Myślę sobie: serio? 

W czasach, gdy w jakimś stopniu wreszcie udało nam się pogodzić z seksualnością, zaakceptować swoje ciała, oswoić przyjemność płynącą z erotycznych doznań, gdy wiemy, że kompatybilność łóżkowa jest ważna tyle samo co zgodność charakterów i wyznawanych wartości? Naprawdę mamy robić trzy kroki w tył, przywdziewać pas cnoty, czekając na tego jedynego?

Męskość alfa, kontrola seksualności, transakcyjność w podejściu do związków, liczenie body count - to zaledwie niektóre z odkurzonych narzędzi piewców nowej morlaności. Ku zaskoczeniu - i mężczyzn i kobiet!

Mam podejrzenie, że wokół nas dzieje się nieposrzeżenie obyczajowa kontrrewolucja. Narracja wokół związków i ról płci jest układana tak, żeby powróciły standardy rodem ze Stepford. Czasy są ciężkie, więc ziarno ma szansę paść na podatny grunt. Która z nas nie chciałaby się czuć bezpiecznie, dostatnio i noszona na rękach?

W 17. odcinku Kryzysu zastanawiam się nad kryzysem męskości ale też nad zbyt łatwym oddawaniu niezależności przez młode kobiety.

Transkrypcję odcinka (wraz z linkami do dodatkowych materiałów) znajdziesz na blogu. 

Proszę poświęć 5 sekund po wysłuchaniu tego kawałka i zostaw ☆☆☆☆☆ garść gwiazdek ☆☆☆☆☆ mojemu podcastowi!

Jeśli uważasz, że te treści są warte wsparcia finansowego - zapraszam na moją zrzutkę 🙏

Dziękuję!