Korsan Tercüme Koyun postuna bürünmüş

George Simon

Hayatın birçok alanında, yasal, kurumsal, atletik, kişisel ilişkilerde, vicdansız, disiplinsiz savaşçılar ulusu haline geldik ve bu süreçte kendimize ve toplumumuza büyük zarar veriyoruz. Hayatta kalmak, gelişmek ve başarılı olmak için günlük savaşı nasıl yürütmemiz gerektiğine dair yol gösterici bir ilkeler dizisini her zamankinden daha fazla geri kazanmamız gerekiyor. Sorumlu Olmayı Öğrenmek Eğer daha ilkeli, disiplinli bir toplum haline geleceksek, çocuklarımıza daha iyi öğretmek zorunda kalacağız. Freud’un zamanında, çocukların duygusal açıdan sağlıklı olmalarına yardım etmek, çoğunlukla korkularını ve güvensizliklerini yenmelerine yardımcı olmakla ilgiliydi. Ama bugünlerde çocuklara duygusal açıdan sağlıklı olmayı öğretmek, onların saldırgan eğilimlerini uygun şekilde yönlendirmeyi ve disipline etmeyi öğrenmelerine ve sosyal açıdan sorumlu bir yaşam sürmenin yükünü üstlenmelerine yardımcı olmakla çok daha fazla ilgili.

Çocuklara saldırganlıklarını yönetmeyi öğretmek asla kolay bir iş değildir ve saldırgan kişilik özelliklerine sahip çocuklar, onları maruz bırakmaya çalıştığımız uygarlaştırıcı etkilere boyun eğmeye muhtemelen direneceklerdir. Çocuklarımızın ihtiyaç duydukları öz disiplini kazanma şanslarının yüksek olmasını sağlamak için, anne ve babalarının onlara dövüşme konusunda bazı şeyleri öğretmeleri önemlidir: Birincisi, anne ve babalar çocuklarına ne zaman dövüşmenin uygun olduğunu ve ne zaman olmadığını öğretmelidir. Gerçekten meşru bir kişisel ihtiyaç, ahlaki bir değer ya da uğruna savaşmaya değer bir durum söz konusu olduğunda, bir gencin açıkça görmesini sağlamak çok çaba gerektirir. Ayrıca, kendini savunma gibi, fiziksel olarak savaşmaktan başka bir alternatifin olmadığı durumlar da vardır. Ebeveynler ayrıca çocukların, gerçekten savaşmanın hiçbir anlamı olmadığı zamanları fark etmelerine yardımcı olmalıdır.

İkincisi, ebeveynlerin çocuklarına, gerçekten ihtiyaç duydukları şeyleri savaşmadan elde etmenin tüm olası yollarını öğretmeleri ve göstermeleri gerekir. Alternatiflerin faydalarını anlatmaları, alternatiflerin neler olduğunu göstermeleri ve nasıl kullanılacağını öğretmeleri gerekiyor. Adil, disiplinli, yapıcı rekabet ile yıkıcı rekabet arasındaki farkı öğretmeleri gerekiyor. Ebeveynler, çocuklarına uygun sosyal başa çıkma becerilerini öğretmeden önce, bu tür becerilerin ne olduğu ve nasıl kullanılacağı konusunda kendi farkındalıklarını artırmaları gerekebilir.

Üçüncüsü, anne-babalar çocuklarının saldırganlık ve atılganlık arasındaki farkı öğrenmelerine yardımcı olmalıdır. Çocuklarını cesaretleri, atılganlıkları veya inatçılıkları için cezalandırmamaya dikkat etmelidirler. Olumlu bir disiplin sağlamak için bir ebeveynin, çocuğun iradesini kırmadan, ruhunu bükmeyi başarması gerektiği söylenir. Bu deyişin büyük bir değeri vardır. Ebeveynler, çocuklarında doğuştan gelen saldırgan eğilimlerin doğası gereği kötü olmadığını, ancak uygun disiplin olmadan, yüksek düzeyde sosyal çatışmalara ve başarısızlığa yol açabileceğini vurgulamalıdır. Bu yüzden, ebeveynlerin, uygun bir şekilde kendini dizginlerken ve başkalarının haklarına ve ihtiyaçlarına uygun bir şekilde saygı gösterirken, istediklerinin peşinden gitmenin uzun vadede daha büyük bir kişisel ve sosyal başarıya yol açtığını göstermeleri gerekir. Bu dersleri çocuklara öğretmenin önemi daha fazla vurgulanamaz. Bu ülkedeki psikiyatri hastaneleri, önemli karakter bozuklukları sergileyen gençlerle dolup taşıyor. Kabul edildiklerinde hangi psikiyatrik tanılar konmuş olursa olsun, bu gençlerin büyük çoğunluğu, tamamen disiplinsiz saldırgan davranışları nedeniyle bu hastanelere getiriliyor.