Hans Schnitzler (1968) is filosoof en publicist. Zijn essays en columns verschenen onder meer in de Volkskrant, NRC Handelsblad, De Standaard, De Groene Amsterdammer, Hard Gras en op het journalistieke platform Follow the Money. In 2015 debuteerde hij met ππ¦π΅ π₯πͺπ¨πͺπ΅π’ππ¦ π±π³π°ππ¦π΅π’π³πͺπ’π’π΅, gevolgd door πππ¦πͺπ―π¦ π§πͺππ°π΄π°π§πͺπ¦ π·π’π― π₯π¦ π₯πͺπ¨πͺπ΅π’ππ¦ π°π―π΅π©π°πΆπ₯πͺπ―π¨ (2017; heruitgegeven als ππͺπ¨πͺπ΅π’ππ¦ π₯π¦π΅π°πΉ, 2023) en ππͺπ« π―πͺπ©πͺππͺπ΄π΅π¦π― (2021, shortlist Socratesbeker). In zijn laatste werk ππͺππ°π΄π°π§πͺπ¦ π·π’π― π₯π¦ π¬π³π°π¦π¨ uit 2024 werpt hij een blik op het traditionele cafΓ©, als sociale pleisterplaats, de plek die een menselijke maat vertegenwoordigt die in het leven daarbuiten steeds vaak afwezig lijkt.
Zijn rol als spreker voor de Bildung Academie heeft zijn visie op onderwijs verder verrijkt. Hans zet mensen onder andere aan tot kritisch denken over de rol van digitale middelen op maatschappelijke ontwikkelingen, zo ook op ons onderwijs. Wat is de impact van digitalisering op ons onderwijs? Welke rol is daarin voor ons weggelegd? Het zijn dΓ© vragen van de huidige tijd, waar we in het gesprek op ingaan.