Weet jij de uitkomst van je lessen al? Heb je al een beeld van hoe het 'product' van je les eruit ziet? En durf je dit los te laten, te accepteren dat de uitkomst ALTIJD anders is?
Joppe en Thijs gaan in gesprek met elkaar zonder te weten waar het gesprek op uit gaat komen. Waarom? Omdat starten met een activiteit waarvan je de uitkomst al van weet, geen ruimte biedt voor persoonlijke ontwikkeling. Vanuit Picasso's wijsheid zijn we gestart met deel 3 van het drieluik over creativiteit in het onderwijs.
Joppe en Thijs vragen elkaar hoe ze ervoor zorgen nieuwsgierig te blijven in het vak van leraar. We komen erachter dat een bijdrage leveren aan ontwikkeling van mensen ons het beste lukt wanneer we in ieder moment nieuwsgierig zijn naar wat er gebeurt.
We spreken over het loslaten van de uitkomst van de les, zonder hoge verwachtingen of doelstellingen los te laten. We proberen beide een situatie te creëren waarin verschillende routes en uitkomsten mogelijk zijn om hetzelfde doel te bereiken.
We hebben onze inspiratie gehaald uit de volgende quotes of bronnen:
1. Aristoteles: 'Ik ben wijs omdat ik weet dat ik niets weet'
2. Picasso: 'Als ik al weet hoe het kunstwerk eruit komt te zien, dan begin ik er niet meer aan'.
3. Gert Biesta: Wereldgericht onderwijs - subjectivicatie.
4. Ken Robinson: 'We moeten mensen niet leren WAT te denken, maar HOE ze moeten denken'.
Heb je een vraag aan ons, of ben je benieuwd waar ons gesprek op uitkomt bij een bepaald onderwerp? Stuur ons dan een bericht op LinkedIn:
Thijs: www.linkedin.com/in/tberkers Joppe:
