http://degeneralist.be/podcast/ Dagdromen - Een dunne grens tussen waken en dromen Het slapen, met name dromen, komt regelmatig opduiken gedurende de dag. ‘k Heb geen idee hoe jij dit beleeft. Maar ik kijk weg van iets dichterbij en staar in de verte, ergens in een schemerzone tussen onbewust zijn en de wereld rondom mij. Zalig vind ik die momenten dat ik niks doe, fantaseer, droom, of slechts amper met onze ogen knipper. Dit is mijn ultieme vorm van meditatie, het kost me geen moeite noch energie, en het lijkt dat de tijdstaat. Ik heb al podcasts over meditatie en 5-dagen stilte opgenomen: https://anchor.fm/lex-casteleyn/embed/episodes/019---Intro-5-dagen-silence-retreat-e24gvf Dagdromen is toch een vorm van flow-state, ‘k Snap niet waarom mensen er zo moeilijk doen :) Een tijdje terug werd gedacht dat we bewust gingen dagdromen. Dat het een manier was om de omgeving te scannen, om te kunnen reageren, of de juiste beslissingen te nemen. In zo’n geval, als ik zombie-style zit te dagdromen, zou die geestelijke afwezigheid eerder een bedreiging zijn - levensgevaarlijk zeg maar! Dankzij wetenschap weten we ondertussen dat de grote hersenen - tijdens ‘t dagdromen - vooral met zichzelf bezig zijn. Slechts een héél klein deel van die breincellen staat in verbinding met de buitenwereld (idd juist om toch te kunnen overleven in die staat van ‘zijn’). Er is zelfs belachelijk weinig hersenactiviteit die ons zicht (ogen) scherp houdt. Het ‘opkuis’-team, zo noem ik het de harde werkers in mijn grijze massa, doen tijdens ‘t dagdromen het zware werk. Van ordenen, beheren, comprimeren tot het coördineren van de nieuwe opgedane informatie. Niet voor niets verbruikt het brein zoveel energie (wel 80%), terwijl ik voor de buitenwereld niks doe, zijn de grote hersenen druk in de weer met het reorganiseren in mijn bovenkamer. Even terugtrekken van de schijnbare realiteit, de wereld met overompeling aan prikkels, is noodzakelijk. Dromen, en schijnbaar niets doen (dagdromen) is van levensbelang. Nog één opmerking. Die tienden van seconden, tijdens het knipperen van ogen - die ultrakorte verduistering volstaat al voor het brein om ‘shit’ te verwerken. Nu dat laatste detail zou ik laten vallen als je dagdromen wil verkopen aan je baas ;) Voor ik het vergeet, mijn gedachten en fantasieën tijdens zo’n trip overdag zijn altijd dikke fun - gelukkig. Naar het schijnt kunnen mensen met depressieve gevoelens negatief dagdromen, en daarmee nog meer emotionele shit over hun heen halen. Only happy thoughts als ge aan mindful aan ‘t niksen bent - deal? Vond je dit een waardevolle aflevering? Laat dat een 5-sterren waardering of review voor me achter, vind ik leuk!