De personages in Mathijs Deens boeken, zoals in Het Lichtschip en Onder de mensen, dragen veelal het hart niet op de tong. Vaak verzwijgen ze meer dan ze vertellen en zijn de inkijkjes in hun verleden, als ze er al zijn, op zijn best fragmentarisch. Deen probeert in deze lezing na te gaan hoe het komt dat dat zo is. Hij vertelt over het gezin waarin hij is opgegroeid, de indruk die schrijver Albert Alberts op hem maakte toen hij jong was, en over zijn voorliefde voor proza met open plekken, zoals dat van Robert Seethaler. Ook vertelt hij hoe de lessen van zijn radiowerk doorwerken in de manier waarop hij zijn verhalen vertelt.