1940-45 arasında 240 binden fazla sakat çocuk ve yetişkinin toplatılıp aç bırakılma, zehirleme ve gaz odaları yoluyla katledildiğini biliyor muydunuz? Üstelik bunun bir savaş suçu değil, kurbanı ve ailelerini acılardan kurtaran merhametli öldürme olarak adlandırıldığını?

Peki 1964 yılına geldiğimizde ABD’de 65 binden fazla insanın rızaları olmadan kısırlaştırıldığını söylesek ne düşünürsünüz? 1968 yılında bile 27 eyalette halen kısırlaştırma yasalarının yürürlükte olduğunu tahmin eder miydiniz?

Geçen haftaki buluşmamızda, bulaşıcılık kaygıları ve ölüm korkusu gibi dürtüşle duygularımızın sağlamcılığı nasıl pekiştirdiğini konuşmuştuk. Bu hafta ise ideoloji ve dilin sağlamcılığı nasıl meşrulaştırdığını tartışacağız. Sosyal Darvin’izm, sosyal dominasyon ve sistem meşrulaştırma teorileri, politik muhafazakarlık, meritokrasi, bireysellik ve son olarak adil dünya inancının sağlamcılığa hizmet eden yönlerini konuşacağız.

Ardından sakatlığın ahlaki model, biyomedikal ve sosyo-politik azınlık modellerince nasıl tanımlanıp açıklandığına göz atacağız. Bu açıklamaların olası sonuçlarını da sorgulayacağız.

Son olarak ise klasik tartışmaya biz de kulak vereceğiz. Tarihte adı en çok değiştirilmeye zorlanan grup olarak bu sefer ne desek? Sakat? Engelli? Engeli olan birey? Özel gereksinimli? Yeti farkı olan? Veya yalnızca kör, sağır, topal, otistik? İsimleri konuşurken, sakatların bazen bir acziyet bazen de ilham pornosu olarak medyada nasıl resmedildiğini ele alacak, bu duruma sakatların verdiği yanıtı da göreceğiz.