Ken je die momenten dat je zegt: “ik ben het beu!” … maar de dag erna doe je gewoon weer hetzelfde? Je blijft te laat op, al scrollend in de zetel, en ’s morgens ben je doodop. Je zegt opnieuw ja tegen die collega, terwijl je vanbinnen kookt. En je agenda staat weer vol afspraken en verplichtingen voor iedereen, behalve voor jezelf. Dat voelt uitzichtloos, alsof je eeuwig in hetzelfde rad blijft draaien. Maar er komt een punt waarop vrouwen zoals jij ineens zeggen: “IK BEN HET BEU! Tot hier e...
All content for Vrouwen zonder rem is the property of Kelly Roox and is served directly from their servers
with no modification, redirects, or rehosting. The podcast is not affiliated with or endorsed by Podjoint in any way.
Ken je die momenten dat je zegt: “ik ben het beu!” … maar de dag erna doe je gewoon weer hetzelfde? Je blijft te laat op, al scrollend in de zetel, en ’s morgens ben je doodop. Je zegt opnieuw ja tegen die collega, terwijl je vanbinnen kookt. En je agenda staat weer vol afspraken en verplichtingen voor iedereen, behalve voor jezelf. Dat voelt uitzichtloos, alsof je eeuwig in hetzelfde rad blijft draaien. Maar er komt een punt waarop vrouwen zoals jij ineens zeggen: “IK BEN HET BEU! Tot hier e...
#19: Het lijkt alsof ik toeschouwer ben van mijn eigen leven
Vrouwen zonder rem
15 minutes
3 months ago
#19: Het lijkt alsof ik toeschouwer ben van mijn eigen leven
Ik zat onlangs op een feestje. Overal tafeltjes met chips, fijne oude verhalen, wat gelach om oude mopjes … en dan ineens zo'n zin die alles stillegt: “Alles loopt goed in mijn leven… en tóch voelt het precies niet juist.” In deze aflevering neem ik je mee naar het verjaardagsfeestje waar ik onlangs was. Waar iemand me recht in de ogen keek en exact dat zei. En je zag het gebeuren: de rest van de tafel voelde het ook. Want hoe vaak gebeurt het niet dat je denkt: “Ik heb alles en tóch vo...
Vrouwen zonder rem
Ken je die momenten dat je zegt: “ik ben het beu!” … maar de dag erna doe je gewoon weer hetzelfde? Je blijft te laat op, al scrollend in de zetel, en ’s morgens ben je doodop. Je zegt opnieuw ja tegen die collega, terwijl je vanbinnen kookt. En je agenda staat weer vol afspraken en verplichtingen voor iedereen, behalve voor jezelf. Dat voelt uitzichtloos, alsof je eeuwig in hetzelfde rad blijft draaien. Maar er komt een punt waarop vrouwen zoals jij ineens zeggen: “IK BEN HET BEU! Tot hier e...
