આ અધ્યાયનો પ્રારંભ ભગવાન નારાયણના એક કરુણામય વચનથી થાય છે, પરંતુ આ જ વચન રાજા જનમેજયના મનમાં શ્રદ્ધાનો મહાસંકટ સર્જે છે. તેઓ સાક્ષાત્ ભગવાન કૃષ્ણની દિવ્યતા પર જ પ્રશ્ન ઉઠાવતા, તેમના ભક્તોની પીડા અને તેમના પોતાના કાર્યોની નૈતિકતાને પડકારતા અનેક તીક્ષ્ણ સવાલો પૂછે છે, જે એક સાચા જિજ્ઞાસુના મનોમંથનને વાચા આપે છે.