Kamienie milowe teologii Benedykta XVI [ks. Henryk Seweryniak]

Bez sensu jest mówienie o „rewolucji Benedykta”. Ratzinger nie chciał być ani rewolucjonistą, ani oryginalnym teologiem – pisze autor. (…) Przygotowywał nas do życia w Kościele małym, nieszukającym oparcia w potęgach tego świata. Uważał nawet, że nie do końca ewangeliczna i zgodna z wyznaniem wiary w Kościół „powszechny” jest wizja Kościoła ogólnoświatowego, większościowego, jakby religijnego mocarstwa. Już w 1957 r. martwił się, że w takim Kościele będziemy mieli wielu pogan, którzy tylko z nazwy będą chrześcijanami. Dlatego pisał o alternatywie: Kościele żyjącym w diasporze, Kościele „małej trzódce”. (…) Musimy być misyjni, otwarci w tym sensie, że będziemy ukazywać światu wartości, które powinny konstytuować sumienie. Ale przede wszystkim mamy wytężać siły, by Ewangelia działała jako zaczyn.

Nie tylko pisał o Jezusie, ale Go naśladował [wywiad z o. Grzegorzem Chrzanowskim OP]

„Na pewno nie jest to teologia, która polega tylko na komentowaniu testów autorów starożytnych, średniowiecznych. On twórczo rozwija teologię, w kontekście tego, co się dzieje współcześnie. Jestem mu szczególnie wdzięczny za to, czego – nie będąc teologiem, filozofia religii jest inną dyscypliną wiedzy – nauczyłem się z jego eklezjologii. W nowy sposób pokazał mi, czym jest Kościół. Albo może dopiero dzięki niemu wyraźnie to do mnie dotarło – mówi o zmarłym papieżu dominikanin. (…) Eklezjologia jest kolejnym ważnym tematem, jaki podejmował. Dziś ważne są pytania: jaka jest misja Kościoła? Jakie miejsce ma on zajmować w społeczeństwie? Czym będzie, jeśli coraz więcej osób będzie odchodzić? Ograniczy się do małych wspólnot? Stanie się marginalny? Co oznaczają zmiany?”.

Walka o Kościół [Monika Białkowska]

To kard. Joseph Ratzinger rozpoczął zdecydowaną i publiczną walkę z nadużyciami seksualnymi w Kościele. Nawet jeśli sam do tej walki stopniowo musiał dojrzewać. Czy Benedykt XVI zrobił wszystko, żeby uzdrowić Kościół? – zastanawia się Białkowska. – Z pewnością nie. Czy zrobił wszystko, co mógł? On sam miał co do tego wątpliwości. Z pewnością jednak można powiedzieć, że starał się zrobić jak najwięcej. Zmieniał prawo, zmieniał mentalność, ale najważniejsze i tak pozostanie to, że to on zerwał niepisaną zmowę milczenia i o problemie pedofilii z Kościele zaczął mówić bardzo głośno – zdając sobie zapewne sprawę, że działania zakulisowe i dyskretne jedynie umacniały ogromną patologię. Tym samym to właśnie on dodał odwagi zarówno osobom skrzywdzonym, jak i tym, którzy upominali się o sprawiedliwość.