Κλώνος του Τσακ Νόρις (χωρίς το υποκριτικό του ταλέντο ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΠΟΤΕ) τα βάνει με θεούς και δαίμονες όταν κακοί Άραβοι (και οι οχι Άραβοι φίλοι των) δολοφονάνε τον αδελφικό του μπατσόφιλο ο οποίος σε έναν δίκαιο κόσμο θα έπαιζε μελόντικα.
Ακολουθούν πλάνα ύπνου και ανησυχητικά λίγο ξύλο, στην ίσως πιο introspective revenge πατατιά όλων των εποχών.
ΚΑΛΟ ΑΠΟΚΑΛΟΚΑΙΡΟ