‘Non, je ne regrette rien’, zong Edith Piaf in haar populaire hit. Zou zij écht nergens spijt van hebben gehad? Gedachten als ‘had ik maar’ of ‘was ik maar’ zijn immers niemand vreemd. Wat als dat gevoel blijft knagen? En hoe vergeef je jezelf bepaalde keuzes of gedrag? Vandaag worden er tal van boeken over spijt geschreven, maken mensen er podcasts over en er zijn zelfs enkelingen die speciale spijtreizen maken om in het reine te komen met zichzelf. Waarom houdt het ons zo bezig?