Bu bölümde yaratıcılık konusunu kendini sevmeye ve özşefkate bağlıyorum. Her yaşta nice farklı şekillerde kendini sevmeyi öğrenebilir insan ama en enteresan farkındalık şu bana göre; kendimizi sevmeyi dahi yarım yamalak sevgilerden öğreniyoruz. Ya hiç sevilmeseydik? Hiç!? 

Psikolojinin halka inmesiyle, modern dünyanın bireyselciliği kaynaşınca ebeveynleri suçlamaya meylediyoruz, kendimizle olan meselemizi, kendisiyle meselesi olmaması gerektiğine ikna olduğumuz ebeveynlerimizin kusurlarına bağlıyoruz ama çok önemli bir noktayı kaçırıyoruz aslında;

Yarım yamalak da olsa kabımıza sızan sevgilerle tanıdık onu, o duygu o vesileyle tanımlandı bünyemizde, yaş aldıkça o parçaları bir araya getirip içine bir de tohum çalıp büyüdüğünü izlemek yani kendimizi sevmek bizim elimizde.