Wsparcie: https://buycoffee.to/postironicznie Każdego dnia docierają do nas nowe, mrożące krew w żyłach doniesienia z wojny w Ukrainie oraz na Bliskim Wschodzie. Internet pęka w szwach od kolejnych kanałów, w których pojawiają się treści dotyczące „wojny”, „strategii wojennych”, „sztuki wojny”, „geopolityki”, gdzie namawia się nas również do wykorzystywana strategii wojennych w naszym codziennym życiu zawodowym czy osobistym. Nie tylko biznes i polityka, ale również system szkolny, uniwersytecki i naukowy nastawiony jest wciąż przede wszystkim na rywalizację przedstawianą jako gra o sumie zerowej (win-lose). Na lekcjach historii w szkole uczymy dzieci, że ludzka historia to historia wojen i konfliktów prowadzonych przez królów i władców politycznych, a to, co się działo „pomiędzy” to jedynie przyczyny lub konsekwencje jednej lub drugiej wojny. Czy świat to rzeczywiście jedno wielkie pole bitwy? Czy nikt nie rodzi, nie pielęgnuje, nie buduje, nie użyźnia, nie tworzy? A może wystarczy tylko trochę odwrócić głowę? W kolejnym odcinku naszego podcastu zajmujemy się ideami strategii budowania pokoju oraz sprzeciwu bez użycia przemocy (tzn. sprzeciwu obywatelskiego). Odwołujemy się do najnowszych wyników badań empirycznych kierowanych przez Ericę Chenoweth, które pokazują dwukrotnie większą skuteczność kampanii oporu bez użycia przemocy w drodze do przekształcenia państw autorytarnych w społeczeństwa demokratyczne. Mówimy o opisywanych przez Rene Sharpa, a stosowanych wielokrotnie w historii (np. Gandhi, Martin Luter King, Polska Solidarność czy tzw. kolorowe rewolucje) metodach sprzeciwu obywatelskiego. Analizujemy ich słabe i mocne strony i próbujemy wyobrazić sobie świat, w którym ludzie zaczynają interesować się i inwestować kapitał (ekonomiczny, społeczny, kulturowy, polityczny) w badania nad strategiami budowania pokoju. Zapraszamy do wspólnego ontologiczno-aksjologicznego eksperymentu pomyślenia świata inaczej.