Niedawno w naszym podcaście rozmawialiśmy z Bartkiem Biedrzyckim – pisarzem (twórcą trylogii postapo "Opowieści z postapokaliptycznej aglomeracji") i wydawcą. Tym razem spotkaliśmy się ponownie, już na żywo podczas Bachanaliów Fantastycznych w Zielonej Górze, żeby pogadać o jego wrażeniach z konwentu i szerzej – o samej fantastyce, a zwłaszcza wydawaniu jej.
Jak wygląda fandom z perspektywy autora? Czym charakteryzuje się rzeczywistość wydawcy? Jak stworzyć własnego zina? O tym i o wielu innych tematach porozmawialiśmy z Bartkiem, a przy okazji zapowiedział u nas nową antologię!
Zapraszamy do rozmowy pełnej pasji, luzu i wydawniczych klimatów.
W najnowszym odcinku podcastu „Zwyciężony” lecimy prosto w oko tłumaczeniowego cyklonu. Najpierw rozgrzewka: co trudniej tłumaczyć – biografię, literaturę piękną czy naukową? A potem już z górki (albo i nie): tłumaczeniowy płodozmian, przesiąkanie stylem autora, tłumacz jako kulturotwórca i archeolog w jednym, tytuły z piekła rodem, wersje tłumaczeń, wolność twórcza, autorzy, którzy chcą mieć ostatnie słowo... a na koniec tłumaczeniowa matrioszka z Kaczorem Donaldem i AI w środku.
Ale to dopiero połowa zabawy, bo nasz zaprzyjaźniony translator Maciej Studencki, tłumacz z angielskiego mający w swoim dorobku takich autorów jak: VE Schwab, SA Chakraborty, Michael Robotham czy Douglas Stuart, który serwuje zimny prysznic z realiów zawodowych: od ambicji tłumacza, przez terminy, umowy, tantiemy, aż po piractwo i bolesną prawdę o widoczności tłumaczy na rynku. Zajrzymy za kulisy – kto naprawdę decyduje o przekładzie i czy tłumacze powinni się w końcu zbuntować?
W tle krążą pytania: kto ma gorzej – tłumacz książek czy audiowizualny? Czy da się przetłumaczyć żart, który rozumieją tylko mieszkańcy trzeciej planety od Słońca? I czy naprawdę „najlepszy tłumacz to ten, którego nie widać”?
Odpowiedzi – jak zawsze – nieoczywiste. Ale zabawa? Gwarantowana.
Aferę z "Wielorybem" odkryła Marta Niewiadomska - https://www.instagram.com/pani_od_koreanskiego
Stanowisko CEATL i STL w sprawie wykorzystania AI w tłumaczeniach: https://stl.org.pl/oswiadczenie-ceatl-w-sprawie-wykorzystania-sztucznej-inteligencji
Umowy modelowe promowane przez STL. Omówienie i plik z wzorem znajdują się na stronach STLL https://stl.org.pl/baza-wiedzy/umowa-modelowa
Sytuacja tłumaczy oraz badania rynku tłumaczeniowego: https://stl.org.pl/baza-wiedzy/sytuacja-tlumacza
TŁUMACZE NA OKŁADKI! https://stl.org.pl/tlumacze-na-okladki
Koniec świata jeszcze nigdy nie był tak... poukładany! W najnowszym odcinku załoga statku „Zwyciężony” zderza się z postapokalipsą – i wychodzi z tego zaskakująco cało. Przynajmniej do końca nagrania.
Zaczynamy od klasyki – od „Ostatniego brzegu” Shute’a po „Gdzie dawniej śpiewał ptak” Kate Wilhelm. Potem lecimy już po bandzie: rozkładamy na części (czasem zupełnie niepotrzebnie) najróżniejsze scenariusze zagłady — nuklearne, klimatyczne, wirusowe, a nawet te, w których głównym zagrożeniem jest... brak prądu i umiejętności obsługi młotka przez stare dziady.
Zastanawiamy się:
Co wyróżnia dobre postapo?
Dlaczego w każdej apokalipsie to Ameryka ma największy problem?
Czy Mad Max byłby dziś influencerem survivalowym?
Czy Czukcze przeżyją wszystko?
I po co komu w ogóle jeszcze człowieczeństwo, skoro nie ma internetu?
W dalszej części odcinka przerzucamy się na bohaterów, bo przecież ktoś musi zbierać złom, prowadzić narrację i dramatycznie patrzeć w dal. Rozbieramy na czynniki „klasyczną podróż bohatera”, sprawdzamy, czy jeszcze kogoś obchodzą zwykli ludzie, i zastanawiamy się, czy humor może przetrwać apokalipsę. (Spoiler: może, ale jest trochę sarkastyczny).
Nie zabraknie też refleksji nad nowymi nurtami jak solarpunk, ucieczki na Grenlandię oraz... serdecznego podejścia do postpegeerowskiej rzeczywistości.
Jeśli świat naprawdę ma się skończyć – to niech chociaż zostanie po nim dobra książka i sensowny podcast.
00:00:00 intro
00:01:07 skąd popularność postapo?
00:01:55 Nevil Shute „Ostatni brzeg”
00:03:37 Biedrzyckiego zdanie o ekranizacji „Ostatniego brzegu”
00:03:40 definicja apokalipsy
00:05:47 gdzie szukać wątków postapokaliptycznych?
00:06:07 od kiedy człowiek zastanawia się nad końcem?
00:10:12 pierwsza próba uporządkowania - jak dzielić postapo
00:10:40 Fallout, Mad Max 2, Wysłannik przyszłości
00:13:20 kogo najczęściej w kulturze dotyczy koniec świata?
00:13:59 dowcip o Czukczach
00:15:01 co wyróżnia Fallout?
00:16:25 co lubi dzisiejszy czytelnik postapo?
00:17:33 boom fantastyki postapo
00:19:37 postapo survivalowe jako ćwiczenie. czy po transformacji zmieniliśmy się?
00:20:54 czy jesteśmy w stanie się odbudować po zagładzie?
00:25:00 co nam naprawdę w przypadku problemu Apokalipsy będzie potrzebne?
00:28:26 po co dziś jest postapo?
00:29:00 na co alergię ma Biedrzycki i czy poradziłby sobie w apokalipsie?
