Bir incir ağacının altında oturduğumu hayal ediyorum. Her yönüyle farklı bir hayat var: yazarlık, annelik, özgürlük, aşk, başarı, yalnızlık… Ama ben hangisini seçeceğimi bilemeden bakakalıyorum. Zaman değişti, her biri birer birer solup düşüyor...” Bu bölüm Sylvia Plath'in “incir ağacı” metaforu üzerinden, seçim yapamamanın psikolojik katmanlarını, baskılarla toplu olarak nasıl şekillerimizi ve kadınların aralarında çoklu rol dayatmanızın zihinlerimizde yarattığı konuşmayı konuşuyorum....