Een aantal jaren geleden alweer was op het Holland Festival de dansvoorstelling Until the Lions van Akram Kahn te zien. In deze voorstelling wordt een vrouw (Amba) geschaakt, onteert en verstoten. Ze besluit wraak te nemen, maar ze kan niet op tegen de machtige jager Bheeshma. Ze steekt zichzelf in brand en sterft. Maar ze wordt opnieuw geboren als man én vrouw.
In het verhaal van prinses Amba is sprake van ernstige uitsluiting. Het is moeilijk om je in haar situatie te verplaatsen. Maar vormen van buitengesloten worden kennen we allemaal. Niet toegelaten worden tot een gelegenheid, ontslag of beëindiging van een relatie, het zijn situaties die veel voorkomen. Ze horen bij het mens-zijn.
In de overdracht van cultuur zijn de heldenverhalen van mannen doorgegeven. We krijgen de geschiedenis door de ogen van de jagers overgedragen. Akram Kahn draait het verhaal uit de Mahabharata om, hij vertelt het door de ogen van de prinses die onrecht is aangedaan. Daarmee leren we anders te kijken naar onze geschiedenis, zonder die geschiedenis geweld aan te doen.
https://dansmagazine.nl/review/akram-khan-herschrijft-geschiedenis-in-until-the-lions