Olaf Wit is lead bike designer bij Roetz-Bikes en gaf vroeger ook les bij onze faculteit. Voor Olaf is design, zoals wij dat in Delft doen en onderwijzen vooral het integreren en het samenbrengen van allerlei belangen in een plan of een ontwerp. Omdat het ontwerp op onze faculteit meestal voor grote bedrijven en grote aantallen van producten gaat, is dit soort ontwerp daarom ook invloedrijk en publiek. Daar hoort ook iets ongemakkelijks bij, omdat het altijd over iets nieuws en verandering gaat en daar hoort de rol van "change agent" bij. Natuurlijk wil Olaf niet dat wij als ontwerpers rommel op de markt brengen, die door gebruikers gekocht, gebruikt en weggegooid wordt. Toch is een van zijn eerste ontwerpen de Fendor-Bendor, mogelijk te definiëren als een weggooi spatbord. Nu werkt Olaf aan een zo circulair mogelijke e-bike Roetz Life, waarbij de fiets is opgebouwd uit modules die allemaal zo lang mogelijk mee gaan, maar ook makkelijk te "servicen" en zelfs op te waarderen (up cycling). Daarbij lenen ze uit het platformdenken dat nu in de auto-industrie gemeengoed is. Om het probleem van planned obsolescence tegen te gaan, wordt deze fiets ondersteund door een dienst waarbij er niet telkens iets nieuws verkocht hoeft te worden.

Zijn belangrijkste tip is bij jezelf te zoeken naar de vonk, naar datgene wat je echt aanzet om vervolgens de ontwerp kant daarvan te bekijken. Omdat de studie van ontwerpen je zoveel richtingen en profielen geeft, moet je op zoek naar datgene waar jij echt energie uit haalt. Door echt betrokken te zijn bij het onderwerp waarvoor je ontwerpt, kan je bewuster omgaan met de impact die je daarbinnen maakt. Voor Olaf was dat sporten: roeien, fietsen etc. Daarbij realiseerde hij zich dat ook al die materialen bij roeien ook ontworpen waren. Het kunnen ook andere passies zijn, zo praten wij ook over twee ontwerpers die nu broodbakkers zijn geworden. Om nu gelijk concreet aan de slag te gaan met zo'n passie is de tip van Olaf om de film Dogtown & Z-Boys te kijken. Dit gaat over het ontstaan van skateboarden, zoals we dat nu kennen. In de documentaire zie je hoe een groepje uit achtergestelde wijken in Los Angeles op zoek gingen naar wat ze konden doen als ze niet konden golfsurfen. Zij maakte van een sport die tot dan toe heel net en saai was, een gigantisch fenomeen.