❝ اگر زندگی هیچ معنایی ندارد، آیا باید تسلیم شویم؟ یا اینکه می‌توان با پوچی رقصید؟ ❞ اِما در چرخه‌ی تکراری زندگی گیر افتاده است. او احساس خستگی می‌کند، مثل امواجی که مدام به ساحل می‌کوبند و عقب می‌نشینند—بی‌پایان، بدون هدف. اما یک شب، روی ساحل، در حالی که در اندیشه‌ی پوچی غرق شده، با آلبر کامو روبه‌رو می‌شود—یا شاید فقط پژواکی از اندیشه‌های خودش باشد. در این داستان فلسفی که ساخته ی ذهن و خیالیست، کامو به اِما یاد می‌دهد که چگونه پوچی را بپذیرد، چگونه بدون معنا زندگی کند، و حتی چگونه با آن بخندد. 🔵 در این ویدیو چه خواهید دید؟✔ فلسفه‌ی پوچی و ابزوردیسم کامو چیست؟✔ چرا زندگی هیچ معنای از پیش تعیین‌شده‌ای ندارد و این چطور می‌تواند یک موهبت باشد؟✔ چرا باید بخندیم و بازی کنیم، حتی در دنیایی که بی‌معنی به نظر می‌رسد؟✔ چطور می‌توانیم بدون جستجوی معنا، آزادی و شادی واقعی را پیدا کنیم؟ 📢 نظرتون چیه؟ آیا تا به حال احساس پوچی کردین؟