İrem Çağıl, çocukluğunu ve ilk gençliğini geçirdiği Ankara için, o zamanlar tüm şehri tek başıma yürüyebiliyordum diyor. Artık şehir merkezi insanların kullanımından uzaklaştı, şehir araba ile gidip gelmeye göre kurgulandı, yürünececek yerler kalmadı diye devam eden sohbetimizde pek çok şeyi (şehir, köy, yavaşlamak, süreç, canlılar, mimari, beslenme, yürümek, bisikletle yolculuk, çocuk, rant, ihtiyaçlar, güvenlik, çeşmeler, hareket ettiren mekanlar, yalnızlık...) konuştuk.  

Dünyada bizi yaşatan şey ne, benim katkım ne olabilir buna sorusunu sorarken memnun olmadığımız şeyle ilgili öz eleştiri yapmadan hareket edince nasıl sonuçlara yol açacağımız konusunu ulaşım açısından da hayattaki diğer ilişkilerimiz açısından da beraber düşünmeye çalıştığımız kuş sesleri eşliğinde bir muhabbet oldu. 

[ İtalyanca: Come si va? ] 

Haberler: Yunan adalarında ulaşılabilir turizm ve erişilebilirlik • https://www.extramilers.eu/en/ • Agoni Grammi Gonimi - Άγονη Γραμμή Γόνιμη • https://www.sineksekiz.com/