aciliyet bir his değil, bir sömürü aracı, bir silahtır. sinir, stres hali bizim değil, bize giydirilmiş bir ağırlık…
bu bölümde ilk kez, burada hiç paylaşmadığım bir kapıyı aralıyorum. narsist ebeveynle büyümenin insan ruhunda açtığı yaraları anlatıyorum ve yıllar süren sessizliği sonlandırıyorum.
bu sadece bir geçmiş hikâyesi değil; yüzleşme ve kendi yolunu çizme süreci. eğer sen de benzer bir sessizliği içinde taşıyorsan, bilmeni isterim: asla yalnız değilsin.
insan olmanın çok tatlı acı bir hissi var :')
✮⋆˙bölümden sonra dinle: Shout : Tears For Fears ✮⋆˙
*** bana ulaşın: @coklazimpod ***
┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊
┊ ┊ ┊ ┊ ˚★⋆｡˚ ⋆
┊ ┊ ┊ ⋆
┊ ┊ ★⋆
┊ ◦
★⋆ ┊ . ˚
˚★