00:30:33 Maciej Szmajdziński próbuje wrócić do agendy
00:30:40 rodzaje postapo
00:31:18 agresywność natury jako zagrożenie
00:32:00 wirusy i epidemie
00:34:35 apokalipsa klimatyczna
00:35:30 podział postapo pod względem zasięgu i stopnia zagłady
00:36:57 świat bez prądu to przeszłość nie tak dawna
00:38:09 podział postapo przez strach
00:39:27 Vonnegut jako Apokalipsa
00:40:40 rodzaje światów postapo. Le Guin, Glukhovsky
00:42:30 co, gdzie i kiedy? postapo jako „cywilizacja zbieracza” i „cywilizacja parowa”
00:44:20 apokalipsa jako odebranie technologii opracowanych po II WŚ
00:49:30 Maciej brutalnie przerywa dyskusję na temat samochodów i komputerów. rodzaje fabuły powieści postapo
00:50:10 rodzaje bohaterów w powieściach i kreacjach postapo. Klasyczna podróż bohatera - campbellowska
00:51:50 bohater w powieści postapo - zawsze trochę "nierealny", bohaterowie wyjątkowi - ludzie są w stanie wiele przetrwać
00:54:00 bohater musi robić "istotne rzeczy". nikogo nie interesują zwykli ludzie
00:58:43 palec boży głównego bohatera. Po raz kolejny Campbell
00:59:20 czy w postapokaliptycznym świecie jest jeszcze miejsce na człowieczeństwo?
01:03:25 czym jest natura człowieka w świecie postapo?
01:05:38 solarpunk i inne nowe twory post-postapo jako odpowiedź na ciągłe konflikty wewnętrzne
01:08:40 czy w postapo jest miejsce na humor i groteskę?
01:12:58 popularność post-apokalipsy i klimatu postapo
01:21:41 postapo jako postpegeerowska wieś i intymne podejście do świata postapo na przykładzie Czarnobyla
01:24:32 pożegnanie i dwie rzeczy na koniec - nowoczesność w domu i zagrodzie
W tym odcinku załoga statku "Zwyciężony" wleciała prosto w mgławicę absurdu i historycznego szaleństwa. Czy Hitler naprawdę miał kontakt z UFO? Co wspólnego mają Helena Bławatska, aryjski Jezus i mistyczny pocałunek z Bernardem z Clairvaux? Dowiesz się, jak Sonderkommando H kolekcjonowało średniowieczne grafiki jak karty Pokémona i po co Himmlerowi były tajemnicze manuskrypty z Monachium.
Nie zabraknie poważnych tematów – Murawski, Hans Bender i psychohigiena ducha, ale też lekkiego dryfu w stronę Hellboya, nazistowskich fantasy powieści i gazety z 1950 roku ostrzegającej przed UFO z Aldebarana. Serio.
Załoga w składzie: pilot racjonalizmu, mechanik odplotów i nawigator memów – próbuje nadać sens największym ezoterycznym fikołkom XX wieku. Czy im się uda? Cóż… przynajmniej nie rozbili statku. Jeszcze.
00:00:50 Hitler z UFO
00:05:50 Helena Bławatska
00:11:30 Ostara nr 88 z 1916(2) /Aryjski Jezus przekazuje wiedzę/mistyczny pocałunek Bernardowi z Clairvaux/
00:14:00 M Luddendrof /bruszura jej autorstwa/
00:15:00 /przykładowe grafiki zebrane przez Komando H/ Sondernkomando H - Durer cz 1; Sondernkomando H - Durer cz 2; Sondernkomando H - Grafiki z zbioru cz 2; Sondernkomando H - Grafiki z zbioru; Sondernkomando H - Hans Baldung
00:18:30 Murawski
00:21:37 Munich Necromancer Manual /przykładowa strona z magicznym kręgiem/
00:24:00 Sack AS6
00:26:30 Hans Bender
00:27:00 Der Okkultismus als Problem der Psychohygiene /powojenny artykuł Hansa Bendera/
00:28:00 Herman Wirth
00:28:30 Ura Linda Chronik
00:30:00 Walther Wüst
00:31:30 Karl Maria Wiligut
00:31:40 NS_19_3671_0034 /dokument z Archiwum w Berlinie zawierający ezoteryczny opis historii świata autorstwa Wiliguta zaadresowany do Himmlera/
00:32:30 Otto Rahn
00:34:00 Otto po angielsku
00:40:00 Naga czarownica z Krucjaty przeciw Graalowi
00:42:00 Posadas grafika
00:45:00 Hellboy
00:55:30 Hanns Hörbiger
00:56:00 Wleteislehre /za Astounding Science Fiction nr 3 z 1947/
01:04:00 Bruno Berger w Tybecie
01:07:00 Foo Fighters
01:09:00 Rocket Ship Galileo
01:12:30 13 IV 1950 Wochenende /jedna z gazet o niemieckim ufo/
01:13:50 Hermann Oberth
01:14:00 Oberth o UFO
01:16:37 Rebelen Fur Thule /nazistowska powieść ku pokrzepieniu serc/
01:17:00 Vrill Projekt 1992 s. 131 /publikacja informująca o tym że leci do nas UFO z Aryjczykami z Aldebarana/
W najnowszym odcinku „Zwyciężonego” załoga pechowego statku gwiezdnego obiera kurs na... literacką orbitę Brandona Sandersona.
Od pierwszych minut wpadamy w dyskusję o tym, kim właściwie jest ten człowiek i jak udało mu się podbić fantastyczne galaktyki. Potem dryfujemy ku pytaniom o młodzieżowość jego prozy, fenomen popularności i to, czy w Cosmere nie kryje się przypadkiem czarna dziura pełna formy, w której treść trochę się gubi.
Po drodze ktoś wraca z pizzą (bo nawet w próżni nie da się dyskutować o Sandersonie na pusty żołądek), a nasi bohaterowie podejmują desperacką próbę zagrania w planszówkę opartą na jego uniwersum. Czy kończenie cykli po innych pisarzach to literacka wersja naprawiania silnika w locie? Czy Mistborn to rebelia, którą sami chętnie byśmy wsparli? I wreszcie – jak pisać pierwszą młodzieżówkę, żeby nie skończyła jak zepsuty hipernapęd?
Na koniec – klasyczne podsumowanie, czyli co Sanderson robi dobrze, a czego brakuje mu, by zdobyć tytuł Naczelnego Architekta Fantastyki.
00:00:10 wstęp
00:00:46 kim jest Brandon Sanderson?
00:07:04 powrót do korzeni fantasty – co Sanderson próbuje przekazać?
00:12:25 powrót człowieka z pizzą
00:13:10 bohaterowie charakterystyczni dla literatury młodzieżowej?
00:17:53 skąd bierze się fenomen Sandersona?
00:24:02 gra planszowa na podstawie Cosmere
00:30:58 czy jak na młodzieżówkę to jest złe?
00:34:46 czego brakuje Sandersonowi?
00:40:13 walka z systemem w Mistborn
00:43:43 jaka powinna być modelowa pierwsza młodzieżówka?
00:52:35 Sanderson kończący cykle innych pisarzy
01:01:58 moralizatorstwo w twórczości Sandersona
01:04:04 jak przekazywać ważne treści?
