Suthesh was in Nederland al vierdejaars internist in opleiding toen hij – vanwege de liefde – naar Londen vertrok. Pas zes jaar later (!) mocht hij zich hematoloog noemen. Suthesh vertelt over de verschillen in de medische vervolgopleiding in Nederland en Engeland: de hiërarchie, de manier van communiceren maar ook de focus op parate kennis. Eén voordeel: tijdens een drukke poli hoeft hij nooit iets op te zoeken want alle richtlijnen zitten nu in zijn hoofd. In de discussie over cum laude ontbreekt volgens Suthesh het internationale aspect. Want in het buitenland is het heel normaal om excellentie te belonen en het beïnvloedt voor een groot deel of je voor een vervolgopleiding wordt aangenomen. Hem heeft het in ieder geval geholpen om de opleiding in Londen te mogen vervolgen. Is daar wel over nagedacht toen ‘cum laude’ werd afgeschaft?