Göç Günlükleri'nin sayfası bu sefer iç seslere açılıyor. Bizim de pek bilmediğimiz bir karmaşanın içinde göçmen olmanın dayanılmaz ruhsal tariflerini konuşalım dedik, umarım seversiniz :) 

Merhabalar! Uzun zamandır aksattığımız podcast kayıtlarına, teknik bazı yenilemelerle devam ediyoruz. Hep hayalini kurduğumuz konuklardan ilki bizi kırmayıp geldi. Göçmen olmayı, gitmeyi ve kalmaları konuştuk. Ve dileriz ki herkes hayalini kurduğu yolculuğa, eve, köye, ülkeye kavuşur. İyi dinlemeler şimdiden :)

Merhabalar, epey uzun bir aradan sonra tıpkı bir Ajda Pekkan şarkısında olduğu gibi "Yeniden Başlasın" diyerek başladık ikinci sezon kayıtlarımıza. Bütün içe kapanmalarımız sürecinde bize hem İnstagram hem de Facebook'tan yazan, soran ve destek veren herkese çok teşekkür ederiz. Elbette huylu huyundan vazgeçmez cümlesini iyiye yormak istedik ve maceralarımıza kaldığımız yerden devam edelim dedik, umarım sizler de dinlerken keyif alırsınız :)

Bu bölümün şarkısı : https://open.spotify.com/track/2R50Cx6R6HAMRtkRCMWwM3?si=54e59f0785f24d33

Fotoğraf : 2021 Brighton @adaayseimamoglu

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba demenin heyecanı içindeyiz. Dinlediğimiz podcastlerden, okuyamadığımız kitaplara kadar içimizi döktüğümüz bir podcast hazırladık. Korona günlerinde göçmen olmak bizim için nasıldı dinlemek ister misiniz?

Neden iki arada bir adada? Çünkü geldiğimizden beri kendimizle ve birbirimizle bu kadar net yüzleşmemiştik sanırız. Şimdi eteğimizdeki taşları dökmüş ve yeni yaşamımızı kurduğumuz bu büyük adayı keşfe çıkmaya hazırızdır belki, kim bilir?

Londra'ya gelme kararımız ne kadar hazırlıklı olsa da ilk 6 ay çok acılı geçti. Bütün o dikenli yolu yürürken arkadaşlarımızın 6 ay sonra her şey yoluna girecek cümlesine sımsıkı tutunduk :) 

İngiltere'ye yerleşmeyi düşünen, bunun hazırlığını yapan herkese biz de "6 ay dayanın sonra her şey yoluna girecek" demek istedik. 

Keyifli dinlemeler.

Merhabalar, bir çok tebrik ve destek mesajı bizi çok heyecanlandırdı. Hemen ikinci kaydımızı yaptık, biraz ciddili bir program oldu biliyoruz ama yollarda kaybolmaya gönüllü ikili olarak üçüncü programımız sürprizli olacak sözümüz olsun.  Dinleyen, destek mesajlarını paylaşan herkese binlerce kilometrelik teşekkürler :)

Neden gitmek istedik? 

Neden İngiltere'yi tercih ettik? 

Veda ettiğimiz şeyler nelerdi? En çok özlediklerimiz neler? 

İngiltere'ye göç etme kararı aldığımız andan itibaren her şey çok hızlı gelişti. Bazen o hızdan yorulduk bazen de korktuk. Şimdi 1.5 yıldır yaşadığımız Londra'dan bir cesaretle ve anlatmanın gücüne inanarak merhaba diyoruz. 

Bu ilk kaydımız, hatalarımız var ise affola, biz keyifle ve özlemle kaydettik sizler de umarız keyifle dinlersiniz 🎧

İnsan neden göç eder? Yaşadığımız şehirler, köyler, kasabalar, ülkeler bize dar geldiği için mi göç ederiz? Gitmek tepkisel bir eylem midir yoksa sadece kişisel bir seçim mi? Bütün bu soruların peşinden gideceğimiz bir podcast projesine başladık. Çok kolay olmayacağını bilerek ama anlatmanın ve anlaşılma isteğinin gücüne sığınarak ilk adımı atmak istedik. Şehirlerden köylere göç edenlerin, ülkesinden başka ülkeye göç edenlerin ya da sadece göçebe bir yaşam sürenlerin hikayelerini toplayacağız tek tek. Her hikayenin dünyada bir yere denk düştüğünü bilerek, bir gün tüm sınırların yok olmasını hayal ederek başlıyoruz Göç Günlüklerine.

Bundan iki yıl önce Suriye'de bir duvar yazısı paylaşılmıştı: “Gitmeden önce, kalmak için elimden gelen her şeyi yaptığımı bil.” Bazen kök saldığımız yerlere sığınan yabancılardan korkarız, ailemiz, komşularımız, arkadaşlarımız korkar. Korku bizi birbirimizden uzaklaştırır; oysa farklı dillerde ortak olduğumuz ezgiler gibi, birbirimize tanıklık da edebiliriz. Umut bizi birbirimize bağlayan güçlü bir bağ; biz o korkuların üzerinden geçip birbirimizi dinlemenin gücüne inanıyoruz. Bu ayrıca bir çağrı olsun istiyoruz, eğer anlatırsak anlaşacağımızı da düşünüyoruz.

Göç Günlükleri, bir akşam vakti, sosyal medyadaki destek gruplarının birindeki bir mesajdan ilham alarak başladı. “Bu ülkeye geldiğimde 21 yaşındaydım ve o yaşıma kadar kendi mahallemden dışarı bile çıkmamıştım.” Bir gün aniden evini, mahallesini, şehrini, ülkesini terk edenlerin hikayelerini dinlemeye hazır mısınız? Buyrun o zaman Göç Günlüklerine...