01:10:50 przerost formy nad treścią – uniwersum Cosmere
01:17:02 podsumowanie
W tym odcinku załoga pechowego statku „Zwyciężony” leci prosto w gęste mgły nieoznaczalności i próbuje – bez większych szans na sukces – zdefiniować, czym właściwie jest weird fiction. W międzyczasie zalicza małe awarie systemów poznawczych, kilka filozoficznych przeciążeń i kontakt z nieopisaną formą... narracji pierwszoosobowej.
Na pokładzie znajdziesz:
👻porównanie weird vs niesamowitości (z obowiązkową dezorientacją),
👽literackie wyprawy przez New Weird (VanderMeer, Miéville),
🐙maaaacki Lema, które zgrabnie łączą dziwność z nauką,
🫣czy weird to po prostu horror w depresji? A może coś więcej?,
🚂rosyjskie podejścia, Schulz, Kafka, Grabiński i reszta rodziny dziwnych,
🐙Lovecraft – król maaaacek i lęku przed nieznanym,
😡Ligotti i jego filozoficzne zło z serwisu bez gwarancji,
🤴„Król w Żółci”, egzystencjalny horror i niepokój, którego nie da się wywietrzyć,
🛸weird w science fiction – od Solaris po Lagrange’a i robota, który czuje zbyt dużo,
🍁Dom z liści, przestrzenie liminalne i krytyka antropocentryzmu,
1️⃣rozkładanie na czynniki pierwsze: narracja, perspektywa i różnice między opowiadaniem a powieścią,
🎬a na koniec: otwarte zakończenia i weird na ekranie – czyli jak to wszystko wygląda, gdy próbuje się to sfilmować.
Jeśli masz ochotę na solidną porcję literackiej dziwności, filozoficznych rozkmin i niezręcznego śmiechu w obliczu kosmicznej obojętności – ten odcinek jest dla Ciebie.
00:00:00 Przywitanie
00:01:29 Weird vs niesamowitość
00:09:45 New weird (VanderMeer, Mieville)
00:12:30 Definicja Lema i maaaacki!
00:15:50 Weird jako egzystencjalizm
00:19:03 Czy weird jest ściśle związany z horrorem?
00:20:55 Rosyjskie definicje
00:22:20 O Schulzu i Kafce
00:27:00 Grabiński głównym protoplastą w Polsce
00:29:00 Kolejne próby odnalezienia definicji
00:31:50 Lovecraft i maaaacki!
00:33:05 Zło u Ligottiego
00:34:40 Niesamowitość w Królu w żółci
00:35:38 Horror egzystencjalny
00:37:30 Lagrange, Solaris i Robot – dziwność w SF
00:44:30 Główne motywy i tematy
00:52:00 Dom z liści Danielewskiego a przestrzenie liminalne
00:54:00 Krytyka antropocentryzmu
00:56:45 Narracja w weirdzie – siła 1 osoby, opowiadanie a powieść)
1:02:40 Otwarte zakończenie
1:03:30 Weird w filmie i serialu
W tym odcinku załoga statku „Zwyciężony” nie tyle ląduje, co rozbija się z impetem na… targach książki. Kto je organizuje, dla kogo i po co – to pytania, które bohaterowie zadają sobie z większą intensywnością niż przeciętny czytelnik zadaje pytania o sens życia po lekturze Myśliwskiego.
Zaczyna się niewinnie: literackie stoisko, trochę dzieci, trochę dorosłych, ale szybko rozmowa skręca w rejony, gdzie autorzy czają się przy ekspresach do kawy, a influencerzy polują na darmowe zakładki. Nie obyło się też bez filozoficznych rozkmin o niebyciu w internecie oraz dramatycznych konfrontacji z tematem piractwa – tego od ebooków, nie tego z papugą na ramieniu.
Załoga mierzy się z odwiecznym dylematem: czy książka to produkt, czy może prawo człowieka? A może jednak to wszystko tylko zasłona dymna, by ukryć fakt, że Kot Vincent właśnie zadebiutował w sieci, a pośrednicy drżą ze strachu?
W odcinku pojawi się także dramatyczna scena: „Czy książki są naprawdę drogie?”, która kończy się nieoczekiwanym zwrotem akcji przy punkcie bookcrossingowym.
Na koniec – jak zawsze – podsumowanie, które niewiele wyjaśnia, ale przynajmniej daje nadzieję, że następnym razem będzie jeszcze dziwniej.
00:00:34 targi książki
00:03:10 dla kogo te targi, dla dużych czy małych?
00:06:03 Otwarte, Niezwykłe, kto by spamiętał?
00:07:35 autor na targach książki
00:10:33 niebycie na internecie
00:15:50 influencerzy na targach
00:20:00 Myśliwski pisze na papierze
00:26:00 targi a konwenty fantastyczne
00:34:03 prawa autorskie
00:37:15 rozdrobnienie rynku przyczyną piractwa?
00:45:15 kultura prawem a nie towarem
00:47:40 internetowy debiut Kota Vincenta
00:48:30 tanio już było
00:53:30 pomijanie pośrednika
00:55:22 a może książki są jednak tanie?
00:59:20 bookcrossing
01:05:40 doszliśmy do końca, czyli podsumowanie
W tym odcinku załoga naszego statku gwiezdnego, znów dryfująca bez planu w hiperprzestrzeni, postanawia rozgryźć, czym właściwie jest epic fantasy – i czy aby na pewno każdy wie, o co w tym wszystkim chodzi. Czy duży świat to już epickość? Czy niskobudżetowa magia z osiedla też się kwalifikuje? I czy trzeba naprawdę poświęcić pół życia (i pół załogi), żeby przeczytać „Koło Czasu”?
Kapitan walczy z definicją Pana Andrzeja, oficerowie kłócą się o to, czy Pratchett pasuje do tematu, a na mostku trwa poważna debata o tym, ile trupów robi fantasy „epickim”. Nie zabraknie RPG-owych dygresji, narzekań na zbyt ambitnych pisarzy oraz teorii, że frajda autora to jeszcze nie frajda czytelnika (ani słuchacza – sorry, Sanderson).
Na koniec próbujemy jeszcze dojść do tego, czym właściwie jest magia – czy powinna być tajemnicza, logiczna, a może po prostu efektowna jak wybuch silnika w środku obiadu.
Zamknijcie luki w kadłubie, załóżcie słuchawki i przygotujcie się na kolejną porcję fantastycznych nieporozumień!
00:00:10 ‒ Wstęp
00:01:00 ‒ High fantasy a epic fantasy
00:03:25 ‒ Skala w epic fantasy
00:06:10 ‒ Czy epic fantasy może być low fantasy?
00:09:15 ‒ Jak bardzo epicko będzie?
