Een burnout kun je vergelijken met een accu. Een accu die je elke dag een beetje leeg trekt. Niet een batterij die na een goede nacht weer opgeladen is. Maar een accu. Die er op een gegeven moment mee uitscheidt. Juist op het moment dat dit totaal niet uitkomt. Maar je auto werkt niet meer. Je accu is leeg. Je lijf zegt; ‘Stop, tot hier en niet verder… Als je niet wilt luisteren naar alle signalen die ik afgeef, dan moet je maar voelen.’ Maar je auto start niet meer. Als je alle signalen op je dashboard negeert, zal zelf het beste paard van stal zijn paardenkracht verliezen. En ja, dit gebeurd juist alle beste paarden. Maar weet; Er is licht aan het einde van de tunnel. Wie niet luisteren wil, moet maar voelen. Ja dat is helaas zo. Maar zodra je dat voelen weer onder de knie hebt. Kun je met een verse accu weer de hele wereld aan!