Wederom een vraag van een leerling. Wanneer is het goed genoeg, of waarom ben je pas in de hemel perfect?

In onze samenleving voelen jongeren zich bijna continue beoordeeld. Op sociale media, waar per dag vaak vele uren op worden doorgebracht zie je bijna alleen maar ‘perfecte plaatjes en leuke geslaagde levens’. Het contrast met het geploeter met je eigen dagelijkse beslommeringen is groot, misschien wel te groot.

Daarnaast is er de ratrace van je opleiding. Als leerling word je per jaar in je schoolcarrière meer dan 100 keer beoordeeld met een cijfer. Daarnaast wordt in onze samenleving ‘goed’ vaak beoordeelt in de zin van succesvol. Dit legt nog meer druk op het halen van een zo’n ‘hoog’ mogelijk diploma, het vinden van een ‘goed’ betaalde baan, mooi huis, ect, ect....

We zijn ver afgedwaald van het ‘goede leven’ waar veel oeroude wijsheidsliteratuur over praat, en waarin ook in het christendom over wordt gerept.

Genoeg voor Peter en Wim om over te praten dus.