00:12:20 ‒ Dywagacje o rodzajach metalu w kontekście fantasy
00:13:00 ‒ Czy epickie historie mogą być dla dzieci?
00:14:50 ‒ Ilu musi umrzeć?
00:19:30 ‒ PLO, Diuna, WH40k i walka o wszystko
00:22:00 ‒ Jak duży musi być świat?
00:23:55 ‒ RPG w fantasy
00:26:00 ‒ Wyliczamy tytuły i się nie zgadzamy
00:27:10 ‒ Prachett a epic fantasy
00:29:00 ‒ Kapitan walczy z definicją Pana Andrzeja
00:30:40 ‒ Czy trzeba być cierpliwym człowiekiem, żeby czytać epic fantasy?
00:32:40 ‒ Długość ma znaczenie
00:35:40 ‒ Powrót do dyskusji o high i low fantasy
00:41:20 ‒ Magia i jej racjonalność
00:44:20 ‒ Czym jest magia dla fantasy?
00:46:40 ‒ Miłość RPGowców do epic fantasy
00:50:10 ‒ Rodzaje magii
00:52:20 ‒ Jak rozwijała się magia?
00:53:30 ‒ Czy magia musi być tajemnicza?
00:55:20 ‒ Akcje i reakcje w podgatunkach fantasy
00:57:35 ‒ Grimdarkowi mówimy do widzenia
01:00:05 ‒ Sanderson za bardzo się stara
01:01:55 ‒ Inni też się starają, ale im nie wychodzi
01:04:10 ‒ Fascynacja RPGami
01:05:15 ‒ Frajda pisarza to nie frajda czytelnika
01:08:40 ‒ Jak głęboko wejść w magię?
01:10:40 ‒ Zgodność towaru z opisem
01:12:30 ‒ Zakończenie
W tym odcinku załoga pechowego statku gwiezdnego „Zwyciężony” zbacza z kursu prosto w kosmiczną galerię sztuki, gdzie zamiast asteroid mijamy płótna, ilustracje i okładki książek.
Od majestatycznych obrazów Wojciecha Siudmaka, przez magiczne rysunki Jana Marcina Szancera i surrealizm Daniela Mroza, aż po retro-okładki Conana i Kane’a — wszystko po to, by sprawdzić, jak sztuka wizualna wpływa na literaturę i naszą wyobraźnię. Dorzucamy też Jakuba Różalskiego inspirującego literatów, malarskie tropy w twórczości Jacka Kaczmarskiego oraz nowoczesne interpretacje klasycznej poezji.
Na finał — The Helga Pictures Andrew Wyetha w literackim świecie Macieja Płazy.
Czy okładka może być hiperprzestrzenną bramą do treści? My mamy swoje teorie… i nie zawahamy się ich użyć.
00:00:00 wstęp
00:02:26 okładka książki jako integralna część produktu/treści
00:05:34 znaczenie obrazu w książce
00:06:46 obrazy i ilustracje Wojciecha Siudmaka – wpływ na odbiór powieści
00:17:05 rysunki Jana Marcina Szancera nieodzownym elementem Akademii Pana Kleksa
00:20:30 Daniel Mróz i ilustracje do powieści Stanisława Lema
00:23:42 Jakub Różalski – artysta inspirujący literatów
00:25:28 inspiracje malarstwem w twórczości Jacka Kaczmarskiego
00:33:36 nowoczesne interpretacje klasycznej poezji w muzyce
00:36:04 okładki do Świata Dysku Terry’ego Pratchetta
00:44:20 Conan i Kane – symbole dawnych okładek
00:51:38 wpływ malarstwa i sztuki graficznej na literaturę XX wieku
00:55:11 The Helga Pictures Andrew Wyetha w twórczości Macieja Płazy
00:57:42 podsumowanie
W tym odcinku załoga statku Zwyciężony schodzi z orbity i ląduje w samym środku... polskiego rynku książki. A tam, jak to bywa, czekają ich niespodzianki gorsze niż wirus w systemie pokładowym.
📚 Najpierw próbują zrozumieć, czym właściwie jest rynek wydawniczy (spoiler: bardziej skomplikowany niż hipernapęd).
📉 Później analizują, czy rynek książki w Polsce się zmienił – i czy przypadkiem nie w stronę większego chaosu.
📲 E-booki wchodzą na scenę, księgarnie walczą o przetrwanie, a w tle majaczy widmo... Amazonu.
⚠️ Padają pytania o monopolizację rynku i o to, kto tak naprawdę pociąga za sznurki – wydawcy, dystrybutorzy, a może social media?
📦 Kto przetrwa: niezależne księgarnie czy kosmiczny konwój korporacyjny? I czy antykwariaty są naprawdę nieśmiertelne?
Na koniec dwie gorące dyskusje – o drugim obiegu książek i o jednolitej cenie. A wszystko to zmierza ku nieoczywistemu podsumowaniu przy targowym stole. Jak zwykle: z pasją, dystansem i dużą dawką pecha.
00:00:05 wstęp
00:02:33 czym jest rynek wydawniczy?
00:06:27 czy polski rynek książki się zmienił
00:16:12 wpływ ebooków na kondycję księgarń
00:19:11 niebezpieczeństwo monopolizacji rynku książki
00:24:35 czy dystrybutorzy kształtują rynek?
00:26:16 ile zostało niezależnych księgarń w Polsce?
00:32:11 księgarnie nową pocztą
00:36:47 Amazon wkracza na polski rynek księgarski?
00:38:48 przewaga małych księgarń
00:44:50 odgórna pomoc dla niezależnych księgarń?
00:48:09 nieśmiertelnie antykwariaty?
00:53:59 social media a sprzedaż książek
00:55:08 dyskusja pierwsza: o drugim obiegu książek
01:04:01 dyskusja druga: o jednolitej cenie książki
01:21:14 zalety targów książki – podsumowanie
W najnowszym odcinku nasi dzielni kosmiczni podróżnicy wplątują się w międzywymiarowy turniej... książkowych okładek. Bo kiedy statek utknie w pętli czasoprzestrzennej, jedyne, co pozostaje załodze, to organizować turniej graficznych koszmarków i perełek z półki SF.
Już od pierwszych minut Reinhard Heinrich z Erikiem Simonem rzucają wyzwanie Frankowi Herbertowi. Mesjasz Diuny (wyd. 2022) zostaje rozłożony na czynniki pierwsze – dosłownie, bo analiza okładki trwa jak trzy cykle Arrakisa. Następnie w czasoprzestrzeń wpada latający Maniek, a to zwiastuje tylko jedno: nadciąga werdykt!
W kolejnych rundach mierzą się m.in.:
🆚 Philip K. Dick i jego Tytańscy Gracze kontra Rafał Kosik z Vertical – tu rozgorzała debata nie tylko o okładkach, ale i kondycji pewnych pisarzy SF.
