فریبا  صدیقیم در سال ۱۳۳۸ شمسی در شهر نهاوند به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه آلیانس گذراند و علاقه‌مندی خود به ادبیات را از دوران کودکی نشان داد. در سال ۱۳۴۸ به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد و با عضویت در کتابخانه‌ها، به کتابخوانی پرداخت.   از اواخر دهه ۱۳۶۰، صدیقیم با شرکت در کلاس‌های روان‌شناسی انستیتو سیمین، به ادبیات کودک و نوجوان علاقه‌مند شد و در نوشتن داستان‌ها برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و شورای کتاب کودک فعالیت کرد. همچنین با مجلاتی چون کیهان بچه‌ها همکاری داشت. در همان زمان، در دوره‌های داستان‌نویسی نزد استادانی مانند ناصر ایرانی شرکت کرد    با حضور در کارگاه‌های رضا براهنی، صدیقیم به درک عمیق‌تری از داستان‌نویسی و ساختار آن دست یافت و در نیمه دوم دهه ۱۳۷۰ کتاب‌های خود را منتشر کرد که به او امکان داد در جریان نوآوری‌های ادبی سهمی داشته باشد. او همچنین فرصتی یافت تا در کارگاه‌های داستان‌نویسی هوشنگ گلشیری شرکت کند. در این دوره، صدیقیم به نقد ادبی روی آورد و تعدادی رمان، داستان کوتاه و شعر نوشت و با مجلات و وب‌سایت‌های ادبی مختلف همکاری نمود.