Sadece derdi olduğunda, içindeki her şeyi boşaltmak istediğinde kapı çalan insanlar vardır. Tüm vaktinizi ve enerjinizi ona verirsiniz ama sonrasında ortadan yok olup giderler. Bir anda, “Ben bir ağlama duvarı mıyım? Benim derdimde ya da iyi günümde nerede bu insan?” derken buluruz kendimizi. Ama bir türlü de hayatımızdan çıkarma girişiminde bulunamayız. Çünkü “ayıp” olur. Peki, sizce de bize yeterince “ayıp” olmadı mı zaten?

Instagram: zeynepvehumeyra

Substack: Mama In Da House

Yeni bölümde görüşmek üzere!