Hayat bazen, en masum yaşlarımızda en ağır sınavlarını verir. Üç yaşında babasını kaybetmiş bir çocuğun hikâyesi üzerinden; kaybın nasıl bir iz bıraktığını, nasıl bir boşluk yarattığını ve aynı zamanda nasıl bir içsel güce dönüştüğünü konuşuyoruz.
Bu bölümde; yasın çocuğun dünyasında bıraktığı gölgelerden, kalpte filizlenen ışığa uzanan bir yolculuğu bulacaksın. Hüznün içinde saklı olan umudu, eksikliğin içinden doğan gücü ve sevgiyi yeniden hatırlayacaksın.
“Babam yoktu ama ışığı içimdeydi” yalnızca bir kaybın hikâyesi değil; aynı zamanda insanın kendi içindeki ışığı bulma cesaretinin de hikâyesi.
🎧 Dinlerken belki kendi acılarını hatırlayacaksın ama sonunda kalbinde bir şey hep fısıldayacak: Eksik değilsin, daha da güçlüsün.🌹