zekerheid. Want wat we kunnen beredeneren, kunnen we – denken we – controleren.
Maar precies daar lopen we vast.
In deze solo neem ik je mee in het niet‑weten: waarom je brein naar voorspelbaarheid grijpt, hoe dat creativiteit tempert en wat er gebeurt als je het antwoord even openlaat. 
We raken Socrates (vragen > zekerheden) en kijken kort naar je neuro‑systeem: amygdala, voorspelmachine, en waarom nieuwe neurale paden pas ontstaan als je iets nieuws durft te doen.
En ik deel een praktijkvoorbeeld waarin juist het loslaten van weten doorslaggevend was.
Tof als je luistert!
Waarom duurt het zo lang voordat iemand in de reguliere mentale zorg écht geholpen wordt?
En wat doet het eigenlijk met je, als je 20 gesprekken verder bent… maar nog steeds alleen maar hebt gepraat?
In deze aflevering onderzoek ik hoe de structuur van mentale zorg is ingericht – en voor wie die eigenlijk werkt.
Spoiler: niet voor de client (die ze overigens patiënt noemen)
En laat ik zien wat hypnotherapie hierin anders doet: kort, doeltreffend, diepgaand.
Zonder wachttijd. Zonder herhaling.
Wel in beweging.
#hypnose #hypnotherapie
In deze aflevering neem ik je mee in een herwaardering van kwetsbaarheid.
Naar aanleiding van de vele reacties op mijn vorige podcast én het opnieuw beluisteren van aflevering #5, duik ik dieper in wat kwetsbaar zijn écht vraagt van je systeem.
Ik vertel je wat er gebeurt in je brein, waarom verbinding ongemakkelijk voelt en hoe hypnose je kan helpen oude beschermingsmechanismen los te laten.
Voor iedereen die voelt: ik wil me wel laten zien, maar iets houdt me nog tegen. Spoiler: dat ‘iets’ is meestal oud. En verrassend eenvoudig op te lossen...
In deze aflevering neem ik je mee in een persoonlijke, radicale keuze: Ik stop ermee.
Ik stop met het verstoppen van waar ik écht voor sta.
Want hoe kan het dat ik nooit over hypnose spreek, terwijl ik hypnotherapeut ben? Hoe kan het dat ik zo vaag ben over wat ik het liefste doe?
Ik vertel je precies waarom ik daar vanaf nu dus mee stop.
En waarom “stay in your own lane” voor mij niet zomaar een quote is, maar een wijze les gegeven door Orna Guralnik in de podcast met Jay Shetty.
Plus dat ik nog steeds een (nu heldere) boodschap heb voor professionals én werkgevers die voelen dat het schuurt.
Luister je mee? En als je iemand kent die dit volgens jou ook mag horen: deel ‘m gerust.
In deze aflevering ontmoet ik Frank Heddes: oud-politieagent, voormalig Herbalife-topper, en nu… mystieke sjamaan. Wat begon met pesten op de basisschool en eindigde met een burn-out in uniform, leidde tot een spirituele ontwaking die hij zelf nooit had voorzien.
Frank deelt openhartig over zijn struggles, verslavingsgedrag, het verlangen naar erkenning en hoe zijn eerste reis naar Azië alles veranderde. We praten over ademwerk, trauma-opslag in je lijf, energetisch werk, en waarom huilen in de sportschool misschien wel het begin van genezing is.
Een rauw, eerlijk en hoopvol gesprek over heling, keuzes maken en jezelf durven worden.
Luister nu – en laat me weten wat het bij jou oproept.
We leven massaal vanuit ons hoofd. Denken, plannen, oplossen, controleren – dat kunnen we als de beste. Maar intussen probeert je lijf je iets te vertellen. Eerst zachtjes. Subtiel. Tot het niet anders meer kan dan schreeuwen.
In deze aflevering deel ik wat er gebeurde tijdens mijn 1-op-1 familieopstelling met Margreet van Steijn. Hoe ik ontdekte dat de spanning in mijn schouder zó normaal was geworden, dat ik hem niet eens meer voelde. En wat er gebeurt als je opeens wel op je plek gaat staan – in je systeem én in je lijf.
We hebben onszelf aangeleerd pas te luisteren naar echt acute signalen zoals pijn en uitputting. Maar die kleine signalen? Die schuiven we weg. Tot het niet meer gaat.
Herkenbaar? Dan is deze aflevering voor jou.
Je had het zo goed bedacht. Structuur. Focus. Doen wat je je had voorgenomen. Maar dan word je wakker… en het is al kwart voor acht. Je hele ochtendritueel naar de haaien.
En de stem in je hoofd begint...
In deze aflevering neem ik je mee in precies dat moment. Waarin zelfkritiek direct op de loer ligt, maar ik – met horten en stoten – kies voor iets anders: zelfcompassie. Niet als excuus om niks te doen, maar als uitnodiging om op een andere manier verder te gaan. Vriendelijker. Menselijker. En verrassend effectief.
Ik vertel je wat zelfcompassie écht betekent, wat het doet in je brein (spoiler: het maakt je slimmer, niet luier), en hoe je het kunt trainen. Met inzichten van o.a. Kristin Neff en Brené Brown, én mijn eigen stem van vanmorgen. Luister mee – misschien helpt het jou ook, als je vandaag even niet bent waar je had willen zijn.
Er komt een moment waarop je niet meer weg kunt van jezelf. Waarin je merkt: alle kennis, ervaring en daadkracht brengen me tot hier — maar niet verder.
Juist dan is persoonlijke ontwikkeling geen luxe, maar noodzaak. Geen hobby, maar fundament.
En dat zie je terug, niet alleen in levens van mensen, maar ook in keiharde data. Wat dit zijn recente cijfers over het nut van coaching:
– FMI Executive Coaching Report (2023): 87% ervaart hoog rendement
– PwC & Association Resource Centre (2023): gemiddeld 7× de investering terug
– MetrixGlobal LLC (2022): 788% ROI binnen 12 maanden
– ICF Human Capital Institute (2023): 72% meer betrokkenheid
– Intel (ICF Prism Award): + $1 miljard operationele marge dankzij een coachingcultuur
Dus luister vooral als je weet: er zit meer in mij dan wat ik nu laat zien.
Het overkomt mij in deze podcast.
En dat is dan ook gelijk weer grappig ,want mag er ook gewoon even helemaal niks zijn?
Geen inzichten, geen inspiratie, geen zin, alleen... stilte.
Na een volle week vol hoogtepunten trapt mijn systeem op de rem. En - in tegenstelling tot vroeger - geef ik eraan toe.
Want inmiddels weet ik dat die leegte juist waardevol is. Dat het 'niets' altijd 'iets' oplevert. En dat lummelen heel goed is voor lijf en leden.
Dus zin in 9 minuten niksen? Leuk als je luistert!
