Overal in het land nemen babyboomers afscheid van hun ruime gezinswoningen. Ze ruilen het ouderlijke nest in voor een compactere stek, dichter bij de stad of de (klein)kinderen. Dat ze zelf hun huis opruimen, dat is een daad van liefde voor je nabestaanden, schrijft de Zweedse schrijfster Margareta Magnusson in Opruimen voor je doodgaat. In Zweden hebben ze er een woord voor: döstädning. Maar hoe neem je afscheid van een huis vol herinneringen? En wat doet dat met de kinderen, voor wie dit de plek was waar alles begon? Human Interest journalist Elke Lahousse zocht het uit.