🆚 L. Ron Hubbard kontra Robert J. Szmidt – Uwaga: dwa wydania w USA i szokujące oblicze kapitana!
🆚 David Weber i Henry Kuttner w pojedynku tak zażartym, że jedna okładka trafiła pod lupę, a druga... pod grad sarkazmu.
W odcinku nie zabrakło też półfinałów, próby oszustwa, jednej awarii systemu do głosowania i – oczywiście – Wielkiego Finału, w którym okładkowa tandeta mierzy się z wizją artystyczną. Kto wygrał? Czy da się pokonać estetykę laserowym mieczem? Odpowiedzi znajdziecie na samym końcu, gdzie czeka na Was ZWYCIĘZCA i... moralny kac.🛸
Kosmiczna pointa? Nie oceniaj książki po okładce, chyba że akurat jesteś w galaktycznym sądzie grafiki użytkowej.
00:00:05 - przywitanie i wprowadzenie
00:01:49 - pierwszy pojedynek: Reinhard Heinrich i Erik Simon - Pierwsze podróże w czasie vs Frank Herbert - Mesjasz Diuny (wyd. 2022)
00:04:01 - dogłębna analiza okładki Mesjasza Diuny
00:09:25 - latający Maniek w Czasie
00:10:51 - werdykt pierwszego pojedynku
00:11:13 - drugi pojedynek: Philip K. Dick - Tytańscy Gracze vs Rafał Kosik - Vertical
00:12:06 - dyskusja na temat okładki Vertical i kondycji pewnych literatów
00:19:43 - Tytańscy gracze
00:25:36 - głosowanie i werdykt drugiego pojedynku
00:26:35 - zwycięzca drugiego pojedynku
00:26:53 - trzeci pojedynek: L. Ron Hubbard - Pole Bitewne Ziemia vs. Robert J. Szmidt - Ucieczka z Raju (Dwa wydania w USA!)
00:32:30 - PRAWDZIWE OBLICZE NASZEGO KAPITANA i dogłębna analiza Ucieczki z Raju
00:36:20 - wyrok trzeciego pojedynku
00:39:00 - czwarty pojedynek: David Weber - Honor Harrington - Za wszelką cenę (część II) vs. Henry Kuttner - Czytelniku, nienawidzę Cię
00:39:10 - dogłębna analiza okładki Honor
00:43:47 - pastwienie się nad Kuttnerem
00:52:21 - głosowanie w czwartym pojedynku i werdykt
00:54:12 - pierwszy półfinał
01:01:04 - werdykt i pierwszy FINALISTA
01:01:33 - drugi półfinał
01:06:26 - jak cała seria ma złe okładki
01:13:04 - głosowanie drugiego półfinału
01:14:08 - próba oszustwa
01:14:17 - FINALIŚCI
01:14:20 - WIELKI FINAŁ
01:18:20 - ZWYCIĘZCA
🎙️ Dziś mamy dla Was wyjątkową niespodziankę!
Przedstawiamy wywiad z Peterem Wattsem, autorem kultowych powieści science fiction, takich jak "Ślepowidzenie" czy "Rozgwiazda". Rozmowa została nagrana w 2023 roku w ramach wspomnień konwentów Bachanalia Fantastyczne oraz Polcon 2004.
Wywiad poprowadził Adam ze Stowarzyszenia Inicjatywa Kulturalna SIC!, któremu serdecznie dziękujemy za możliwość udostępnienia materiału.
Kanadyjski pisarz dzieli się swoimi wrażeniami z wydarzeń, zarażając humorem, dystansem i nietuzinkowym spojrzeniem na świat.
Zapraszamy do słuchania!
Załoga statku Zwyciężony znów wpada w międzygalaktyczny wir absurdów, tym razem lądując na planecie Bookmedia – miejscu, gdzie każdy jest recenzentem, każdy coś czyta, ale nie każdy... czytane rozumie.
W odcinku próbujemy zrozumieć:
🚀 czym właściwie są bookmedia i skąd się wzięły (spoiler: nie z mgławicy Andromedy),
🚀 dlaczego książki są wciąż niszą, mimo że co drugi influencer ma je w tle,
🚀 jak Instagram wygrał z YouTubem w walce o uwagę czytelnika na 8 sekund,
🚀 czy słuchanie audiobooka to jeszcze czytanie, czy już tylko dźwiękowy placebo,
🚀 co mają wspólnego bookstagramowe bańki z czarnymi dziurami i dlaczego krytyka literacka zdechła w próżni lajków,
🚀 oraz czy przeczytanie 190 książek w pół roku to jeszcze pasja, czy już efekt uboczny nielegalnej inżynierii czasoprzestrzennej.
Na koniec – kilka słów o tym, czy można istnieć jako czytelnik poza bookstagramem i dlaczego autentyczność jest dziś rzadziej spotykana niż woda na Marsie.
00:00:10 wstęp
00:01:09 czym są bookmedia?
00:06:45 idea social mediów
00:07:47 różne kanały bookmediów i ich rozwój w Polsce
00:09:10 jak daleko sięgają polskie bookmedia?
00:13:15 książki tematem niszowym
00:14:30 słuchanie książki to nie czytanie
00:16:03 Instagram wymaga mniejszego skupienia aniżeli YouTube
00:18:39 o pseudocelebrytach bookmediów
00:20:45 czytelnicze (i nie tylko) bańki na Instagramie
00:25:40 patologie bookstagramowe
00:29:33 każdy jest dzisiaj dziennikarzem
00:32:10 bookmedia zarżnęły krytykę literacką
00:34:58 czy można być aktywnym czytelnikiem poza bookstagramem?
00:37:08 czy trzeba czytać książki, aby być obecnym w bookmediach? Ewolucja gustu czytelnika
00:43:36 problem z komercjalizacją czytelnictwa
00:45:34 w pogoni za szaleństwem – czy każdy ma coś do powiedzenia?
00:52:43 (nie)uczciwość – czy opiniowane książki są rzeczywiście czytane?
00:57:49 nadprodukcja książek i kontentu
01:04:12 czy możliwe jest przeczytanie 190 książek w 6 miesięcy?
01:05:27 nowe/stare drogi docierania do czytelnika
01:07:39 podsumowanie – co dalej?
W tym odcinku pechowa załoga „Zwyciężonego” znów wyrusza na kurs kolizyjny z pytaniami, na które nikt nie chce znać odpowiedzi – a Michał Remiszewski, autor „Wielorakiej emergencji”, tylko dolewa paliwa do ognia, dzieląc się swoimi przemyśleniami ze styku nauki, fikcji i kognitywistyki.
