Bu bölümde Serdar Tuncer, gönle misafir olan hüznü, sevginin en ince ayrıntılarına kadar nasıl hayatımıza dokunduğunu ve insanın kendisiyle baş başa kaldığında başlayan o derin yolculuğu anlatıyor.Sevdiğinin hatıralarını, yürüyüşünü, hatta mahallesinden geçen köpeği bile sevecek kadar derin bir sevgiye dokunuyor.🎙️ Sohbet boyunca şu soruların peşine düşüyoruz:📌 Neden bazen yalnızlık, en iyi dostumuz olur?📌 Sevgi, en küçük ayrıntıları bile güzelleştirebilir mi?📌 Hüzün, gerçekten bir misafir midir?💬 Serdar Tuncer’in samimi üslubuyla; bazen güldüren, bazen düşündüren bu sohbet… Bazen bir iç çekiş, bazen bir gönül açılışı.Başkalarına bakıp “Onlar gibi olsam yeterdi” diyenlerin, kendi içlerine doğru adım atmalarına vesile olacak türden.🔔 Bu derin sohbeti kaçırma. Otur, dinle, düşün…Gelin, Beraber Yürüyelim...