Jeśli szukać dowodu na to, że muzyka jest zdolna wywoływać rewolucję, sięgnąć trzeba niewątpliwie po partyturę „Niemej z Portici” Daniela Aubera. Wystawienie tej opery 25 sierpnia 1830 roku na deskach opery w Brukseli miało dać ostateczny impuls do wybuchu belgijskiej rewolucji zakończonej oddzieleniem Belgii od Niderlandów. Rewolucyjna siła tej muzyki pomagała też podtrzymywać ducha walczących o niepodległość Polaków, kiedy wystawiona została w Warszawie w styczniu 1831 roku nie później niż półtora miesiąca po wybuchu Powstania Listopadowego. Czy znaczenie przypisywane tej wyjątkowej operze da się obronić w zderzeniu z historycznymi źródłami? Oprawa muzyczna: Krzysztof Książek Repertuar: Fryderyk Chopin, Etiuda c-moll op. 10 nr 12 „Rewolucyjna” Ferdynand Beyer „Bouquets de mélodies. La muette de Portici” op. 42 Karol Kurpiński „Warszawianka”, opracowanie na fortepian Józefa Brzowskiego Fryderyk Chopin, Etiudy op. 10 nr 8-11.