Zaczynamy od neuronauki poznawczej, przez „Ślepowidzenie” Petera Wattsa, w którym percepcja robi fikołki, aż po refleksje o sztucznej inteligencji – tej groźnej, tej mniej groźnej i tej, która być może tylko udaje, że nas rozumie. Sprawdzamy, czy można się dogadać z obcą cywilizacją (spoiler: powodzenia), czy ewolucja zawsze musi premiować agresywnych gburów oraz czy kolonizacja kosmosu to konieczność czy zwykły kaprys znudzonych Ziemian.
Zwieńczeniem jest rozmowa o tym, co inspiruje Michała i nad czym obecnie pracuje – zapowiedź nowej powieści to coś, czego nie chcecie przegapić.
Odcinek dla fanów hard SF, którzy lubią, gdy fikcja naukowa nie tylko bawi, ale też wgryza się w mózg jak dobrze zaprogramowana AI.
Włączcie autopilota, odpalcie silniki i dajcie się porwać galaktycznej rozmowie!
00:00:00 wstęp
00:00:58 o czym będzie to odcinek (nauka i fikcja)
00:02:09 Michał Remiszewski opowiada o „Wielorakiej emergencji”
00:07:18 czym jest neuronauka poznawcza
00:08:25 „Ślepowidzenie” Petera Wattsa – nieświadoma percepcja nie istnieje
00:09:44 dalszy ciąg o powieści
00:11:24 szczera reklama autora po debiucie
00:12:42 kognitywistyczne sf jako nowy gatunek?
00:16:45 wątek sztucznej inteligencji oczami Michała
00:20:54 różne podejścia do SI – sir Roger Penrose, scenariusze Łukasza Lamży
00:24:04 czy sztuczna inteligencja może stanowić dla nas zagrożenie?
00:30:58 granica między nauką a fikcją w sf
00:37:09 optymistyczne podejście do SI a ogłupianie społeczeństwa
00:40:01 niecodzienne podejście do Pierwszego Kontaktu w literaturze
00:42:54 możliwość porozumienia się z obcą cywilizacją
00:46:42 nieprzekraczalne bariery
00:47:35 forma lemowska – zwolennicy i przeciwnicy
00:50:34 czy ewolucja premiuje zachowania agresywne
00:55:12 podbój kosmosu/kolonizacja – konieczność czy fanaberia
00:58:51 pesymistyczna wizja rozwoju
01:11:19 co inspiruje Michała
01:16:55 plany na przyszłość – nowa powieść
W najnowszym odcinku załoga statku „Zwyciężony” porzuca kurs międzygwiezdny, by zaparkować w gęstej mgle literackiej krytyki – i niemal natychmiast wpada w pas recenzji o gęstości czarnej dziury. 🚀📚
Czy negatywna ocena może być pozytywną krytyką? Dlaczego obiektywizm jest jak Yeti – wszyscy o nim mówią, ale nikt go nie widział? Czy bookstagram to realna platforma krytyczna, czy tylko ładne zdjęcia z kubkiem kawy i książką, której nikt nie czyta? O tym (i o wielu innych literackich dramatach) rozmawiamy z pasją, humorem i... umiarkowaną dawką cynizmu.
Poruszamy temat recenzji, opinii, upadających bastionów starej krytyki, TikToka, który wydał wyrok na obszerną analizę, oraz próbujemy odpowiedzieć na pytanie: czy da się ocenić książkę nie mając przy tym kija w... kosmicznej antenie?
A na koniec — bronimy krytyki filmowej jak kapitan statku ostatnią szczoteczkę soniczną na pokładzie.
00:00:10 Wstęp
00:00:33 Czym jest krytyka literacka?
00:01:45 Czy jest możliwa negatywna ocena i pozytywna krytyka
00:02:50 Opinia, a krytyka
00:05:05 Czy recenzja to forma krytyki literackiej?
00:06:40 Czy merytoryczne uzasadnienie wystarczy dla recenzji?
00:08:25 Obiektywizm nie istnieje
00:09:00 Czym się różni opinia od recenzji?
00:10:35 Komu potrzebne są recenzje?
00:13:05 Opinie w czasopismach i same czasopisma
00:13:55 Czy IG to dobre miejsce dla recenzji?
00:16:40 Czy rzeczywistość stoi po naszej stronie?
00:17:15 Dlaczego krytyka literacka jest potrzebna?
00:18:10 Czy krytyka się przystosowała do zmieniających się realiów?
00:19:00 Książka, a film
00:20:05 Krytyka za kuluarami
00:21:20 Obrona krytyki filmowej przez Macieja przedsięwzięta
00:22:05 Krytyka została w tyle?
00:22:40 W jakich magazynach zajmujących się fantastyką szukać tekstów krytycznych?
00:24:30 Potrzeba rzetelnych opinii
00:26:10 Portale opiniotwórcze
00:27:00 Opinie i recenzje na bookstagramie
00:32:05 Problemy z "typowymi użytkownikami" popularnych portali mediów społecznościowych
00:36:00 Problemy ze współpracami książkowymi
00:37:10 Zmierzch starej krytyki literackiej
00:38:15 Krytyka jako forma dialogu
00:40:50 Czego szukamy w książkach?
00:42:30 Jak prowadzić kulturalną rozmowę o opiniach?
00:46:45 Co nam daje krytyka?
00:47:30 Wszyscy się gdzieś zatrzymamy
00:49:10 Na czym polega bycie krytykiem?
00:50:10 Bierzemy się pod włos, bez dziadów borowych
00:50:50 Co autor może wynieść z krytyki?
00:53:20 Czy jakość książki przekłada się na przyjemność z czytania?
00:53:50 Nie wszyscy autorzy piszą dla ludu
00:56:45 Jak poszczególne elementy książki składają się w całość, którą oceniamy?
00:58:30 Czy jest sens oceniać książki w ramach skali punktowej?
00:59:50 Kciuk nie zawsze sterczy prosto
01:01:40 Przestrzeń między krytyką, a opinią
01:02:15 Męczymy Tomka, ale merytorycznie
01:07:45 Podsumowanie
W tym odcinku załoga naszego pechowego statku gwiezdnego postanawia na chwilę porzucić walkę z awariami systemów podtrzymywania życia, by zmierzyć się z jeszcze trudniejszym tematem: literaturą non-fiction. Odważni jak zawsze, lądują na planecie Reportaż, gdzie próbują odpowiedzieć na fundamentalne pytania – czym właściwie jest literatura faktu, co odróżnia rzetelność od publicystyki i dlaczego czasem nawet Pulitzer nie chroni przed dylematami moralnymi.
