Elisa van Ee werkt met mensen die een (ernstige) traumatische ervaring hebben meegemaakt en als gevolg daarvan klachten ondervinden en vastlopen in het leven. Haar veelzijdige werkplek is het Psychotraumacentrum Zuid Nederland waar ze nu ongeveer 12 jaar werkzaam is als senior onderzoeker en klinisch psycholoog. Daarnaast is ze als hoogleraar is ze verbonden aan de Radboud universiteit in Nijmegen. Dat leidt tot een mooie kruisbestuiving;  “Met de voeten in de klinische aarde doen we onderzoek om de zorg nog beter te maken,” aldus Elisa. “Als het lukt om aan alles wat we al weten en kennen een stukje wetenschappelijke kennis toe te voegen dan ga ik met een glimlach naar huis.”  In haar onderzoeken en in de spreekkamer ziet ze hoe waardevol en noodzakelijk de aanwezigheid van sociale steun is voor cliënten. “Je zou mensen met een traumatische ervaring willen inwikkelen in sociale steun. De realiteit is echter dat de sociale omgeving rondom mensen met een trauma juist vaak meer afstand neemt.” De belangrijkste vaardigheid die zij ziet voor zorgprofessionals is hier nauw mee verbonden. “Durf dichtbij te zijn, juist als ’t moeilijk voor je is of je je machteloos voelt als zorgprofessional.”  In de podcast licht ze met tal van voorbeelden en onderzoeksresultaten toe waarom het zetten van die eerste stap, het maken en houden van contact, zo ontzettend belangrijk is.   Benieuwd naar het mooie gesprek dat podcasthost Robert Derksen met Elisa voerde over traumazorg en onderzoek en naar het werkplezier dat Elisa ervaart? Luister hier de podcast.