Czy można uważać, że sprawą prywatną są wydatki publiczne, legalność wydatkowania środków publicznych, gospodarność, rzetelność i celowość? Czy za sprawę prywatną możemy uznawać: zdrowie publiczne, ochronę praw i wolności obywatelskich, ochronę środowiska naturalnego, czy politykę klimatyczną? Czy za sprawę prywatną możemy uznać przestrzeganie praw zwierząt? 

Polityka żywnościowa, całe rolnictwo i dominujący tam sektor hodowlany objęte są parasolem ochronnym, wyłączone są z debaty publicznej, chronione przed krytyką i najmniejszymi próbami zmian. Dlaczego? Zamiast twardych argumentów słyszymy najczęściej: tradycja, enigmatyczne: bezpieczeństwo żywnościowe i odwieczny argument o gospodarce.