Przy okazji eksplorują mniej znane galaktyki regionalnych publikacji, nurkują w morzu biografii i wywiadów-rzek, odwiedzają z kamerą* (*wyobraźnią) wyspy odzyskane i podziwiają twórczość takich mistrzów jak Grzebałkowska, Aleksijewicz, Asimov czy Brylewski (z pomocą Rafała Księżyka).
Jest też coś o chłopomanii, Polsce powiatowej i jakościowych badaniach, które czasem nie do końca są… jakościowe. Na koniec – jak zawsze – mini polecajki i garść niezbędnych usterek w systemie komunikacji.
Statek dryfuje dalej, ale przynajmniej załoga wie już, co warto czytać, gdy znowu utknie w przestrzeni.
00:00:10 wstęp
00:00:59 czym jest non-fiction?
00:03:32 czym jest rzetelność w reportażu?
00:10:25 reportaż specyficznym rodzajem literatury
00:12:58 nurty pisania reportaży (Kevin Carter i nagroda Pulitzera)
00:16:55 reportaże śledcze i historyczne
00:19:26 „Wyspy odzyskane. Wolin i nieznany archipelag” Piotr Oleksy
00:22:51 literatura regionalna – wady i zalety
00:25:03 chłopomania
00:30:01 dalszy ciąg o regionalnych książkach historycznych. Polska powiatowa
00:39:36 o biografiach i wywiadach-rzekach
00:44:11 „Kryzys w Babilonie. Autobiografia” Roberta Brylewskiego – Rafał Księżyk
00:47:50 ciąg dalszy o biografiach – „Beksińscy. Portret podwójny” Magdaleny Grzebałkowskiej
00:53:37 autobiografia Isaaca Asimova. „Zawsze wiedziałem, że jestem genialny”
00:55:48 warto czytać non-fiction czy nie?
00:56:13 fenomen Swietłany Aleksijewicz
00:58:10 „Światu nie mamy czego zazdrościć. Zwyczajne losy mieszkańców Korei Północnej” Barbary Demick
01:02:02 problem z badaniami jakościowymi. I poradnikami
01:07:29 przyszłość podkastu, małe polecajki i podsumowanie
W tym odcinku „Zwyciężonego” załoga naszego międzygwiezdnego złomowca postanawia zawrócić na orbitę literacką i zderzyć dwa tytany science fiction: Philipa K. Dicka i Stanisława Lema. Co wynikło ze spotkania paranoi z chłodną futurologią? Krótko mówiąc – eksplozja absurdów, teorii spiskowych i nieśmiertelnych cytatów.
Zaczynamy od początku – czyli od pytania „jak to się w ogóle zaczęło?”, by następnie zanurzyć się w paranoiczny świat Dicka, który wierzył, że Lem to tak naprawdę front dla komunistycznego think-tanku. Dowiadujemy się też, dlaczego Dick pisał donosy, czy Lem naprawdę był człowiekiem, oraz kto z nich miał bardziej kosmiczne wizje – dosłownie i w przenośni.
Nie brakuje rozważań o geniuszu, obłąkaniu, testach Voighta-Kampffa i wpływie choroby psychicznej na twórczość. Zahaczamy o „Ubika”, „Człowieka z wysokiego zamku” i... teatralny pojedynek Lem vs Dick. Czy ci dwaj literaccy astronauci byli prorokami, szaleńcami, czy może jednym i drugim?
Na koniec stawiamy pytanie, które zmroziło niejedną stację badawczą: czy istnieje bardziej wyrazisty pisarz science fiction niż Lem albo Dick? Odpowiedzi może nie znajdziemy, ale przynajmniej dobrze się pośmiejemy.
00:00:10 wstęp
00:01:16 jak się to wszystko zaczęło?
00:07:01 paranoja u P.K. Dicka – obserwacja FBI
00:09:35 ciąg dalszy konfliktu pisarzy
00:12:00 Lem to nie człowiek, Lem to konglomerat pisarski
00:14:02 Dick lubił pisać donosy
00:15:20 nietuzinkowość Dicka i Lema – podobieństwa i różnice
00:25:17 czy Stanisław Lem był geniuszem?
00:27:35 nigdy nie wiesz, dokąd prowadzi fabuła
00:28:32 niedopowiedzenia skłaniają do myślenia
00:29:31 stosunek Dicka do opowiadań
00:30:17 przykład paranoi
00:34:05 wizjonerstwo Lema i Dicka
00:40:19 test Voighta-Kampffa
00:42:07 czy Dick i Lem byli prześladowani?
00:48:25 spór medialny
00:51:43 wpływ choroby Dicka na jego twórczość i późniejszy odbiór
00:54:28 błędy w Matrixie
00:55:23 Lem vs Dick – sztuka teatralna
00:57:16 bliżej do geniusza niż wariata czy na odwrót?
01:03:21 „Ubik” to nie fikcja literacka
01:04:34 „Człowiek z wysokiego zamku” i inne ekranizacje
01:07:51 czy znamy bardziej wyrazistego pisarza sf niż Lem czy Dick?
01:15:41 podsumowanie
W tym odcinku pechowa załoga naszego statku gwiezdnego – mimo licznych usterek, awarii systemów i nagłego buntu ekspresu do kawy – postanawia zanurzyć się w świat Transistora, gry studia Supergiant Games, która wcale nie mieści się w standardowych ramach gatunku.
Od nieszablonowego podejścia do fabuły i estetyki, przez hipnotyzującą muzykę Darrena Korba, aż po nietypową mechanikę walki i narrację, Transistor jest jak hologramowy sen z awaryjnie restartującego się komputera pokładowego. Porównujemy japońskie inspiracje, pochylamy się nad rolą narratora (tak, znowu on!), i podziwiamy, jak małe studio może dostarczyć wielkich emocji.
Na koniec – nasze osobiste wrażenia po przejściu gry. Czy Transistor zostawił nas z rozstrojonym sercem i przegrzanym procesorem? Posłuchajcie i przekonajcie się sami!
