محسن نامجوترنجگفتا من آن ترنجم کاندر جهان نگنجمگفتم به از ترنجی لیکن به دست ناییگفتا تو از کجایی که آشفته می‌نماییگفتم منم غریبی،از شهر آشناییگفتا سر چه داری کز سر خبر نداریگفتم بر آستانت دارم سر گداییگفتا به دلربایی ما را چگونه دیدیگفتم چو خرمنی گل در بزم دلرباییگفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کردگفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آیدگفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشتگفتا تو بندگی کن کاو بنده‌پرور آی