در این مراقبه، خودت را در میان چمنزاری آرام تصور کن؛ جایی که نسیم، عطر زمین را در هوا می‌پراکند و خورشید از میان شاخه‌های درختی کهن می‌تابد. در این سفر درونی، با هر نفس، ریشه‌هایت را عمیق‌تر در زمینِ پذیرش فرو می‌بری و در نور طلایی چاکرای سومت می‌درخشی؛ جایی میان قدرت و رهایی، میان جبر و آزادی. اینجا، خرد درونت آرام و روشن ظاهر می‌شود؛ چون نوری که همیشه بوده، فقط منتظر بوده تا دیده شود. موضوع: پذیرش جبر، چاکرای سوم، خودِ خردمند 🌞🌳 از اينكه مديتيشن پادكست رو به عزيزان و دوستان با مهرباني و عشق...