00:00:10 wstęp
00:01:04 Transistor – nieszablonowa gra
00:03:51 estetyka i fabuła
00:07:18 muzyka Darrena Korba
00:08:08 mechanika i narracja
00:11:28 narrator w Supergiant Games
00:12:27 japoński styl
00:13:47 magia małego studia
00:15:16 wrażenia po zakończeniu gry
00:17:11 podsumowanie
#Transistor, #SupergiantGames, #DarrenKorb, #IndieGames, #NarracjaWGrze, #SciFiGaming, #PodcastGracze, #EstetykaGier, #MałeStudioWielkaGra, #Zwyciężony, #GamingHumor, #MechanikaGier, #JapońskieInspiracje
https://store.steampowered.com/app/237930/Transistor/
"You're welcome to stream or create Let's Play-style videos of our games, and monetize them if you want. You're welcome to use our music as part of such content. Supergiant Games permits you to create free or ad-supported videos (including Let's Plays, speed runs, reviews, commentary, and so on) using captured or streamed video from Supergiant Games' video games. You do not need to request written permission to create such content.Refuting claims: No entity has our permission to 'demonetize' your videos. If a claim is made against your content that does not originate from Supergiant Games, e.g. from TuneCore, please refute the claim citing this policy. (Music usage is covered below.)"źródło: https://www.supergiantgames.com/blog/policy-on-lets-play-videos/
W najnowszym odcinku podcastu Zwyciężony nasza kosmiczna załoga po raz kolejny udowadnia, że jeśli gdzieś na literackiej mapie jest czarna dziura pecha – oni tam wlecą, i to bez planu awaryjnego. Tym razem, dryfując między galaktykami bibliotecznych półek, trafiają na literacki koktajl tak różnorodny, że nawet pokładowy robot nie potrafił go przetrawić bez błędów logicznych.Od chłodnego minimalizmu Kjella Askildsena, przez zawiłe zapiski Christine Lavant, po faszyzujące literackie dziwactwa Bolaño – nasza załoga tonie w morzu pytań egzystencjalnych i papierowych tajemnic. Hitchens rzuca im koło ratunkowe w postaci buntu intelektualnego, ale chwilę później zostają wciągnięci w nostalgiczny wir „Magicznych lat”.Gdy już wydaje się, że odnaleźli względny spokój w kraterze „Solfatary”, nagle atakuje ich planeta małp, a chwilę później giną w puszczy razem z ostatnim Mohikaninem. Sytuacja pogarsza się, gdy na pokład trafiają „wariacje pocztowe”, Rysio Snajper i fizyka kwantowa z Heisenbergiem na czele. Przetrwać mogą tylko najlepiej przygotowani – albo najbardziej zrezygnowani.Na deser – Rodziewiczówna, królowie Pacyfiku, Dzikim Zachód w pełnej krasie i Riemizow na końcu wszechświata. Czy coś z tego wynika? Może nie. Ale czy warto posłuchać? Zdecydowanie tak.
00:00:10 wstęp
00:00:33 Kjell Askildsen „Ostatnie zapiski Thomasa F. dla ogółu”
00:04:45 Christine Lavant „Historia zapisana na drzwiach i dwie inne opowieści”, „Zapiski z domu wariatów”
00:06:57 Roberto Bolaño „Literatura faszystowska w obu Amerykach”
00:11:20 Christopher Hitchens „Listy do młodego kontestatora”
00:17:41 Robert McCammon „Magiczne lata”
00:21:20 Maciej Hen „Solfatara”
00:27:04 Pierre Boulle „Planeta małp”
00:31:20 James Fenimore Cooper „Ostatni Mohikanin”
00:33:20 Kazimierz Brandy „Wariacje pocztowe”
00:39:18 Kurt Vonnegut „Rysio Snajper”
00:42:18 Maria Rodziewiczówna „Lato leśnych ludzi”
00:46:19 Werner Heisenberg „Część i całość. Rozmowy o fizyce atomu”
00:54:16 Maciej Wasielewski „Jutro przypłynie królowa”
00:57:58 Larry McMurtry „Na południe od Brazos”
01:03:30 Aleksy Riemizow „Siostry krzyżowe”
W tym odcinku załoga pechowego frachtowca klasy Z1-EBA zostaje wciągnięta w czarną dziurę bezlitosnych narracji. Grimdark – nie, to nie nazwa zapomnianego zespołu z peryferii kosmicznego rocka – to literacka anomalia, której nie da się ująć w zwykłych ramkach fantasy. Klaudiusz, Tomek i reszta załogi próbują zrozumieć, czym jest to zjawisko i dlaczego tak skutecznie wykrzywia moralne kompasy czytelników w całej galaktyce.🔧 Od wyjaśnienia, czemu grimdark to nie tylko "dark fantasy bis", przez analizę bohaterów, których nie sposób dopingować, aż po pytania o ambicje gatunku, jego terapeutyczny potencjał i związki z cosmic horrorem – ten odcinek to podróż przez literackie pole minowe, na którym nie ma miejsca na happy endy.🛰️ Klaudiusz co jakiś czas nadaje przez interkom swoje bezcenne komentarze – zakazuje rozmów o Dark Souls, poddaje w wątpliwość sens istnienia nadziei i ostatecznie ogłasza koniec części pierwszej, zapraszając do kontynuacji, bo przecież kosmos grimdarku nie kończy się nigdy.💀 Jeśli kiedykolwiek zastanawialiście się, czemu ktoś miałby dobrowolnie czytać o świecie, w którym nikt nie wygrywa – witajcie na pokładzie. Nie mamy złotego rogu, ale mamy mikrofony.0:02 przywitanie00:05 grimdark to nie nazwa kapeli ani nie fantastyka bis00:35 wąsaty hejter - historia rzewna01:35 co to jest grimdark?02:13 grimdark anty-Tolkienowski, podobnie jak Pratchett03:35 grimdark a dark fantasy04:08 grimdark pochodną dystopii07:00 bohaterowie w grimdark07:53 utożsamianie się z protagonistą09:40 co motywuje do czytania grimdark12:27 typy bohaterów grimdark17:44 Klaudiusz wciąż mikczy18.47 co przekreśla bohatera i czyni go niedopingowalnym22:17 grimdark sie albo lubi albo nie23:37 popularyzacja grimdarku24:18 grimdark jako drugi koniec spektrum motywacyjnego26:15 grimdark nie tylko jako kontrast do fantasy27:20 Klaudiusz przemawia po raz pierwszy i pyta, czy grimdark jest ambitny29:30 humor w grimdarku34:28 reportaże jako forma dla prawdziwych twardzieli36:47 trudniejsza droga bohaterów w grimdark37:50 Klaudiusz przemawia po raz drugi i zakazuje mówienia o Dark Souls40:10 Klaudiusz przemawia po raz trzeci41:10 sposoby dochodzenia do celu w grimdarku, a w fantasy42:40 bohaterowie grimdarku produktem własnych światów45:36 powody czytania grimdarku część II46:03 Klaudiusz przemawia po raz czwarty47:06 Klaudiusz przemawia po raz piąty i zauważa, że w świecie GD każdy byłby okrutny i że fantasty jest naiwne50:30 cosmic horror i marginalizacja jednostki52:26 oczyszczająca i terapeutyczna natura grimdarku55:39 czasami nie mamy wyboru57:00 grimdark to coś więcej niż stylistyka01:02:20 grimdark daje możliwość autorefleksji i głębszej rozmowy o tragediach01:04:22 trudność pisania upadku dobrego bohatera01:08:46 Klaudiusz przemawia po raz szósty, kończy część pierwszą i zaprasza do drugiej