Marjan Borsjes (1957) groeide op in Heiloo in een warm sociaal-democratisch gezin. Haar vader was wethouder en locoburgemeester voor de PvdA; haar moeder was creatief, werkte bij een textielbedrijf en deed later vrijwilligerswerk. Solidariteit, cultuur en internationale verbondenheid waren vanzelfsprekend in haar opvoeding.
Na haar studie andragologie aan de Universiteit van Amsterdam werkte ze als handelingsonderzoeker aan de Vrije Universiteit, waar ze methodieken ontwikkelde voor jongerenwerk en emancipatieprojecten. Ze was betrokken bij vrouwenstudies en de tweede feministische golf. Het denken van Marx, Feuerbach en humanistische filosofie beïnvloedden haar blijvend: de mens wordt gevormd door zijn maatschappelijke omgeving.
Uit haar sociale betrokkenheid groeide haar werk als fotograaf. Ze noemt zichzelf een sociale fotograaf met een interculturele missie. Engagement en esthetiek gaan bij haar hand in hand. Haar fotografie documenteert menselijke verbinding, diversiteit en schoonheid zonder stereotypen. Ze fotografeert vooral gewone mensen — niet de beroemdheden, maar de onbekenden die karakter uitstralen. Haar levensfilosofie: netwerken en het benutten van "Cosmic Clicks"
Ontwikkeling en stijl
• Haar eerste boek Honderd gezichten van de peetvader van Provo (Huib Bronkhorst) legde de basis voor haar artistieke signatuur.
• Daarna volgden o.a. New Camouflage (over straatkleding in Europa), Intercultureel pionieren en Wereldburgers onderweg (2024).
• De rode draad: “Cosmic Click®️” voor foto en videoproducten — en ook voor toevallige, betekenisvolle ontmoetingen tussen mensen.
• Ze ziet fotografie als een vorm van timing, intuïtie en liefde
Marjan was initiatiefnemer van de Eerste Amsterdamse Nationaliteitendag – Wereldburgers van Amsterdam(2010), waarbij bijna alle nationaliteiten van de stad samenkwamen. Dit project ziet ze als haar levenswerk in het verbinden van culturen. Ze was tevens mede-initiatiefnemer van het Amsterdamse Vredespleintje.
Persoonlijkheid en drijfveren
Marjan is nieuwsgierig, maar noemt zichzelf eerder een “ontdekker” dan een onderzoeker. Ze heeft een sterk netwerkgevoel, een open houding en gelooft in de intelligentie van de kosmos. Ze noemt zichzelf vitaal en experimenteel, maar ook bescheiden. Marjan is initiatiefrijk en voelt zich een actie-onderzoeker in hart en nieren. Een innovator.
Haar feminisme uit zich niet in slogans, maar in vrouwvriendelijke keuzes en een houding van kracht, gelijkwaardigheid en empathie.
Naast fotografie speelt muziek een grote rol: ze zingt, speelt saxofoon en trad op tijdens het Ouderensongfestival. Ook beweging, voeding en vitaliteit zijn voor haar belangrijk: “De mens is wat hij eet.”
Als oudere ziet ze het leven als een continuüm waarin leren, ontdekken en delen nooit ophouden.
Toekomstvisie
Ze wil blijven fotograferen, exposeren, schrijven en kennis delen. In haar werk en leven streeft ze naar minder individualisme, meer collectiviteit — zoals in de ruilvereniging NOPPES, waar diensten en goederen worden uitgewisseld. Ze gelooft dat interculturele verbondenheid essentieel is voor een vreedzame samenleving.
Uitspraken van Marjan Borsjes
“Ik geloof in de intelligentie van de kosmos.”
“Engagement en schoonheid gaan bij mij hand in hand.”
“Ik heb een voortdurende motivatie om culturele verschillen te overstijgen.”
“De mens is wat hij eet.”
“Ik vind elk mens mooi (uiterlijk).”
“Ik ben omdat wij zijn, en wij zijn omdat de aarde is.”
“Je kunt veel leren van mensen uit andere landen.”
“Ouderdom is geen ziekte – het leven is een continuum.”
“Geloof in jezelf en wees vriendelijk voor de wereld.”
Fijn dat je luistert naar Pensionado.
Email: patrickoudijk@me.com